เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า นิยาย บท 2095

การกระทำพร้อมเพรียงขนาดนี้ ลู่ฝานตกใจจนสะดุ้งโหยง

นี่มันอะไรกัน

เทวทูตพวกนี้เหมือนคนธรรมดาเจอเทพวิญญาณ ท่าทางเลื่อมใสแบบนั้น ลู่ฝานเห็นแล้วงงไปหมด

อย่าบอกนะว่าพวกเขาคือศิษย์ที่สำนักจิ่วเซียวปกป้องในตอนนั้น

ครั้งก่อนที่ลู่ฝานเห็นคนคุกเข่าเมื่อเห็นแหวนจิ่วเซียว คือตอนเจอยอดฝีมือสาขาสายฟ้าที่ประเทศอู่อาน

เทวทูตพวกนี้เป็นตัวแทนประเทศต่างๆ ของเขตเหนือเชียวนะ!

พวกเขาจะมีความเกี่ยวข้องพิเศษกับสำนักจิ่วเซียวได้ยังไง

ลู่ฝานไม่เข้าใจ แต่เขาก็รีบพูดว่า “ลุกขึ้นเถอะ!”

เทวทูตทุกคนลุกขึ้น ตอนนี้ผู้อาวุโสไม่กล้าแม้แต่จะเงยหน้าขึ้นมา

ราวกับว่ามองหน้าลู่ฝานแค่แวบเดียวจะทำให้เขาตาบอด

“เจ้าสำนักจิ่วเซียวผู้สูงส่ง ให้เราคุกเข่าอีกสามครั้งเถอะ!”

ผู้อาวุโสพูดเสียงดัง จะคุกเข่าลงอีกครั้ง

ลู่ฝานรีบพูดห้ามพวกเขา “ไม่ต้องคุกเข่าแล้ว พวกนายเป็นอะไรกัน ทำไมถึงต้องซาบซึ้งขนาดนี้ พวกนายเกี่ยวข้องกับสำนักจิ่วเซียวเหรอ”

จู่ๆ เทวทูตพูดเสียงดังว่า “นานาประเทศของเขตเหนือ ใครไม่ได้รับบุญคุณจากสำนักจิ่วเซียวบ้าง”

ลู่ฝานอ้าปากค้าง พูดอะไรไม่ออกสักคำ

เจ้าสำนักหลีซีหัวเราะอยู่ข้างๆ อย่างมีความสุข เขาโบกมือไปมาแล้วพูดว่า “พอแล้วๆ ทุกคนไปพักผ่อนกันได้แล้ว เรื่องเป็นพันธมิตรกัน รอทุกคนกลับไปปรึกษากับประมุขประเทศแล้วกัน ถ้ายินดีมา ฉันกับเซียนบู๊ลู่ยินดีต้อนรับเป็นอย่างยิ่ง ถึงตอนนั้นค่อยมาหาเราที่แดนตะวันออกแล้วกัน”

เทวทูตทุกคนคำนับแล้วขานรับอีกครั้ง ก้มตัวแล้วออกจากตำหนักประชุมหารือ

หลังจากเทวทูตพวกนี้ออกไป ลู่ฝานรีบหันไปถามเจ้าสำนักหลีซี

“นี่มันเรื่องอะไรกันแน่ ทำไมพวกเขาถึงเคารพสำนักจิ่วเซียวขนาดนี้”

เจ้าสำนักหลีซีหัวเราะร่าแล้วพูดว่า “นายเป็นเจ้าสำนักจิ่วเซียว ไม่รู้อดีตอันรุ่งโรจน์ของสำนักจิ่วเซียวเหรอ เรื่องนี้ฉันอธิบายให้นายฟังไม่ได้หรอก นายไปถามอาจารย์แล้วก็รุ่นพี่นายเถอะ ลู่ฝาน พักผ่อนให้เต็มที่ พรุ่งนี้เราจะออกเดินทางจากประเทศเฟิ่งหยุนไปแดนตะวันออกแล้ว”

ลู่ฝานพูดอย่างประหลาดใจ “พรุ่งนี้เหรอ ไม่คุยกับเทวทูตพวกนี้ต่อแล้วเหรอ เจ้าสำนักหลีจะเป็นพันธมิตรกับประเทศอื่นไม่ใช่เหรอ”

เจ้าสำนักหลีซียิ้มอย่างมีเลศนัย “ใช่ ฉันทำเสร็จแล้วนี่ไง รอพวกเขากลับไปประเทศตัวเอง ป่าวประกาศตัวตนของนาย พลังที่นายมีรวมถึงข้อมูลต่างๆ ที่พวกเขาได้ยินได้เห็น ทั้งเขตเหนือ ไม่สิ ทั้งใต้หล้าต้องปั่นป่วนเพราะนาย หลังจากนั้นเรารอประกายไฟเพียงนิดเดียว ที่จะจุดติดไฟให้ลุกลามไปทั่วทั้งทุ่งหญ้าก็พอ อีกทั้งนายก็ได้ยินแล้วว่าพวกเทพเงินแปดทิศ ก็เริ่มเป็นพันธมิตรกับประเทศอื่นแล้ว นิสัยของพวกเขาไม่เท่าไร แต่เคลื่อนไหวเร็วมาก เรารีบไปกันดีกว่า ไม่งั้นอาจเกิดเรื่องวุ่นวายก็ได้”

พูดจบ เจ้าสำนักหลีซีนั่งรถเข็นไม้ออกไปอย่างรวดเร็ว

ในตำหนักใหญ่เหลือลู่ฝานเพียงคนเดียว

ลู่ฝานเอามือจับผมตัวเองแล้วขมวดคิ้วพูดว่า “ง่ายขนาดนี้เลยเหรอ ทำไมเรื่องซับซ้อนขนาดนี้ถึงมือเจ้าสำนักหลีก็กลายเป็นเหมือนเรื่องง่ายซะอย่างนั้น เฮ้อ ความสามารถยังต่างกันจริงๆ!”

ลู่ฝานส่ายหน้าไปมาแล้วลุกขึ้นออกไปเช่นกัน

เขาจะไปสอบถามคนอื่นว่าตอนนั้นสำนักจิ่วเซียวทำอะไรกันแน่ ทำไมถึงทำให้คนหลายประเทศในเขตเหนือเลื่อมใสสำนักจิ่วเซียวขนาดนี้

อีกทั้งตอนนี้คนที่สามารถตอบคำถามเขาได้คงมีเพียงคนเดียว

......

กลุ่มคนพยักหน้ารัว เห็นได้ชัดว่ามีแผนในใจแล้ว

ตอนนี้ลู่ฝานในใจพวกเขา อยู่ในตำแหน่งที่เท่ากับเทพเงินแปดทิศและอริยบุคคลแห่งจักรวาลแล้ว

ถึงขั้นที่พวกเขาเอนเอียงมาทางลู่ฝานนิดหน่อย

แต่ฐานะพวกเขาเป็นแค่เทวทูต จึงตัดสินใจเองไม่ได้ แล้วก็รับฟังความเห็นจากผู้อื่นไม่ได้ด้วย

ดังนั้นพวกเขาจึงจะพูดความจริง เห็นอะไรก็พูดแบบนั้น

หลังจากทุกคนพูดคุยกันเรียบร้อย ก็รีบเตรียมตัวกลับ

พวกเขาไม่อยากอยู่ที่ประเทศเฟิ่งหยุนอีกแม้แต่ชั่วโมงเดียว

พากันไปหาศิษย์ของหอฝึกสัตว์ ขอหนูมิติเพื่อพาพวกเขากลับไป

เจ้าสำนักหลีเตรียมสิ่งเหล่านี้เอาไว้แล้ว ขอแค่พวกเขาเอ่ยปาก ก็จะส่งพวกเขากลับไปทันที

จินตนาการได้เลยว่าหลังจากพวกเขากลับไป ประกาศเรื่องที่ลู่ฝานชกเสาทะลุดินจนแตก เรื่องที่ลู่ฝานเป็นเจ้าสำนักจิ่วเซียวและเรื่องอื่นๆ ต้องส่งผลกระทบกับทั้งใต้หล้ามากแน่ๆ

สิ่งที่แม้แต่เจ้าสำนักหลียังคิดไม่ถึงคือ บางครั้งประกายไฟเพียงนิดเดียว ไม่ได้ทำได้แค่จุดติดไฟให้ลุกลามไปทั่วทั้งทุ่งหญ้า ยังกลายเป็นพายุเพลิงที่โหมไปทั่วใต้หล้า และกลืนกินทุกอย่างได้ด้วย

นับตั้งแต่วินาทีนี้เป็นต้นไป

ชื่อเซียนบู๊ทะลวงชั้นฟ้าของลู่ฝาน ถูกพูดถึงทั่วทั้งใต้หล้าอย่างเป็นทางการ