วิสารทแพทย์เทวัญ นิยาย บท 2405

เมื่อขันทีวังพูดจบ หัวใจของเยี่ยชิวก็เต้นรัว

บ้าจริง!

ขันทีเฒ่าคนนั้นรู้ได้อย่างไรว่าโลกมนุษย์นั้นมีนิรันดร์ไร้เทียบ?

นั่นคือไพ่เด็ดของฉัน!

แต่เดิมเขาตั้งใจจะเก็บนิรันดร์ไร้เทียบนี้ไว้เป็นอย่างสุดท้าย โดยโจมตีคู่ต่อสู้อย่างหนัก แต่จู่ๆ มันก็ออกมาจากปากของขันทีวังสุนัขแก่ตัวนั้น

บ้าจริง เขาคิดแบบนั้นได้ยังไงเนี่ย?

ผู้คนรอบตัวเขาเต็มไปด้วยเสียงอุทาน

“ประโยคแรกนี่ฉลาดมาก”

“ฉันไม่เชื่อว่าเยี่ยฉังเซิงจะหาคู่ต่อสู้ได้”

“ขันทีวังมีความสามารถอย่างแท้จริง เป็นนักวิชาการชั้นนำของต้าเว่ยจริงๆ และพวกเราทุกคนต่างก็ชื่นชมเขา”

“……”

ข่งเทียนเซี่ยขมวดคิ้วและพูดว่า “แม้ว่าฉันจะอ่านหนังสือมาหลายเล่มแล้ว แต่ ‘ควันล็อกต้นหลิวในบ่อน้ำ’ ถือเป็นเรื่องที่สมบูรณ์แบบ บรรทัดแรกมีห้าตัวอักษร โดยแต่ละตัวจะฝังหนึ่งในห้าธาตุเป็นรากฐาน และแนวคิดทางศิลปะก็ประณีตมาก”

“‘ควันล็อกต้นหลิวในบ่อน้ำ’ ในทางโครงสร้าง ตัวอักษรทั้งห้านี้ใช้ธาตุทั้งห้าเป็นรากฐาน ได้แก่ โลหะ ไม้ น้ำ ไฟ และดิน”

“ยิ่งกว่านั้น บรรทัดแรกยังพรรณนาถึงบ่อน้ำอันเงียบสงบที่ล้อมรอบด้วยต้นไม้สีเขียว ปกคลุมไปด้วยหมอก สร้างภาพที่ชัดเจน”

“แม้ว่าบรรทัดแรกนี้จะดูเรียบง่ายและจับคู่ได้ง่าย แต่จริงๆ แล้วค่อนข้างยาก ไม่ใช่เรื่องเกินจริงที่จะบอกว่าเป็นบรรทัดที่ยากที่สุดในโลก”

เมื่อได้ยินเช่นนี้ เว่ยอู่ซิน ชินเจียง และคนอื่นๆ ก็หัวเราะ

สำหรับจักรพรรดิแห่งต้าโจว หัวใจของเขาเต้นแรง เฝ้าดูเยี่ยชิวอย่างกระวนกระวายและรู้สึกเสียใจ

หากเขารู้ เขาคงหยุดพวกเขาจากการจับคู่บรรทัด

“ฉังเซิง คุณต้องทำงานหนัก ถ้าคุณจับคู่ไม่ได้ ฉันจะปวดหัว”

ข้างๆ จักรพรรดิต้าโจว หนิงอันขมวดคิ้วอย่างครุ่นคิด หลังจากนั้นไม่นาน เธอก็พูดขึ้นอย่างกะทันหัน

“ฉันคิดถึงบรรทัดที่จับคู่กันได้”

“กระจกสะท้อนเขื่อนไม้ไฟ!”

“วิเศษมาก!” ข่งเทียนเซี่ยอุทาน “บรรทัดแรกบรรยายฉากสระน้ำที่มีหมอก ในขณะที่บรรทัดที่สองสะท้อนภาพที่สวยงามที่เกิดจากน้ำในสระน้ำ พวกมันเข้ากันได้ทั้งน้ำเสียงและจังหวะ และธาตุทั้งห้าก็ถูกชดเชยกัน ฉลาดมาก”

เว่ยอู่ซินยกย่องเธอโดยกล่าวว่า “องค์หญิงหนิงอันเป็นสตรีผู้มีความสามารถคนแรกของต้าโจว ความคิดของเธอรวดเร็วและน่าชื่นชม”

ชินเจียงกล่าวเสริมว่า “องค์หญิงหนิงอันไม่เพียงแต่สวย แต่ยังมีความสามารถพิเศษอีกด้วย เธอสามารถเรียกได้ว่าเป็นผู้มีความสามารถสูงสุดของจงโจว”

จู่ๆ จูเก๋อเฉาหยางอุทานว่า “ศิษย์น้องช่างน่าประทับใจ!”

“เฮ้ ฉันนึกถึงบทที่เข้าคู่กันอีกบทหนึ่งด้วย” ข่งเทียนเซี่ยพูดขึ้นทันใด “โคมไฟดับสะพานเขื่อนน้ำ ขันทีวัง คุณคิดว่ายังไง?”

ขันทีวังตอบว่า “บทที่เข้าคู่กันของท่านชายข่งมีแนวคิดทางศิลปะที่เป็นหนึ่งเดียว หมอกลอยขึ้นและโคมไฟดับลง เขื่อนแม่น้ำเมื่อเทียบกับสระน้ำยังคงรักษาลำดับองค์ประกอบเดียวกันไว้ ดีมาก”

“อย่างไรก็ตาม ฉันยังรู้สึกว่าบทที่เข้าคู่กันของท่านชายข่งและองค์หญิงหนิงอันยังขาดๆ เกินๆ ดูเหมือนจะไม่สมบูรณ์แบบ”

“นอกจากนี้ แม้ว่าบทที่เข้าคู่กันของพวกคุณจะดี แต่พวกคุณก็ยังคิดขึ้นมาเอง ไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับเยี่ยฉังเซิง”

“เยี่ยฉังเซิง บทแรกพูดไปแล้ว ถึงเวลาบทที่สองของคุณแล้ว!”

“ตราบใดที่คุณเข้าคู่กันได้ ฉันก็ยอมแพ้”

ขันทีวังมองเยี่ยชิวด้วยความภาคภูมิใจ ราวกับจะบอกว่า ถ้าคุณสามารถทำตามแนวทางที่ฉันคิดไว้ได้สำเร็จด้วยความยากลำบาก ฉันจะกินขี้สัตว์

“เยี่ยฉังเซิง ตราบเท่าที่คุณทำได้ ฉัาก็จะยอมรับ” เว่ยอู่ซินกล่าว

ชินเจียงเสริมว่า “ฉันเห็นด้วยกับพี่เว่ย”

คนอื่นๆ ต่างก็แสดงความคิดเห็นว่า ถ้าเยี่ยชิวสามารถทำตามแนวทางนั้นได้ พวกเขาก็ยอมรับ

เยี่ยชิวยิ้มเย็นชา

บ้าเอ๊ย คิดว่าจะทำให้สิ่งต่างๆ ยากขึ้นสำหรับฉันได้งั้นหรือ?

ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าฉันเป็นใคร?

ฉันเป็นลูกหลานของมังกร!

จะข่มขู่ด้วยกลอนได้อย่างไร

“อยากได้ยินประโยคที่ตรงกันใช่ไหม ตกลง ฉันจะจับคู่ให้ตอนนี้” เยี่ยชิวพูดโดยไม่ลังเล “เปลวไฟเมเปิ้ลเขื่อนทะเล”

“ยอดเยี่ยม!” ข่งเทียนเซี่ยอุทานด้วยความยินดี “ควันล็อกต้นหลิวในบ่อน้ำ เปลวไฟเมเปิ้ลเขื่อนทะเล เส้นบนและล่างสอดคล้องกันในห้าธาตุและตัดกันในโทนเสียง เส้นแรกพรรณนาถึงฤดูใบไม้ผลิอย่างละเอียดอ่อน ในขณะที่เส้นที่สองแสดงถึงความหลงใหลในฤดูใบไม้ร่วง ผลงานชิ้นเอกที่แท้จริง”

สีหน้าของขันทีวังเปลี่ยนไปอย่างมากขณะที่เขาชี้ไปที่เยี่ยชิว “คุณ...…คุณ...…”

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน