คนตระกูลอวี่สีหน้าลำบากใจ ไม่รู้ว่าจะทำยังไงกันดี
เซียนเก้าชีวิตไม่ใช่คนธรรมดา
ถึงแม้เธอจะไม่ได้เป็นตระกูลมีอำนาจอะไร แต่ความสามารถของเธอ ทำให้ตระกูลมีอำนาจเหล่านั้นต่างให้เกียรติ
ตระกูลอวี่เล็กๆตระกูลหนึ่ง จะเป็นอริกับเซียนเก้าชีวิตได้ยังไง?
ไม่ต้องพูดถึงตัวเธอ ต่อให้เป็นลูกศิษย์ลูกหาของเธอ ก็เพียงพอจะเหยียบตระกูลอวี่ให้จมดินแล้ว
“คุณเจี่ยนเซิงพูดถูก ไม่ว่ายังไง มือเทพเจี่ยนเทาก็เป็นตัวแทนของตระกูลอวี่ออกไปสู้รบ เขาตายอยู่ที่สนามการแข่งขัน พวกเรายากที่จะหลีกเลี่ยงความผิด ถ้าคุณต้องการคำอธิบายจากตระกูลอวี่ ตระกูลอวี่ของพวกเราไม่บ่ายเบี่ยงแน่นอน”อวี่เจิ้นเทียนกำหมัดคารวะพูดขึ้น
เวลาแบบนี้ เขาทำได้เพียงก้มหน้า
“ดูอย่างนี้แล้วคุณฉลาดมากเลยนะ!”
เซียนเก้าชีวิตพยักหน้าพูดว่า“แบบนี้ เรื่องราวก็แก้ไขได้ง่ายแล้ว”
“แต่ไม่ทราบว่าเซียนเก้าชีวิตต้องการให้ตระกูลอวี่อธิบายชี้แจงแบบไหนเหรอครับ?”อวี่เจิ้นเทียนถามขึ้นอย่างระมัดระวัง
“สบายใจได้ อวี่เจิ้นเทียน ฉันไม่ทำคุณลำบากใจหรอก เอางี้ คุณเลือกชายหญิงตระกูลอวี่ออกมาสามร้อยคนเพื่อมอบให้ฉัน แล้วก็เอาลูกสาวของคุณ อวี่อ้ายหร่านมอบให้ฉัน แล้วฉันจะไม่คิดเล็กคิดน้อยกับเรื่องนี้ คุณว่ายังไง?”เซียนเก้าชีวิตพูดอย่างราบเรียบ
เมื่อได้ยินคำนี้ อวี่เจิ้นเทียนหน้าซีดเผือดทันที
เขาเข้าใจทันที
เซียนเก้าชีวิตมาถามหาความยุติธรรมที่ไหน?
ชัดเจนว่าเธอมาเพื่อต้องการคน
เซียนเก้าชีวิตฝึกฝนวิชาต้องห้าม จึงชอบใช้คนมาฝึกฝนด้วย
ถึงแม้ตระกูลอวี่จะเป็นตระกูลเล็กๆ แต่ทุกคนก็ฝึกฝนศิลปะการต่อสู้ หากใช้สำหรับการฝึกฝนหรือปรุงยา แน่นอนว่าจะเป็นยาที่ดีเลยทีเดียว
ถ้าเอาคนให้สามร้อยคนจริงๆ เกรงว่าทั้งสามร้อยคนนี้ไม่มีชีวิตรอดกลับมาได้หรอก
ถึงแม้อวี่เจิ้นเทียนจะบัดซบ แต่จะทำเรื่องแบบนี้ได้ยังไง?
“เซียนเก้าชีวิต คือ….”อวี่เจิ้นเทียนสีหน้าลำบากใจ
“ยังไง? ไม่ยอม? อวี่เจิ้นเทียน! ฉันเห็นแก่เจี่ยนเทาที่มีสัมพันธ์กับตระกูลอวี่ของคุณนะ เมื่อเกรงใจแบบนี้ ถ้าไม่เอาคนให้ ฉันจะทำลายตระกูลอวี่! คุณจะสละสามร้อยชีวิต หรือจะให้ตระกูลอวี่ราบเป็นหน้ากอง คุณเลือกเองเลย!”เซียนเก้าชีวิตพูดด้วยความไม่พอใจ
อวี่เจิ้นเทียนเบิกตาโพลงกว้าง อ้ำๆอึ้งๆ
เขายืนสั่นเทาอยู่กับที่ พูดไม่ออกชั่วขณะ
“ผู้นำตระกูล อย่าไปยอม สู้กับเธอก็จบ!”
วัยรุ่นตระกูลอวี่ที่มีความฮึกเหิมพูดด้วยความไม่พอใจ
“ไม่ได้! นายท่าน พวกเราไม่ใช่คู่ต่อสู้ของเซียนเก้าชีวิต นอกจากจะเอาคนให้เขา พวกเราไม่มีวิธีอื่นแล้ว ไม่อย่างนั้นตระกูลอวี่พินาศแน่!”
คนวัยกลางคนที่มีความสุขุมเดินขึ้นหน้ามาเกลี้ยกล่อม
ทั้งสองฝ่ายต่างไม่ยอมถอย
อวี่เจิ้นเทียนทุกข์ใจเป็นอย่างมาก
เอาคนให้เหรอ?
เขาทำไม่ได้
ถ้าเอาให้จริงๆ ตระกูลอวี่ก็กระจัดกระจายแล้ว
ไม่ให้? บนโลกนี้จะมีตระกูลอวี่อยู่ที่ไหนล่ะ?
ทำยังไงดี? ?
อวี่เจิ้นเทียนทุกข์ใจมาก
“พ่อคะ! อย่าเสียใจเลย เอาคนให้เถอะค่ะ!”
เวลานี้จู่ๆอ้ายหร่านก็เดินมาพูดด้วยน้ำเสียงราบเรียบ
“เด็กน้อย?”
อวี่เจิ้นเทียนเงยหน้าขึ้น มองเธอด้วยความตะลึง
“สูญเสียสามร้อยคนเพื่อปกป้องตระกูลอวี่ เป็นทางเลือกที่ดีที่สุด ถึงแม้มันจะโหดร้าย แต่ตอนนี้พวกเราไม่มีทางเลือก!”
อ้ายหร่านพูดอย่างราบเรียบว่า”พ่อไม่จำเป็นต้องละอายใจ หนูว่าคนตระกูลอวี่หลายคนยินดีที่จะเสียสละค่ะ!”
“แต่….”
อวี่เจิ้นเทียนเหมือนอยากพูดอะไรบางอย่าง
แต่อ้ายหร่านเดินมาข้างหน้าแล้ว
“เซียนเก้าชีวิต ฉันยินดีจะไปกับคุณ!”
“ฉลาดจริงๆ!”
เซียนเก้าชีวิตมองพินิจพิจารณาอ้ายหร่าน ดวงตาเป็นประกาย พร้อมกับพยักหน้า
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา
ทำไมขาดๆหายๆ...
อยากอ่านต่อครับ...
ลงวันละ10ตอนไม่ได้เหรคับ 5ตอนมันน้อยไป กว่าจะอ่านจบลืมหมดพอดี...
อ่านสนุกนางเอกค่อนข้างโง่ซื่อบื้อ...
อยากอ่านต่อ...
เขียนดีอ่านสนุกครับ...
D...
ทำไมบางตอนเนื้อหาหายไปหมดเหลืออยู่แค่ไม่ถึง6บรรทัดเลย...
หลินหยาง...ผมอยากบอกว่า คุณมันกระจอก 5555...
บทหาย...