"คุณหลิน อาการบาดเจ็บของฉีหยางร้ายแรงไม่น้อย ข้าเกรงว่าเขาจะไม่ฟื้นตัวสักระยะหนึ่ง หากเขายังคงเข้าร่วมในการแข่งขันอวี่เจวี๋ยต่อไป เขาจะไม่มีทางได้รับการจัดอันดับที่ดี ดังนั้นข้าจึงบอกท่านพ่อว่า ให้หุบเขาฉีเฟิงไปจัดการและให้เหลยเจ๋อที่นั่นจักฉีหยางและคุณหลินให้อยู่บนเวทีเดียวกัน หลังจากที่คุณขึ้นเวที ฉ๊หยางจะยอมพ่ายแพ้ทันทีเพื่อให้แน่ใจว่าคุณจะก้าวไปข้างหน้าได้สำเร็จ! ทำเช่นนี้ ก็เพื่อให้ให้เขาตอบแทนพระคุณที่ช่วยชีวิตเขาไว้!” ฉีสุ่ยเยว่ที่นั่งอยู่บนรถเข็นยิ้ม
“ไม่จำเป็น ข้าไม่ได้ริเริ่มเพื่อช่วยฉีหยาง แต่เพื่อยาระดับสูง นอกจากนี้ฉีหยางเองก็ได้เลื่อนขั้นไปแล้ว ดังนั้นทำไมต้องเสียสิทธิ์ของเขาด้วย? หรือว่าเจ้าไม่อยากให้ฉีหยางต่อสู้อย่างหนักและได้รับการจัดอันดับดีๆงั้นเหรอ?” อันดับที่น่าพอใจเพื่อเพิ่มศักดิ์ศรีของ หุบเขาฉีเฟิง ของคุณหรือไม่?”หลินหยางถามอย่างสงสัย
ฉีสุ่ยเยว่ตกใจและมองไปที่ฉีหยาง
แน่นอนว่าดวงตาของฉีหยางเต็มไปด้วยความปรารถนาและความคาดหวัง
โดยธรรมชาติแล้ว เขาย่อมไม่ต้องการเป็นบันไดสู่ขั้นต่อไปของหลินหลางและเขาเองต้องการที่จะลองดู เพื่อไปที่การแข่งขันอวี่เจวี๋ยรอบต่อไป
ฉีสุ่ยเยว่ไม่รู้จะพูดอะไร
หลินหยางยิ้มจางๆ "ข้ายอมรับความปรารถนาของหุบเขาฉีเฟิงแล้ว ดำเนินการแข่งขันตามที่กรรมการการแข่งขันอวี่เจวี๋ยทำ อย่าทำเรื่องเหล่านั้นเลย!"
“ลืมมันไปเถอะ ในเมื่อคุณหลินพูดเช่นนั้น ข้าก็จะให้ท่านพ่อของข้ายกเลิก” ฉีสุ่ยเยว่ถอนหายใจ
"คุณหลิน พี่สาวของข้าที่กำลังป่วย..." ฉีหยางรีบเปิดปากของเขา แต่เขาลังเลที่จะพูด
“ไม่ต้องกังวล ข้าจะรักษาเธอเห็นแก่อ้ายหร่าน” หลินหยางพูดอย่างใจเย็น
ฉีหยางดูอายเล็กน้อยและไม่กล้าพูดอะไร
ไม่นานการแข่งขันรอบแรกก็จบลง
จาก 40 คนที่ขึ้นเวที มีเพียง 17 คนที่กลับมา และอีก 23 คนเสียชีวิตในสนาม และทั้ง 17 คนได้รับบาดเจ็บ บางคนถึงกับมือและเท้าหักซึ่งดูน่าอนาถใจอย่างยิ่ง
โชคดีที่มีแพทย์มากมายในดินแดนแห่งความเงียบและความตาย และกลุ่มผู้มีอำนาจที่อยู่เบื้องหลังคนเหล่านั้นได้เตรียมแผนทางการแพทย์ที่ครอบคลุมเพื่อรักษาพวกเขา แม้ว่าแขนขาของพวกเขาจะถูกตัด พวกมันก็เชื่อมต่อกันได้ทันที และคนที่ตายบางส่วนก็ฟื้นคืนชีพ อย่างไรก็ตาม ถึงกระนั้น คน 20 คนก็ยังเสียชีวิตอย่างสมบูรณ์โดยไม่มีความหวังในการรักษา
อัตราการเสียชีวิตครึ่งต่อครึ่ง
ช่างดุเดือดจริงๆ!
เมื่อจบรอบแรก เจ้าหน้าที่เพียงแค่ทำความสะอาดเวทีและเริ่มการแข่งขันรอบที่สอง
ป้ายทะเบียนรถปรากฏขึ้นในแต่ละแพลตฟอร์มอีกครั้ง
แต่คราวนี้ก็ยังไม่มีหมายเลขของหลินหยาง
ไม่แม้แต่ฉีหยาง ฉู่ชิว จางฉี และคนอื่นๆ
ทุกคนต้องอดทนรอต่อไป
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา
ทำไมขาดๆหายๆ...
อยากอ่านต่อครับ...
ลงวันละ10ตอนไม่ได้เหรคับ 5ตอนมันน้อยไป กว่าจะอ่านจบลืมหมดพอดี...
อ่านสนุกนางเอกค่อนข้างโง่ซื่อบื้อ...
อยากอ่านต่อ...
เขียนดีอ่านสนุกครับ...
D...
ทำไมบางตอนเนื้อหาหายไปหมดเหลืออยู่แค่ไม่ถึง6บรรทัดเลย...
หลินหยาง...ผมอยากบอกว่า คุณมันกระจอก 5555...
บทหาย...