อัจฉริยะแพทย์สาว ข้ามภพรักอ๋องเทพสงคราม นิยาย บท 1194

ตอนที่เสด็จอาเข้าพบราชินี ไม่มีใครรู้ว่าพวกเขาคุยอะไรกัน เพียงรู้ว่าข้างในมีเสียงทะเลาะกันรุนแรงมาก ดูเหมือนจะคุยกันอย่างไม่ราบรื่น

ไม่นานก็มีคนยื่นฎีกาฟ้องเสด็จอา บอกว่าเสด็จอาสมรู้ร่วมคิดกับศัตรู ขายชาติเพื่อความรุ่งโรจน์ ยังคิดอยากแย่งชิงบัลลังก์ หลักฐานเพียบพร้อม

ราชินีมีพระราชโองการยึดทรัพย์ เสด็จอารู้ตัวก่อน พาทหารจวนจำนวนมากกับคนในครอบครัวหลบหนีไป

ระหว่างทางไล่ล่า ลูกน้องยอดฝีมือของเสด็จอากับทหารรักษาพระองค์ต่อสู้กันอย่างดุเดือด คนในจวนอ๋องมีทั้งล้มตาย บาดเจ็บ เหลือเพียงไม่กี่คน

เสด็จอาจึงทิ้งครอบครัว หนีไปคนเดียว จนถึงตอนนี้ก็ยังไร้ร่องรอย

เรื่องนี้เป็นที่รู้กันไปทั่วทั้งแคว้นน้ำแข็ง

คนไม่น้อยต่างพูดถึงเสด็จอากัน คิดไม่ถึงว่าคนดีๆอย่างเขา จะทรยศขายชาติ หวังแย่งชิงบัลลังก์

คนในราชสำนักไม่น้อยเชื่อว่าเสด็จอาไม่มีทางทำเรื่องแบบนั้นแน่ จึงช่วยพูดเข้าข้างเสด็จอา ราชินีโกรธจัด สั่งประหารขุนนางไปไม่น้อย กระทั่งสั่งประหารทั้งตระกูล สั่งประหารสามชั่วโคตร

คนในราชสำนักต่างหวาดผวา ต่อให้รู้ดีแก่ใจว่าเสด็จอาถูกใส่ร้ายป้ายสี แต่ก็ไม่กล้าช่วยพูด เพียงผิดหวังในตัวราชินีอย่างมาก

กู้ชูหน่วนก็ไม่เชื่อสักคำ

ไม่มีเหตุผลที่จะกระทำความผิดบาป

ขอเพียงใครที่มีตา ต่างก็ย่อมรู้ว่าเสด็จอาถูกราชินีใส่ร้าย

ภายในหอกระบี่มียอดฝีมือเฝ้าทั้งในและนอกอย่างแน่นหนา คนที่แอบจับตามองดูนางก็เยอะจนนับไม่ถ้วน

กู้ชูหน่วนต้องใช้พลังความคิดอย่างมาก ค่อยสามารถใช้วิธีแอบลักลอบเบี่ยงเบน หลบหนีจากคนที่คอยแอบจับตามองดูนาง

นางอาศัยทักษะวิชาตัวเบาที่คล่องแคล่วกับภูมิศาสตร์ที่คุ้นเคย อยากแอบเข้าไปในห้องทรงอักษร

ทั่วทั้งพระราชวัง ห้องทรงอักษรเข้ายากที่สุด

แม้แต่พวกสัตว์อสูรของนางก็เข้าไปไม่ได้

ที่นี่มีทหารเฝ้าอยู่อย่างแน่นหนา แม้แต่แมลงวันสักตัวก็เข้าไปไม่ได้

ราชินีใคร่กาม ปกติหากไม่บำเรอคนนี้ ก็บำเรอคนนั้น

ที่น่าแปลกก็คือ หลังจากบำเรอเสร็จแล้ว สถานที่แรกที่นางจะไปทุกครั้งก็คือห้องทรงอักษร บอกว่าในนี้ไม่มีอะไร นางไม่เชื่อเด็ดขาด

มองดูรอบๆ ห้องทรงอักษรมีเวรยามเฝ้าอยู่อย่างหนาแน่น มียอดฝีมืออยู่ประจำทั้งในที่ลับและในที่แจ้ง

ไม่มีอะไรเกิดขึ้น

นางหมุนอีกหลายครั้ง แต่ก็ยังคงไม่มีอะไรเกิดขึ้น

กู้ชูหน่วนหัวเราะ พร้อมพูดขึ้นว่า “ข้ากำลังคิดอะไรอยู่ ก็แค่ภาพวาดหญิงงามคนหนึ่งเท่านั้นเอง”

นิ้วชี้ของนางหมุนไปที่แจกันอย่างไม่ได้ตั้งใจ หลังจากนั้นก็เกิดเสียงดังกระหึ่ม

จากนั้น...

ประตูลับบานหนึ่งปรากฏตรงหน้านาง

สายตากู้ชูหน่วนเป็นประกาย “แบบนี้ก็ได้หรือ?”

ภายนอกแจกันดูสะอาดมาก แต่ตรงด้านล่างเต็มไปด้วยฝุ่น ก็ไม่รู้ว่าไม่มีคนมาทำความสะอาดนานแค่ไหนแล้ว และก็ไม่รู้ว่าราชินีรู้ความลับของแจกันนี้ไหม

กู้ชูหน่วนไม่มีความลังเลเลย ตรงเข้าไปในทางลับ แล้วก็ปิดประตูไว้

ข้างในมืดมาก นางจุดไฟตะบันไฟ พบว่าข้างในเป็นช่องทางเดินลึกมาก