จักรพรรดิเชียนตกสวรรค์ นิยาย บท 1885

ส่งผีเสื้อหยกไปในมือของจื่อหวน หลินหยุนพาหลีซิงเดินผ่านช่องทางทะลุมิติ ออกไปจากสุดหล้าทะเลแล้ว

ตอนที่พวกเขาออกเดินไปอีกครั้ง ปรากฏตัวที่สถานที่ที่ชี่ทิพย์เบาบางแห่งหนึ่งแล้ว

ที่นี่ ก็คือโลกธรรม

เป็นสถานที่ที่อยู่ห่างไกลจากใจกลางของจักรวาลอย่างมาก

แต่ว่า นี่ก็เป็นพื้นที่ที่แข็งแกร่งอย่างมากที่หนึ่ง

พละกำลังลึกล้ำจนยากที่จะคาดเดาได้

อีกอย่าง สิ่งที่สำคัญยิ่งกว่าคือ ข่าวลือกฎเกณฑ์จักรวาล ก็คือก่อตัวในโลกธรรม นี่ก็เป็นสถานที่ที่มีมาตั้งแต่สมัยโบราณ

เพียงแต่ว่าการสืบทอดต่อของโลกธรรมไม่ได้สืบทอดมาจากบรรพกาลแน่นอน

ถ้าหากเปิดต้าเต๋าในโลกแห่งนี้ ก็จะยิ่งเกิดแรงบันดาลใจและเข้าใจได้ง่ายยิ่งขึ้น

เพราะงั้น ที่แห่งนี้รวบรวมผู้บำเพ็ญเซียนที่ใกล้ชิดต้าเต๋าแห่งธรรม เข้าใจต้าเต๋าแห่งธรรมกว่านับไม่ถ้วน

ค่ายกลทะลุมิติของโลกธรรม ไม่ได้อยู่ในพื้นที่

เพราะว่ากฎเกณฑ์เต๋าสวรรค์แห่งโลกธรรม แตกต่างจากด้านนอก เพราะงั้นภายในของโลกธรรม มีวิชาฟ้าดินที่พิเศษมาก สามารถรบกวนการทะลุมิติของค่ายกลได้ เพราะงั้นไม่สามารถสร้างค่ายกลในโลกที่ได้

เดินออกจากค่ายกลทะลุมิติ หลินหยุนมองไปยังโลกธรรม

สถานที่แห่งนี้ จริงๆแล้วเขารู้ในอดีตชาติ ถึงขั้นค่อนข้างสนใจเลยทีเดียว อยากจะพาเยว่เอ๋อมา เพียงแต่เพราะว่าหลังจากนั้นเกิดเรื่องบางอย่างขึ้นจึงไม่ได้มา

คิดไม่ถึงว่า ตอนนี้จะมาแล้ว

ในข้อมูลที่สมาพันธ์โจรดวงดาวให้มาแสดงให้เห็นว่า เมื่อหลายพันปีก่อนเยว่เอ๋อ เคยปรากฏที่โลกธรรมมาก่อน

คนที่ให้ข้อมูลนี้มา คืออริยปราชญ์ธรรมท่านหนึ่งที่อยู่ในโลกธรรม

อริยปราชญ์ธรรม จริงๆก็คือเหนือแดนสู่ธรรมะ

ไม่มีการเปิดต้าเต๋า

ก่อนหน้านี้พวกเราเคยพูดถึงแดนนี้มาก่อนแล้ว

การเรียกขานของแต่ละสถานที่ล้วนแตกต่างกัน อย่างเช่นเขตไฟ ก็เรียกว่าอริยปราชญ์ฟ้า อยู่ที่โลกธรรม ก็เรียกว่าอริยปราชญ์ธรรม

สรุปแล้วล้วนแต่เรียกผู้บำเพ็ญเซียนเหนือแดนสู่ธรรมะทั้งนั้น

ผู้บำเพ็ญเซียนท่านนั้น มีชื่อว่าฝ่าหลัน！

จากรายละเอียดของข้อมูลที่ปรากฏออกมาบนแผ่นหยก ผู้บำเพ็ญเซียนท่านนี้ชื่อว่าฝ่าหลัน อาศัยอยู่ทางเหนือของโลกธรรม อยู่ในดาวบำเพ็ญดวงหนึ่งที่เรียกว่าฝ่าเจิ้น

หลังจากที่หลินหยุนหันหลังมองหลีซิงแวบหนึ่ง ทั้งสองคนเหยียบขึ้นสู่เหนือนภา เข้าไปท่ามกลางอริยปราชญ์ธรรมเลย หลังจากนั้นก็ไปทางตอนเหนือของโลกธรรมเลย

หลีซิงพูดเสียงเบาๆว่า “จากตำแหน่งที่พวกเราอยู่ในตอนนี้ ไปถึงดาวบำเพ็ญฝ่าเจิ้น ต้องใช้เวลา9เดือน！”

“แต่ว่า ไม่นานพวกเราก็จะถึงดาวบำเพ็ญฝ่าหมังตรงหน้า ถึงตอนนั้นพวกเราซื้อจำพวกยันต์ธรรมที่ช่วยให้เคลื่อนไหวอย่างรวดเร็วเหล่านี้ ก็ช่วยประหยัดเวลาได้เยอะ”

หลินหยุนพยักหน้าแล้ว

เขารู้ถึงการมีอยู่ของยันต์ธรรม

นี่คือยันต์อย่างหนึ่งที่เทียบเท่ากับค่ายกลทะลุมิติง่ายๆภายในโลกธรรม

เป็นกฎเกณฑ์ฟ้าดินที่พอดีบกับโลกธรรม

บนตัวผู้บำเพ็ญเซียนของโลกธรรมทุกคน ล้วนแต่จะมียันต์ธรรมแบบนี้

นี่เป็นสิ่งที่จะต้องมี

หลังจากผ่านไปประมาณสิบกว่าวัน เป็นอย่างที่คิดไว้ ดาวเคราะห์บำเพ็ญก็ปรากฏตรงหน้าของคนทั้งสอง

ทั้งสามเดินก้าวเข้าไปท่ามกลางดาวบำเพ็ญ ไม่นานก็ไปถึงเมืองยักษ์แล้ว

หลังจากที่ซื้อยันต์ธรรมมาไม่น้อย ทั้งสองคนก็ใช้ยันต์ธรรมในการเคลื่อนไหวอย่างรวดเร็วเลย

หลังจากที่ใช้ยันต์ธรรมกว่าสิบแผ่น ในที่สุดทั้งสองคนก็ถึงตอนเหนือแห่งโลกธรรมแล้ว

ใช้เวลาไม่ถึงสามวัน

และตรงหน้าของพวกเขา ก็ปรากฏดาวบำเพ็ญที่มองดูแล้วปกติทั่วไปมากดวงหนึ่งอีกครั้งแล้ว

หลินหยุนไม่พูดพร่ำทำเพลง ก้าวเข้าไปตรงกลางนั่นแล้ว

ดาวบำเพ็ญดวงนี้ไม่ใหญ่ พละกำลังแห่งจิตวิญญาณของหลินหยุนกวาดมองแวบหนึ่ง แม้ว่าไม่สามารถปิดบังทั่วทั้งดาวบำเพ็ญได้ แต่ว่าก็สามารถปิดบังพื้นที่ได้สิบเปอร์เซ็นต์แล้ว

บนดาวบำเพ็ญแห่งนี้ แม้แต่ผู้บำเพ็ญแดนสู่ธรรมะก็มีไม่เยอะ

ส่วนที่ว่าเหนือกว่าแดนสู่ธรรมะ หรือว่าจ้าวแห่งเต๋า งั้นก็ยิ่งไม่มีสักคนเดียว

ทั้งสองคนเดินวนรอบดาวบำเพ็ญเกือบสองวันแล้ว

ชายชราที่ใช้ชีวิตว่ากว่าพันปีแล้ว！

ไม่เสียชีวิตให้เร็วกว่านี้ และไม่เสียชีวิตให้ช้ากว่านี้ แต่ดันมาเสียชีวิตก่อนที่พวกเขาจะมาถึงแล้ว

แม้ว่าเป็นคนโง่ ก็เข้าใจว่านี่มันเกิดอะไรขึ้นแล้ว！

งั้นใครจะชิงลงมือก่อนได้？

ข้อมูลนี้ สำนักฟ้าไม่ได้เป็นคนปล่อยออกไป งั้นสำนักดินก็เป็นคนปล่อยออกไป！

หลีซิงแอบมองหลินหยุนแวบหนึ่งแล้ว

พบว่าหลินหยุนในเวลานี้ สีหน้าดูแย่มากถึงขั้นที่ไม่สามารถบรรยายได้เลย เพียงแค่ฟังหลินหยุนถามอย่างพูดคำหยุดคำว่า “ท่านอาจารย์ที่เคารพเสียชีวิตลงได้อย่างไร？”

ชายวัยกลางคนพูดว่า “เมื่อหนึ่งปีก่อนท่านอาจารย์ ไปยังที่อยู่ของเจ้าครองธรรมชิงฮุย ได้ฟังเจ้าครองธรรมชิงฮุยอธิบายต้าเต๋าแห่งธรรม แต่ว่าในระหว่างที่ฟังอยู่นั้น ดันไม่ระวังหมกมุ่นมากจนเกินไป เพราะงั้นจึงเสียชีวิตในระหว่างทางที่กลับมา！”

เจ้าครองธรรม

ก็คือจ้าวแห่งเต๋าที่เปิดต้าเต๋า

เพียงแต่ว่าทางฝั่งโลกธรรม เรียกว่าเจ้าครองธรรม

หลินหยุนพูดว่า “ทุกอย่างที่คุณพูดมา มันเป็นความจริง？”

ชายวัยกลางคนรีบพูดทันทีว่า “ไม่กล้าหลอกผู้อาวุโส ก็เพราะว่าในที่สุดผลฝึกตนของฉันก็ถึงเหนือแดนสู่ธรรมะ หลังจากที่ได้สืบทอดต้าเต๋าแห่งธรรมของท่านอาจารย์ต่อ！”

หลินหยุนพยักหน้าแล้ว ไม่ได้พูดอะไรอีก

หันหลังพุ่งขึ้นเหนือนภา

หลีซิงเห็นเช่นนี้ ก็รีบตามขึ้นไปทันที

เห็นชี่ทั้งตัวของหลินหยุนเยือกเย็นอย่างไม่อาจจะเทียบได้ หลีซิงเอ่ยปากพูดว่า “เรื่องนี้ไม่มีทางรั่วไหลออกไปจากสำนักฟ้าของฉันแน่นอน จะต้องเป็นพวกไอ้หมอนั่นแห่งสำนักดินแน่！”

หลินหยุนได้ฟัง อดไม่ได้ที่จะหัวเราะอย่างเยือกเย็น พูดด้วยน้ำเสียงเต็มพลังโดยไม่แม้แต่จะหันหน้ามาว่า “ไม่ต้องรีบร้อนไป ฉันขอสืบหาให้ชัดเจนก่อนว่าฝ่าหลันตายได้ยังไงกันแน่ หลังจากนั้นค่อยดูอย่างอื่น！”

“ส่วนที่นี่จะมีคนปล่อยข้อมูลออกไป ให้คนชิงลงมือก่อนหรือไม่นั้น ฉันก็จะสืบหาอย่างชัดเจนเช่นกัน！”

“ของจริงปลอมไม่ได้ ของปลอมก็กลายเป็นของจริงไม่ได้เช่นกัน！”

“คุณไม่จำเป็นต้องรีบร้อนแสร้งว่าตัวเองบริสุทธิ์ไม่เกี่ยวข้องกับเรื่องชั่ว！”