“ปึง......”
ทันทีที่เซียวหยู่เซวียนไม่ระวัง ขาขวาก็ถูกตีด้วยท่อนเหล็กอย่างแรง ความแรงของพลังนั้น สามารถได้ยินกระทั่งเสียงกระดูกหักได้ เขายืนไม่มั่นคง กู้ชูหน่วนที่อยู่บนหลังก็ถูกเหวี่ยงออกไป
เห็นไม้มากมายตีไปที่กู้ชูหน่วน
เซียวหยู่เซวียนตะโกนออกมาด้วยความตกใจ “ยัยอัปลักษณ์”
จากนั้น เขาพุ่งโจมตีเข้าไปอย่างสุดแรง ใช้ร่างกายของตัวเองขวางกั้นท่อนเหล็กตีที่มาทางกู้ชูหน่วนไว้
“ฟู่ว......”
ท่อนเหล็กทั้งหมดตกลงบนร่างกายของเซียวหยู่เซวียน
หัวใจของกู้ชูหน่วนเจ็บปวดจนเลือดหยดริน
เมื่อท่อนเหล็กเหล่านั้นตกลงไป เลือดของเซียวหยู่เซวียนก็พ่นลงบนใบหน้าของนาง
นางยังได้ยินเสียงกระดูกแตกอีกด้วย
รวมทั้ง....เสียงหายใจที่พ่นออกมายาวๆของเซียวหยู่เซวียน
เมื่อคนเหล่านี้เห็นว่าจะโจมตีชนะแล้ว ก็ยิ่งออกแรงมากขึ้นเรื่อยๆ
กู้ชูหน่วนไม่มีความสามารถที่จะต่อสู้ได้โดยสมบูรณ์
เซียวหยู่เซวียนก็ไม่สามารถจะต่อสู้ได้อีก แต่เขายังคงพยายามฝืนทนไว้ตลอด
แม้ว่าจะพุ่งออกไปไม่ได้ ก็ยังคงใช้ร่างกายของตัวเองรับมีดแทนกู้ชูหน่วนอย่างต่อเนื่อง
เขาเจ็บปวดมาก
เจ็บปวดจนแทบจะชาไปหมดแล้ว มีเพียงความคิดเดียวเท่านั้น นั่นก็คือการยืนหยัดต่อไป
ยืนหยัดรอจนกว่าเย่จิ่งหานจะรีบตามมาถึง
เขาเชื่อว่าเย่จิ่งหานจะไม่ยอมปล่อยผู้หญิงคนนี้ไปโดยไม่สนใจ
“เซียวหยู่เซวียน เจ้ารีบไปซะ อย่าสนใจข้า”
กู้ชูหน่วนพยายามดิ้นขึ้นมา แต่นางได้รับบาดเจ็บหนักเกินไป ลุกไม่ได้โดยสิ้นเชิง ทำได้เพียงมองดูเซียวหยู่เซวียนช่วยนางโดยทำอะไรไม่ได้ รับมีดซ้ำแล้วซ้ำเล่า”
เป็นเช่นนี้ต่อไป เขาจะต้องตายอย่างไม่ต้องสงสัย
แม้ว่าจะมีวิชาการรักษาสูง ก็ไม่สามารถรักษาเขาให้หายได้
ลูกศิษย์ของพรรคบางพรรคที่อยู่ข้างๆทนดูต่อไปไม่ไหวแล้ว
“ดอกบัวศักดิ์สิทธิ์เจ็ดสีไม่ได้ถูกเซียวหยู่เซวียนกินไปแล้วหรือ?”
“ดอกบัวศักดิ์สิทธิ์เป็นของล้ำค่าขนาดนั้น แม้ว่าเซียวหยู่เซวียนจะกิน ก็เป็นไปไม่ได้ที่จะกินไปทั้งหมด ข้ายังเก็บบางส่วนเอาไว้”
“พวกข้าจะเอาอะไรมาเชื่อเจ้า?”
“ไม่เชื่อก็ช่างเถอะ หากว่าข้าตาย พวกเจ้าก็เลิกคิดที่จะได้ดอกบัวศักดิ์สิทธิ์ไปซะ”
ทุกคนต่างมองหน้ากัน ไม่รู้ว่าจะฆ่าพวกเขาดีหรือไม่
ความโกรธแค้นของพวกเขาได้ผูกขึ้นมาอย่างสมบูรณ์แล้ว
หากปล่อยนางไปวันนี้ นางไม่มาล้างแค้นก็แปลกแล้ว
ไป๋หลี่เฉิงกล่าว “ไม่จำเป็น ตระกูลไป๋หลี่ของพวกเรามีวิชาลับประจำตระกูลสามารถดึงความทรงจำทั้งหมดออกมาจากสมองของเจ้าได้”
วิชาลับอันนี้ของตระกูลไป๋หลี่ ซ่างกวนชิงก็รู้
ภายใต้วิชาลับนี้ ทุกความลับล้วนไม่สามารถปิดซ่อนไว้ได้
คนที่ถูกใช้วิชา ที่หนักหน่อยก็จะตาย ที่เบาหน่อยก็จะกลายเป็นคนโง่ไร้ประโยชน์
กู้ชูหน่วนยิ้มอย่างดูถูกเหยียดหยาม กวาดตาไปทางเจ้าสำนักต่างๆ “บางทีตระกูลไป๋หลี่อาจจะมีวิชาลับนี้ แต่พวกเราคิดว่า หลังจากที่พวกเขาใช้วิชานี้แล้ว จะบอกสถานที่ซ่อนดอกบัวศักดิ์สิทธิ์กับพวกเจ้างั้นหรือ?”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: อัจฉริยะแพทย์สาว ข้ามภพรักอ๋องเทพสงคราม
อ่านๆ ไปแล้วก็รู้สึก ประสาท เว่อวัง คิดว่าอ่านจะซ่อนความอะไรไว้ แต่จนถึงตอนนี้ ยังไม่เจอเลย ลำไยมาก...
บางทีก็เบื่ออีนางเอกนี่ กำเริบเสิบสานกวนตีนได้สุดยอด ไล่ออกจากแคว้นก็ได้แล้ว...
ตอนที่1142-1190หายไปค่ะ...
ตอนที่ 1142-1190 หายไปค่ะ...