อัจฉริยะแพทย์สาว ข้ามภพรักอ๋องเทพสงคราม นิยาย บท 383

ธารน้ำแข็งเหนือสุดใหญ่ขนาดนั้น นางจะไปหาที่ไหนล่ะ?

“เสี่ยวจิ่วเอ๋อร์ เจ้าก็รู้ว่าไข่มุกมังกรสำคัญมากสำหรับข้า เจ้าเล่าเรื่องทุกอย่างให้ข้าฟังได้หรือไม่”

“ฟ่อๆ……อาฮัวบอกว่า เพื่อนของเพื่อนของเพื่อนของเพื่อนของมัน……”

กู้ชูหน่วนขมวดคิ้ว “หุบปาก เข้าประเด็นสักที”

“ก็ได้ๆๆ ก็คือว่าบรรพชนของเพื่อนของเพื่อนของเพื่อนอาฮัวบอกนางว่า ทางเหนือสุดมีไข่มุกมังกร น่าจะเป็นไข่มุกมังกรลูกที่หกที่นายท่านตามหาอยู่ ที่นั่นหนาวมาก พวกมันไปไม่ถึง ได้ยินแค่บรรพบุรุษเล่าลือสืบต่อกันมาหลายๆรุ่น มีหรือเปล่าก็ยังไม่รู้เลย”

กู้ชูหน่วนเกือบจิตตกแล้ว

งูพวกนี้ มีหลายรุ่นหลายสมัย? และมีบรรพบุรุษด้วยเหรอ?

ให้ตายสิ นางเข้าใจอะไรผิดหรือเปล่า?

“นายท่านอย่าดูถูกงูอย่างพวกข้าสิ งูปกติทั่วไปไม่มีปัญญา แต่ก็มีงูมากมายเหมือนที่มีปัญญา และฉลาดเฉลียวไม่น้อยไปกว่ามนุษย์อย่างพวกท่าน”

“ได้ เจ้าพูดอะไรก็ถูกหมดนั่นแหละ ช่วยข้าตามหาไข่มุกมังกรลูกที่หกได้ อย่าว่าแต่หมูสิบตัวเลย หมูร้อยตัวพันตัวข้าก็ให้เจ้าได้”

“ฟ่อๆ……จริงเหรอ”

“จริงสิ”

“อยู่ทางเหนือสุด”

“ทางเหนือสุดของตรงไหน?”

“ก็คือบนธารน้ำแข็งทางเหนือสุด”

ความอดทนของกู้ชูหน่วนเกือบจะหมดลงโดยเจ้างูโง่ตัวนี้

“บอกรายละเอียดมาหน่อย บนธารน้ำแข็งตรงจุดไหน?”

“อันนี้……เสี่ยวจิ่วเอ๋อร์ก็ไม่รู้เหมือนกัน เจ้านายคงต้องตามหาเองแล้วล่ะ”

“……”

ล้อนางเล่นหรือไงกัน?

ธารน้ำแข็งทางเหนือสุดมีเยอะและใหญ่ขนาดนั้น จะให้นางเริ่มหาจากที่ไหนล่ะ?

“อ้อ……ใช่แล้ว เจ้านาย อาฮัวยังบอกว่า ธารน้ำแข็งนั้นเหมือนจะมีถ้ำเยอะมาก และอยู่ตรงหน้าผาด้านล่าง”

กู้ชูหน่วนหรี่ตามองไปยังทางเหนือสุด

ธารน้ำแข็ง?

ถ้ำ?

หน้าผาด้านล่าง?

แปลกจัง……นางเหมือนจะเคยเห็นแผนที่ธารน้ำแข็งนะ

ทันใดนั้น กู้ชูหน่วนก็ตบขาตัวเองแรงๆ

“นายท่าน หมูสิบตัวล่ะ”

“ค้างไว้ก่อน”

“ค้างอีกแล้ว ค้างไว้เยอะมากแล้วนะ เพิ่มดอกเบี้ยได้ไหม”

“ได้”

“จริงเหรอ”

“ไสหัวไป ต่อไปไม่ต้องมาอยู่กับข้าอีก”

“ฟ่อๆ……”

เสี่ยวจิ่วเอ๋อร์ร้องอย่างน้อยใจ แล้วนอนบนข้อมือของนางอย่างเงียบๆ

กู้ชูหน่วนเข้าเมืองมา ก็ถูกติดตามทันที

นางเหลือบตาไปมอง เห็นว่าคนที่ติดตามนางเป็นคนของเย่จิ่งหาน ก็ปล่อยให้พวกเขาไปบอกข่าว

“หื้ม นี่มันสาวงามจากที่ไหนกัน ดูเจ้าจะเดินทางมาไกลนะ มาตามหาคู่รักเหรอจ๊ะ?”

พวกคุณชายที่สวมชุดหรูหราเข้ามาล้อมตัวนางไว้ สายตาเต็มไปด้วยความเจ้าเล่ห์และคิดทะลึ่ง

“อย่าหาว่าข้าไม่เตือนนะ รีบคุกเข่าขอโทษเดี๋ยวนี้ แล้วเรียกกูหน่ายนายสามครั้ง จากนั้นก็ไสหัวไป ข้าอาจจะไว้ชีวิตพวกเจ้าก็ได้”

“ให้ข้าไสหัวไปงั้นเหรอ? ฮ่าๆ……ข้าไม่ได้หูฝาดไปใช่ไหม เจ้ารู้ไหมว่าข้าเป็นใคร?”

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: อัจฉริยะแพทย์สาว ข้ามภพรักอ๋องเทพสงคราม