อัจฉริยะแพทย์สาว ข้ามภพรักอ๋องเทพสงคราม นิยาย บท 1077

เย่จิ่งหานเสียพลังไปมากมายในการรักษาอาการบาดเจ็บ

ลมปราณของเซียวหยู่เซวียนและกู้ชูหน่วนจึงกลับมาได้

ไม่รู้ว่าในรถม้ามีหมอมาเพิ่มอีกสองคนตั้งแต่เมื่อไหร่ กำลังช่วยพวกเขาห้ามเลือดรักษาบาดแผล

การเคลื่อนไหวของพวกเขารวดเร็วมาก มือเท้าคล่องแคล่วว่องไว

แวบแรกที่มองก็คือเป็นหมอมานานหลายปีแล้ว เป็นหมอที่มีวิชาการรักษาสูงส่ง

เพียงแต่การกระทำของพวกเขารีบร้อนมาก ราวกับว่าสำหรับพวกเขาแล้วเวลาเป็นสิ่งที่ล้ำค่าเป็นพิเศษ

“เป็นเขาที่กำลังตามไล่ฆ่าอยู่ด้านหลัง”

“อืม”

ใครไล่ฆ่าอยู่ด้านหลัง?

เวินเส้าหยี?

น่าจะเป็นเวินเส้าหยีสินะ มีเพียงแค่เวินเส้าหยีเท่านั้นที่สามารถทำให้เย่จิ่งหานหวาดกลัวได้เช่นนี้

“ตระกูลเวินเป็นหน่วยหนึ่งของเผ่าเทียนเฟิ่น ที่นี่เป็นอาณาเขตของเขา พวกเราอยู่ในฝ่ายเสียเปรียบ”

“อืม”

เผ่าเทียนเฟิ่นอีกแล้ว ทำไมถึงได้คุ้นหูเช่นนี้?

“ท่านไม่ควรสิ้นเปลืองลมปราณ”

“พักผ่อนก่อนเถอะ ไม่ต้องพูดอะไร” เย่จิ่งหานกล่าว

“ข้าบาดเจ็บหนักเกินไป พาข้าไปด้วยมีแต่จะถ่วงรั้ง ท่านรีบพามู่หน่วนจากไปให้โดยเร็ว นี่คือขวานผานกู่ หากว่าเป็นไปได้......ได้โปรดพานางไปที่แคว้นเย่ด้วย อย่างน้อยที่นั่นก็ไม่มีคนไล่ฆ่านาง แค๊กๆ........”

“หากว่าเจ้าตาย จิตใจของอาหน่วนก็จะไม่สงบสุข พวกเจ้าทั้งคู่ไม่ว่าผู้ใดข้าก็จะไม่ละทิ้งทั้งนั้น”

“นี่เป็นเหตุการณ์ที่เขาตั้งใจวางแผนขึ้นมา เขาคิดจะเอาท่านไว้ที่ทวีปปิงหลิงถอนอำนาจทั้งหมดทั้งรากทั้งโคน รวมทั้งชีวิตของท่านด้วย”

“ข้ารู้”

“เช่นนั้นท่านยังจะเปิดไพ่ใบสุดท้ายออกมาทั้งหมดอีก ท่านไม่อยากฟื้นคืนชีพให้อาหน่วนแล้วเช่นนั้นหรือ”

กู้ชูหน่วนรู้สึกหนักสมองขึ้นเรื่อยๆ

พวกเขาพูดคุยอะไรกันอีก นางฟังไม่ได้ยินแล้ว

ได้ยินเพียงแค่เสียงพิณดังขึ้น ยิ่งดังยิ่งใกล้ขึ้น

นางรู้ เวินเส้าหยีไล่ตามมาแล้ว

และเขาก็อยู่ไม่ไกลด้วย

รอจนกระทั่งนางฟื้นขึ้นมาอีกครั้ง ก็อยู่ที่บ้านไม้หลังหนึ่งในป่าลึก

บ้างหลังนี้นางคุ้นเคยเป็นอย่างมาก

ก่อนหน้านี้ไม่นาน นางได้อาศัยอยู่ในนี้กับเย่จิ่งหานสิบเอ็ดวัน

เขายังใช้ทุกวิถีทาง บีบบังคับให้นายท่านจำเป็นต้องเคลื่อนกำลังพลออกมา

คนที่ส่งไปปกป้องนาง ก็ถูกคนของเวินเส้าหยีสังหารแล้ว

แม้แต่คนเดียวที่มีชีวิตรอดก็ไม่มี

ศึกนี้ พวกเขาไม่รู้ว่าจะต้องสละพี่น้องไปอีกมากมายเพียงใด

กู้ชูหน่วนได้ยินว่าเซียวหยู่เซวียนไม่เป็นอันตราย ก็สบายใจเล็กน้อย

ไม่ช้านางก็ถามขึ้นอีกว่า “นายท่านของพวกเจ้าเอาชนะพวกเขาได้หรือไม่?”

“วางใจเถอะ ใต้โลกหล้าไม่ว่าใครก็ทำอะไรนายท่านของข้าไม่ได้”

หากอยู่ที่แคว้นเย่ ชิงเฟิงก็ยังสามารถพูดด้วยความภูมิใจเป็นอย่างมากได้

แต่ที่นี่คือทวีปปิงหลิง เป็นอาณาเขตของเวินเส้าหยี

พวกเขามีอำนาจที่แข็งแกร่งมาก

นายท่านก็......

เขาก็เป็นกังวล

ระหว่างที่เงยหน้าขึ้นเห็นสีหน้าของกู้ชูหน่วนผิดปกติ

เขาพูดด้วยความไม่มั่นใจประโยคหนึ่งว่า “ท่านคงไม่ได้กลัวว่านายท่านจะแพ้ แล้วคนเหล่านั้นจะไล่ฆ่ามาถึงที่นี่หรอกนะ........”