“ในเมื่อเจ้าหารือด้วยยาก เช่นนั้นข้าก็ได้แต่ทำลายมุกมังกรแล้ว ถึงอย่างไรจะตายมีมุกมังกรไปเป็นเพื่อนก็ไม่เลว”
กู้ชูหน่วนว่าแล้วก็เล็งอาวุธลับไปที่ดอกกุหลาบ
สีหน้าหัวหน้ากองธงกล้วยไม้เปลี่ยนโดยพลัน
นางคนนี้ไม่ทำอย่างที่ควรเป็น หากเกิดนางซัดมุกมังกรบนดอกกุหลาบลงทะเลโลหิตจริงๆ เช่นนั้นจะเป็นความเสียหายที่ไม่อาจหวนคืน
แม้อี้เฉินเฟยรู้ว่ากู้ชูหน่วนไม่ทำมุกมังกรตกทะเลโลหิตจริงๆ แต่เห็นแล้วก็ยังหวาดหวั่นสะท้าน
“ผลไม้สีแดงเพลิงที่นี่มีผลรักษาบาดแผล ขอเพียงกินไม่กี่ผลก็ฟื้นคืนได้ ก็คือผลไม้ที่เจ้าถืออยู่ในมือเมื่อครู่นั่นแหละ”
“เจ้ารู้ได้อย่างไรว่าผลไม้ที่นี่สามารถรักษาบาดแผล”
“กู้ชูหน่วน ข้าของเตือนว่าเจ้าอย่างถามให้มากนัก”
เขาจะบอกกู้ชูหน่วนได้อย่างไร ว่าเขาไม่มีอาหารตกถึงท้องมาหลายวัน ด้วยความหิวจึงเด็ดผลไม้มากิน คิดไม่ถึงว่าจับพลัดจับผลูฟื้นวรยุทธ์
กู้ชูหน่วนโยนรอยยิ้มยากจะคาดเดาให้เขา ถูผลไม้ในมือ ยื่นให้อี้เฉินเฟยไปก็จ้องหัวหน้ากองธงกล้วยไม้อย่างระแวดระวังไป
หัวหน้ากองธงกล้วยไม้เอ่ย “คำถามที่เจ้าถาม ข้าตอบแล้ว ตอนนี้ให้ข้าเอามุกมังกรไปได้แล้วกระมัง”
“แน่นอนว่าไม่ได้ ใครบอกว่าข้าถามเพียงเรื่องเดียว?”
“เจ้ายังอยากถามอะไร?”
“เย่เฟิงล่ะ?”
ครั้นเอ่ยถึงเย่เฟิง หัวหน้ากองธงกล้วยไม้ก็ชักสีหน้าทันที “ไม่รู้”
กู้ชูหน่วนลูบจมูก
ก็แค่ถามว่าเย่เฟิงอยู่ที่ไหน ต้องอารมณ์เสียขนาดนี้เชียวหรือ?
ทำอย่างกับนางจะหนีตามเย่เฟิง สวมเขาให้เขาอย่างนั้นแหละ
“ถ้าเจ้าปิดผนึกวรยุทธ์ตัวเอง ไปจากที่นี่ ข้าก็จะละเว้นมุกมังกรเม็ดนั้น”
“กู้ชูหน่วน เจ้าหลอกข้า!” หากเขาปิดผนึกวรยุทธ์ตัวเอง ไปจากที่นี่ เช่นนั้นมุกมังกรก็มิตกเป็นของนางหรือ?
กู้ชูหน่วนตาเร็วมือไว อาวุธลับในมือฟิ่วทีหนึ่งก็ซัดไปทางร่างสีชมพูสายนั้นอย่างรวดเร็วแล้ว
แทบเป็นขณะเดียวกัน หัวหน้ากองธงกล้วยไม้จู่โจมไป ท่าพิฆาตปกคลุมทั้งตัวนาง คิดหาวิธีปลิดชีพกู้ชูหน่วนในคราเดียว
เงาคนสีชมพูหลบอาวุธลับของกู้ชูหน่วนแล้ว ก็เริ่มบุกอย่างรู้ใจ ร่วมมือกับหัวหน้ากองธงกล้วยไม้
ท่าพิฆาตของพวกเขารุนแรงและหนักเกินไป หนำซ้ำยังเป็นระยะใกล้และบุกจู่โจมติดต่อกัน สำหรับพวกเขาอาวุธลับจึงไม่ค่อยเป็นประโยชน์มากนัก
กู้ชูหน่วนก็ทะยานตัวขึ้นจากพื้นหลบกระบวนท่านั้นที่กำลังมาอย่างฉับพลัน จากนั้นตรึงกำลังภายในที่ฝ่ามือ โครมเสียงหนึ่ง ประทับไปทางหัวหน้ากองธงดอกท้อที่วรยุทธ์ค่อนข้างอ่อนด้อย
หัวหน้ากองธงกล้วยไม้ตะลึงงัน “ระดับหนึ่งระยะกลาง ในเวลาสั้นเช่นนี้ เจ้ากลับพัฒนาจากชีพจรยุทธ์ระยะต้นเป็นระดับนี้ได้ พลังเพิ่มขึ้นต่อเนื่องสิบกว่าระดับ”
ไม้นี้ของกู้ชูหน่วน ฆ่าศัตรูพันคน เพลี่ยงพล้ำแปดร้อยฆ่าศัตรูพันคน เพลี่ยงพล้ำแปดร้อย แพ้และบาดเจ็บทั้งสองฝ่าย
นางซัดออกไปเต็มกำลัง บางทีหัวหน้ากองธงดอกท้อที่เจ็บหนักยังไม่หายดีอาจไม่ใช่คู่ต่อสู้ของนาง
แต่เบื้องหลังนางก็เผยตรงหน้าให้หัวหน้ากองธงกล้วยไม้เห็นหมดแล้ว หากไม่มีคนช่วยเหลือ กู้ชูหน่วนต้องถูกหัวหน้ากองธงกล้วยไม้เอาชีวิตแน่
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: อัจฉริยะแพทย์สาว ข้ามภพรักอ๋องเทพสงคราม
อ่านๆ ไปแล้วก็รู้สึก ประสาท เว่อวัง คิดว่าอ่านจะซ่อนความอะไรไว้ แต่จนถึงตอนนี้ ยังไม่เจอเลย ลำไยมาก...
บางทีก็เบื่ออีนางเอกนี่ กำเริบเสิบสานกวนตีนได้สุดยอด ไล่ออกจากแคว้นก็ได้แล้ว...
ตอนที่1142-1190หายไปค่ะ...
ตอนที่ 1142-1190 หายไปค่ะ...