รองหัวหน้าเผ่าผงกหัว
เดิมพวกเขาเผ่าเทียนเฟิ่นไม่อยากเข้าไปยุ่งเรื่องพวกนี้
แต่ผู้หญิงคนนี้ฆ่าผู้คนบริสุทธิ์ไปเรื่อย คนเผ่าเทียนเฟิ่นที่เพิ่งถอยหนีไปเมื่อกี้ ก็ตายอย่างอนาถอยู่ในน้ำมือประชาชนที่ถูกครอบงำ
นางยังอยากดูดเอาวิทยายุทธ์ของหัวหน้าเผ่า ไม่กำจัดแล้วจะเก็บไว้ทำไม
เวินเส้าหยีกับกู้ชูหน่วนมองตากัน ต่างคนต่างเข้าใจกัน
กู้ชูหน่วนฟาดฝ่ามือไป ถังเก็บน้ำขนาดใหญ่หลายสิบถังในบริเวณใกล้เคียงแตกระเบิดขึ้นมา น้ำกระเซ็นสาดไปทั่ว
แทบจะในเวลาเดียวกัน เวินเส้าหยีรวบรวมกำลังภายใน ละอองน้ำที่แตกกระจายปลิวว่อนไปในอากาศ สร้างเป็นเสาน้ำขนาดใหญ่เพื่อดึงดูดประชาชนที่ถูกครอบงำ
ประชาชนที่ถูกครอบงำที่โดนเสาน้ำสัมผัสต่างกลายเป็นน้ำแข็ง ไม่ว่าพวกเขาจะดุร้ายแค่ไหน ก็ไม่สามารถขยับได้
ทุกคนค่อยโล่งอก
ฮัวอิ่งเห็นแบบนี้ก็หัวเราะเย้ยขึ้นมา ยกฝ่ามือขวาขึ้นมาฟาด หวังจะทำลายเสาน้ำแข็ง
กู้ชูหน่วนกับรองหัวหน้าเผ่าลงมือพร้อมกัน
“ตูม....”
ยอดฝีมือต่อสู้กัน แผ่นดินหุบเขาสั่นสะเทือนไปหมด
รองหัวหน้าเผ่ากับกู้ชูหน่วนโจมตีซ้ายขวา ไม่ให้ฮัวอิ่งมีเวลาลงมือทำลายเสาน้ำแข็ง
“ปังๆปัง....”
เคลื่อนไหวรวดเร็วมาก
รวดเร็วจนพวกเขามองเห็นไม่ชัดเจนว่า พวกเขาต่อสู้กันยังไง
เห็นเพียงว่าบนพื้นระเบิดเป็นหลุมลึก หลุมแล้วหลุมเล่า
ผู้ได้รับผลกระทบจากผลพวง และคนที่ถูกระเบิดจากหลุมลึกเสียชีวิตทันที สถานการณ์ยิ่งวุ่นวาย
ทุกคนไม่รู้จะไปข้างหน้า
หรือว่าถอยหลัง
ทำได้เพียงยืนอยู่ที่เดิม ไม่กล้าเคลื่อนไหวไปไหน
“ท่านอ๋อง....”
อ๋องเสวี่ยฉินเกือบบาดเจ็บสาหัสจากแรงสะเทือนของฮัวอิ่ง โชคดีที่หลินเฟยมือไม้ไว คว้าดึงเขามาทัน
ทหารองครักษ์ที่ยืนอยู่ด้านข้างอ๋องเสวี่ยฉิน ไม่มีใครรอดสักคน
เวินเส้าหยีเผชิญวิกฤตอย่างใจเย็น พร้อมพูดขึ้นมาด้วยเสียงเฉยเมยว่า “ไม่ต้องตัก ที่ไหนมีแหล่งน้ำ?”
“ไม่....ไม่มี ในสถานที่ทำพิธีบวงสรวงเทวดาฟ้าดิน มีเพียงน้ำไว้เพื่อปกกันไฟไหม้เพียงเท่านี้ ไม่มีแหล่งน้ำที่อื่นแล้ว”
เวินเส้าหยีขมวดคิ้ว
อาจเป็นเพราะผู้หญิงคนนี้รู้ว่าวิทยายุทธ์ของเขาเป็นธาตุน้ำ สามารถใช้น้ำเป็นอาวุธ ดังนั้นจึงตั้งใจเลือกสถานที่นี้
เห็นพวกนางกำนัลขันทีแต่ละคนล้มลง เวินเส้าหยีไม่ทันสนใจอย่างอื่น จำต้องใช้น้ำในถังทั้งหมดกลายเป็นเสาน้ำแข็งควบคุมพวกเขาไว้
อ๋องเสวี่ยฉินพูดขึ้นว่า “ไปหาน้ำ ไม่ว่ามากน้อยแค่ไหน ก็หามาให้หมด”
“ขอรับ”
ต้องยอมรับว่า วิชาน้ำแข็งของเวินเส้าหยีนั้นล้ำเลิศ ไม่นานก็สามารถควบคุมสถานการณ์ไว้ได้
แต่ทางด้านกู้ชูหน่วน ม่านถูกทำลายลงแล้ว
กู้ชูหน่วนกับรองหัวหน้าเผ่าต่างกระเด็นลอยออกมา กระแทกเสาหินอย่างแรง กระอักเลือดสดออกมา
“ปัง....”
ฮัวอิ่งสะบัดมือ ไม่ง่ายกว่าที่จะสามารถควบคุมประชาชนที่ถูกครอบงำไว้ได้ ก็เคลื่อนไหวขึ้นมาอีกครั้ง เห็นคนก็กระโจนใส่ เห็นใครก็กัด
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: อัจฉริยะแพทย์สาว ข้ามภพรักอ๋องเทพสงคราม
อ่านๆ ไปแล้วก็รู้สึก ประสาท เว่อวัง คิดว่าอ่านจะซ่อนความอะไรไว้ แต่จนถึงตอนนี้ ยังไม่เจอเลย ลำไยมาก...
บางทีก็เบื่ออีนางเอกนี่ กำเริบเสิบสานกวนตีนได้สุดยอด ไล่ออกจากแคว้นก็ได้แล้ว...
ตอนที่1142-1190หายไปค่ะ...
ตอนที่ 1142-1190 หายไปค่ะ...