อัจฉริยะแพทย์สาว ข้ามภพรักอ๋องเทพสงคราม นิยาย บท 1067

เจ้าบ้านไป๋หลี่ไม่อยากล่วงเกินเย่จิ่งหาน

แต่คำพูดเช่นนี้ของเย่จิ่งหานทำให้เขาเสียหน้าโดยสมบูรณ์

เขาโกรธจนสีหน้าเขียวแดงเปลี่ยนเป็นสีม่วง ไม่น่าดูเป็นอย่างมาก

ประมุขพรรคฉางซาเห็นเจ้าบ้านไป๋หลี่อดกลั้นต่อความโกรธ อีกทั้งเห็นว่าพวกเขามีแรงกำลังคนอยู่มาก รู้สึกทนไม่ไหวจึงได้รวบรวมความกล้าแล้วเอ่ยขึ้นอย่างห้าวหาญว่า “กลัวอะไร แม้ว่าวิทยายุทธของเขาจะสูงเพียงใด แต่พวกเรามีคนมากมายขนาดนี้ยังจะต้องกลัวเขาอีกงั้นหรือ? ทุกคนลุยเข้าไปพร้อมกัน ฆ่าพวกเดียวกับนังปีศาจไปด้วยกันซะเลย”

“ฆ่า......”

เกือบร้อยกว่าคนทยอยพุ่งสังหารเข้าไปทางเย่จิ่งหาน

ริมฝีปากบางๆของเย่จิ่งหานยกขึ้น ในดวงตาอันลึกล้ำเผยความเหยียดหยามออกมา ซึ่งไม่ได้เห็นว่าเขาเคลื่อนไหวอย่างไร คนที่พุ่งสังหารเข้ามาเหล่านั้นก็กระเด็นกลับออกไปทีละคน ต่างได้รับบาดเจ็บสาหัสกระอักเลือดไม่หยุด กระทั่งมีบางคนที่สลบไปตรงนั้นทันที ไม่รู้ว่าเป็นหรือตาย

ฟื้ด.......

เสียงสูดหายใจด้วยความตกใจดังขึ้นทั้งสนามอีกครั้ง

การสะบัดแขนเสื้อครั้งหนึ่งโจมตีประมุขพรรคไห่เทียนให้ถอยไปก็ทำให้ผู้คนตกตะลึงแล้ว

ครั้งนี้เขาไม่ได้ขยับเขยื้อนอะไร ก็ทำให้คนเกือบร้อยได้รับบาดเจ็บสาหัส ยิ่งทำให้คนที่ได้เห็นเกิดความหวาดกลัวขึ้นไปอีก พวกเขาไม่กล้าจินตนาการว่าชายหนุ่มผู้นี้มีความน่ากลัวถึงระดับใดกันแน่

ซ่างกวนชิงลุกพรวดขึ้นมา สีหน้าไม่น่าดูเป็นที่สุด “ท่านเจ้าบ้าน ชายหนุ่มผู้นี้เป็นใคร หรือว่าเขาจะเป็นขุนนางผู้อาวุโสต่างแคว้นลึกลับที่เจ้าบ้านไป๋หลี่เชิญมาขอรับ?”

สีหน้าของเจ้าบ้านซ่างกวนสงบนิ่ง ราวกับไม่ได้มีความเคลื่อนไหวใด แต่หากมองให้ละเอียดก็จะเห็นได้ว่า มือทั้งสองข้างของเขากำหมัดไว้แน่น ร่างกายก็สั่นสะท้านหลายรอบ

เป็นใคร?

เขาก็อยากรู้ว่าเป็นใคร

“แต่ในเมื่อเขาเป็นขุนนางผู้อาวุโสต่างแคว้นที่ตระกูลไป๋หลี่เชิญมา ทำไมถึงได้ต้องการช่วยผู้หญิงคนนั้น?”

ไม่มีผู้ใดตอบซ่างกวนชิง

เพราะว่าในใจของพวกเขาก็มีความสงสัยอยู่นับหมื่นเช่นกัน

การปรากฏตัวของเขา ทำลายความสมดุลของแคว้นปิง ไม่ว่าผู้ใดก็ไม่รู้ว่าเขาจะทำเรื่องอะไรออกมาอีกกันแน่

ในที่นั่งของเจ้าบ้านเวิน

ผู้อาวุโสหลิวเห็นเย่จิ่งหาน ในตาก็เกิดเป็นแรงสังหารแวบผ่านไป

แม้ว่าจะตัดใจจากดอกบัวศักดิ์สิทธิ์ไม่ลง อีกทั้งกลัวว่ากู้ชูหน่วนจะมาล้าแค้นในภายหลัง แต่เพราะว่าทุกพรรคไม่ได้รวมใจเป็นอันหนึ่งอันเดียวกัน สี่ตระกูลใหญ่ก็นิ่งดูดาย ต่างไม่มีทีท่าว่าจะเป็นผู้นำในการหาเรื่อง

ดังนั้นจึง.....

จึงทำได้เพียงมองดูชายหนุ่มผู้นั้นนำตัวกู้ชูหน่วนออกไปอย่างผ่าเผยแล้ว

“ท่านเจ้าบ้าน พวกเราจะปล่อยเขาไปเช่นนี้หรือ?” ซ่างกวนชิงไม่ยอม

“ชายหนุ่มผู้นั้นเป็นถึงระดับหก หากว่าล่วงเกินเขา แล้วเขามาแก้แค้นตระกูลซ่างกวนของพวกเรา เกรงว่าตระกูลซ่างกวนก็อาจจะโดนเขาทำลายล้างได้”

“นี่ก็ช่างอัดอั้นใจเกินไปแล้ว”

“สายตาของพวกเขาอยู่บนตัวของเจ้าบ้านเวินมาโดยตลอด เจ้าส่งคนไปตรวจสอบตระกูลเวินให้ดีๆอีกครั้ง โดยเฉพาะศักยภาพที่แท้จริงของเจ้าบ้านเวิน”

“แม้ว่าเขาจะเป็นเจ้าบ้านแล้วจะอย่างไรขอรับ อายุน้อยขนาดนั้น จะคุกคามอะไรได้”

“เขาก็อายุน้อยเหมือนกันไม่ใช่หรือ ศักยภาพก็ถึงขั้นระดับหกเช่นกันนี่”

ร่างกายของซ่างกวนชิงกระตุก ราวกับตระหนักได้ว่าเจ้าบ้านเวินก็อาจจะไม่ธรรมดาเช่นกัน จึงรีบรับคำสั่งแล้วไปตรวจสอบตัวตนของเวินเส้าหยีทันที