อัจฉริยะแพทย์สาว ข้ามภพรักอ๋องเทพสงคราม นิยาย บท 211

ให้เย่เฟิงจัดการหรือไร?

หากเย่เฟิงสู้ได้ แล้วไยจึงถูกรังแกยับเยินเช่นนั้น

แถมเย่เฟิงห้าคนยังสู้ฝูกวงคนเดียวไม่ได้เลย ยิ่งไม่ต้องพูดถึงหัวหน้ากองธงกล้วยไม้

กู้ชูหน่วนคิดหนัก

แต่ไม่รอให้นางคิดวิธีการดีๆ ได้ องครักษ์ลับของฮองเฮาฉู่ก็เข้าโรมรันกับพวกหัวหน้ากองธงกล้วยไม้แล้ว

แต่ที่น่าเสียดายคือ แม้องครักษ์ลับของฮองเฮาฉู่แต่ละคนจะเป็นหัวกะทิ แต่กลับสู้สี่วชิระของหัวหน้ากองธงกล้วยไม้ไม่ได้ แทบจะถูกเล่นงานอยู่ฝ่ายเดียว แต่ละคนหากไม่ตายก็บาดเจ็บ กู้ชูหน่วนถึงกับทนดูภาพอนาถของพวกเขาไม่ได้

เรื่องที่เกิดขึ้นที่นี่ สะเทือนไปถึงบรรดาหลวงจีนวัดเมฆขาว หลวงจีนเข้าล้อมพวกหัวหน้ากองธงกล้วยไม้ไว้ สถานการณ์ใกล้ถึงจุดเดือด

กู้ชูหน่วนรู้ว่าหากต่อสู้กันขึ้นมา วัดเมฆขาวอาจต้องนองเลือด

เมื่อเห็นว่าสถานการณ์ตึงเครียด กู้ชูหน่วนก็ไม่มีเวลาให้คิดมาก จึงบิดขี้เกียจ แล้วเดินออกมาอย่างเนือยๆ จับมือน้อยๆ อันเย็นเฉียบของเย่เฟิง ปากก็เหน็บแนมอย่างหยอกล้อ

“ข้ายังนึกว่าใคร ที่แท้ก็หมีควายห้าตัวนี่เอง”

ซี๊ด...

อุณหภูมิในบรรยากาศเย็นลงประมาณหนึ่งทันที ทุกคนต่างมองไปทางกู้ชูหน่วนเป็นตาเดียว

เย่เฟิงลนลานหนักกว่าเดิม

เขาพยายามดึงมือของตัวเองกลับ ไม่อยากให้หัวหน้ากองธงกล้วยไม้เห็นว่ากู้ชูหน่วนสนิทสนมกับเขา

แต่วันนี้ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น กู้ชูหน่วนกลับจับมือเขาแน่น ไม่ว่าเขาจะชักอย่างไรก็ไม่หลุด

นอกจากกู้ชูหน่วน ไม่รู้เพราะเหตุใด ฮองเฮาฉู่ก็จับมือน้อยๆ อันเย็นเฉียบของเขาด้วย

มีคนจับทั้งซ้ายทั้งขวา เดิมเย่เฟิงควรรู้สึกอบอุ่น แต่เขากลับไม่ ทั้งยังเหมือนตกสู่โพรงน้ำแข็ง

หัวหน้ากองธงกล้วยไม้เห็นการกระทำพวกเขาอยู่ในสายตา ดวงตาแวบจิตสังหาร “แล้วเจ้าเป็นใคร?”

“ข้าน่ะหรือ? ง่ายๆ แฟนของเย่เฟิง เออ...ก็คือนางในดวงใจนั่นแหละ”

“เจ้าเป็นคนของข้า ใครแตะต้องเจ้า ข้าจะฆ่ามัน!”

ใบหน้าเย่เฟิงขาวซีดในบัดดล สั่นพั่บทั้งร่างอย่างหยุดไม่ได้

กู้ชูหน่วนหัวเราะเย็นชา แผ่กระจายความบ้าอำนาจและยโสที่เหยียดทุกสรรพสิ่งทั่วร่าง “ฆ่าข้า? โลกนี้มีคนมากมายที่อยากฆ่าข้า แต่น่าเสียดายที่พวกเขาไม่มีโอกาสนั้น”

นางเดินนวยนาดขึ้นไปด้านหน้า ในมือกะทัดรัดซ่อนเข็มพิษยางน่องและเตรียมที่จะจบชีวิตพร้อมกับเขาแล้ว

ฝูกวงขยับตามจังหวะกู้ชูหน่วนมาอยู่ข้างหน้า รอเพียงนางออกคำสั่งก็จะเริ่มเปิดศึก

หนึ่งต่อสาม เขามั่นใจ

หนึ่งต่อสี่ เขาก็สู้สุดชีวิตได้

สำหรับหัวหน้ากองธงกล้วยไม้...