วิสารทแพทย์เทวัญ นิยาย บท 2406

ต่อหน้าฝูงชนจำนวนมาก ขันทีวังล้มเป็นลมหลังคายเลือด

“นักปราชญ์ชั้นนำของต้าเว่ย นั่นหรือ?”

“ความอดทนของเขาอ่อนแอจริงๆ!”

“น่าเขินจัง!”

อมตะชางเหม่ยมองด้วยความดูถูก

“ขันทีวัง!”

เว่ยอู่ซินรีบสนับสนุนขันทีวัง โดยบีบจุดกดที่ข้อมือของเขา ทันใดนั้น ขันทีวังก็ลืมตาขึ้นช้าๆ

“ขันทีวัง เนื่องจากคุณตื่นแล้ว รีบเขียนบรรทัดที่ตรงกันซะ!” เยี่ยชิวกล่าวด้วยรอยยิ้ม

คนอื่นๆ หันไปหาขันทีวังด้วยความคาดหวัง ตราบใดที่ขันทีวังสามารถเขียนบรรทัดที่ตรงกันได้ ก็ยังมีโอกาสที่จะพลิกสถานการณ์ได้

อย่างไรก็ตาม ขันทีวังยังคงเงียบและมองไปที่เว่ยอู่ซินด้วยความเคียดแค้น

ฝ่าบาท เหตุใดพระองค์จึงปลุกฉัน?

ฉันนึกไม่ออก!

ขันทีวังสูดหายใจเข้าลึกๆ แล้วกล่าวว่า “ท่านชายเยี่ยมีความสามารถพิเศษ และฉันไม่ใช่คู่ต่อสู้ ฉันยอมแพ้!”

เว่ยอู่ซินเริ่มวิตกกังวลและอุทานว่า “ขันทีวัง คุณจะยอมแพ้ได้อย่างไร คุณเป็นคนที่มีความสามารถมากที่สุดในต้าเว่ย”

สีหน้าของชินเจียงเปลี่ยนไปเมื่อเขากล่าวว่า “ขันทีวัง คุณยอมแพ้ไม่ได้!”

คุณคิดว่าฉันต้องการยอมแพ้หรือไม่? ฉันคิดไม่ออกจริงๆ!

หน้าต่างเย็นเยือก ดูหญิงม่าย!

นี่คือสิ่งที่ไม่มีวันสิ้นสุด!

เหตุใดเยี่ยฉังเซิงจึงคิดเรื่องนี้ขึ้นมา?

นี่เป็นสิ่งที่มนุษย์สามารถคิดได้หรือ?

ขันทีวังกล่าวกับเว่ยอู่ซินว่า “ฝ่าบาท ฉันทำไม่ได้ ฉันไม่สามารถผลิตเส้นที่ตรงกันได้จริงๆ”

จบแล้ว!

สีหน้าของเว่ยอู่ซินเปลี่ยนไป

หากขันทีวังไม่สามารถเขียนประโยคที่ตรงกันได้ นั่นหมายความว่า พวกเขาแพ้การต่อสู้ทางวรรณกรรมนี้ไปโดยสิ้นเชิง

“ขันทีวังยอมแพ้แล้ว แล้วพวกคุณล่ะ?” เยี่ยชิวมองเว่ยอู่ซินและคนอื่นๆ ด้วยรอยยิ้ม

หากสามารถเขียนประโยคที่ตรงกันได้ ฉันจะต้องถามด้วยซ้ำหรือไม่?

เว่ยอู่ซินกัดฟันแล้วพูดว่า “ฉันก็ยอมแพ้เหมือนกัน”

ชินเจียงเสริมว่า “พี่เยี่ยมีความสามารถพิเศษมาก ฉันขอคารวะคุณ”

คนอื่นๆ ก็พูดขึ้นทีละคน แสดงถึงความพ่ายแพ้ของพวกเขา

หน้าต่างเย็นเยือก ดูหญิงม่าย ฟังนะ นี่ไม่ใช่สิ่งที่มนุษย์คิดขึ้นได้ แม้แต่ผีก็คิดไม่ได้!

เยี่ยชิวหัวเราะเบาๆ “ถ้าอย่างนั้น เนื่องจากพวกคุณทุกคนเต็มใจยอมแพ้ มันก็ง่ายนิดเดียว ตบตัวเอง!”

เมื่อได้ยินเช่นนี้ ใบหน้าของกลุ่มคนก็เปลี่ยนไปอย่างมาก

เยี่ยชิวกล่าวต่อ “ขันทีวัง คุณเป็นคนแรกที่เดิมพันกับฉัน ดังนั้นคุณควรเริ่มและเป็นตัวอย่างให้กับทุกคน”

เมื่อขันทีวังได้ยินคำพูดของเยี่ยชิว เขารู้สึกว่าเลือดของเขากำลังเดือดพล่านในอก และไม่สามารถกลั้นเอาไว้ได้ จึงคายออกมา

“ปุ๊ฟ!”

เลือดอีกหยดหนึ่งพุ่งออกมาจากปากของเขา และเขาก็ล้มลงกับพื้นอีกครั้ง เป็นลม

“ขันทีวัง……”

เว่ยอู่ซินช่วยขันทีวังลุกขึ้น กำลังจะปลุกเขา แต่ได้รับข้อความทางจิตจากขันทีวัง

“ฝ่าบาท รีบพาฉันไปเสีย นี่เป็นวิธีเดียวที่จะหลบหนีได้”

เว่ยอู่ซินเข้าใจทันที นี่คือแผนการของขันทีวัง

แท้จริงแล้ว หากพวกเขาไม่ออกไปตอนนี้ เขาจะต้องตบตัวเองต่อหน้าทุกคน เสียหน้าทั้งหมด

ในฐานะองค์ชายของชาติ เขาจะทนกับความอัปยศอดสูเช่นนี้ได้อย่างไร?

เว่ยอู่ซินรีบพูดกับจักรพรรดิต้าโจวว่า “ฝ่าบาท ขันทีวังกำลังกระวนกระวาย ซึ่งทำให้เกิดอาการเจ็บป่วยเก่า ฉันต้องพาเขากลับไปที่สถานีเพื่อทำการรักษา หวังว่าฝ่าบาทจะอนุญาต”

เอยากหนีหรือ?

ฝันไปเถอะ!

เยี่ยชิวพูดกับเว่ยอู่ซินว่า “คุณพาเขาออกไปได้ แต่ก่อนจะทำเช่นนั้น คุณควรตบตัวเองก่อน”

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน