อัจฉริยะแพทย์สาว ข้ามภพรักอ๋องเทพสงคราม นิยาย บท 567

เวินเส้าหยีคิดว่านางพูดเล่นเท่านั้น

คิดไม่ถึงกู้ชูหน่วนใช้เข็มทองปิดผนึกจุดฝังเข็มหลักทุกจุดของเขา แบกเขาขึ้นมาโดยตรง และเดินไปที่ทางเข้าของเส้นทางลับ

วิธีการใช้เข็มทองปิดผลึกจุดฝังเข็มนี้ เขาไม่เคยได้ยินไม่เคยได้เห็นมาก่อน คิดอยากจะแก้ กลัวแค่เพียงสิบวันครึ่งเดือนก็คงแก้ไม่ได้

ยิ่งไปกว่านั้นเวลานี้เขาได้รับบาดเจ็บสาหัส

สิ่งที่ทำให้เขาโกรธเคืองที่สุดคือ กู้ชูหน่วนแบกเขาเหมือนกับแบกสิ่งของเช่นนั้น ทั้งยังจะตีก้นเขาอยู่บ่อยๆอีกด้วย

“ดูก้นกลมๆเล็กๆนี่สิ หากว่าเป็นหญิงสาว ก็จะต้องให้กำเนิดเกิดเด็กน้อยตัวอ้วนเป็นครอกแน่ๆ”

เวินเส้าหยีเค้นคำพูดออกมาจากซอกฟันประโยคหนึ่ง “กู้ชูหน่วน ความแค้นนี้ข้าจะ

ชำระล้าง”

“ทำไมคำพูดนี้ถึงคุ้นเคยขนาดนี้ อ๋อถูกแล้ว เหมือนว่าเย่จิ่งหานจะเคยพูด แต่หลังจากนั้นข้ากับเย่จิ่งหานก็กลายมาเป็นสามีภรรยากันแล้ว สำหรับเจ้าน่ะ หิ้วรองเท้าให้ข้าก็ไม่คู่ควร ทิ้งไว้ที่หอเหวินเซียงให้ผู้ชายอ้วนๆเหล่านั้นย่ำยีละกัน”

“เจ้ากล้าโยนข้าเข้าไปที่หอเหวินเซียง ระวังข้าจะเอาเจ้า......”

“เพี้ยะ......”

กู้ชูหน่วนตบลงไปที่ก้นของเขาอย่างรุนแรงอีกฝ่ามือหนึ่ง

“จะทำยังไงกับข้า? เจ้าไม่คิดให้ดีๆว่าจะเอาอกเอาใจผู้ชายอ้วนๆเหล่านั้นยังไง ยังจะฝันกลางวันอยู่อีก”

“คนเลว......”

“เพี้ยะเพี้ยะเพี้ยะ......”

กู้ชูหน่วนตบก้นเขาไปอีกสองสามที “ข้าไม่เอาเจ้าไปทิ้งไว้ที่ค่ายทหารก็ไม่เลวแล้ว ยังจะเลือกมากอีก”

“ห้ามตีตรงนั้นของข้า” เวินเส้าหยีตะคอก แทบจะทำให้ตัวเองกระอักเลือดแล้ว

“ทำไมถึงห้ามตีล่ะ? ก้มอันเย้ายวนกลมนุ่มเช่นนี้ หากไม่ใช่เพราะเผ่าเทียนเฟิ่นของพวกเจ้าสกปรกเกินไป ข้าก็อยากขึ้นไปแล้วล่ะ”

“ฟู่ว.....”

ครั้งนี้ เวินเส้าหยีถูกทำให้โกรธแล้วจริงๆ โกรธจนกระอักเลือดออกมา

เดิมทีเขาก็บาดเจ็บสาหัส จะทนต่อการกระตุ้นเช่นนี้ได้อย่างไร จึงสลบไปตรงนั้นทันที

“วางใจเถอะ จุดฝังเข็มของเขาถูกข้าใช้เข็มทองคำปิดผนึกไว้ แก้ไม่ได้หรอก”

กู้ชูหน่วนมองไปตรงทางเข้าด้วยความกังวล ในนั้นมืดมิด ความเคลื่อนไหวสักนิดก็ไม่มี

ผู้อาวุโสสวีกล่าวว่า “ลานจิ้งหยุนก็ห่างจากที่นี่ไม่ไกล และพวกเขาก็ยังมีแผนที่ของถนนเส้นเล็กอีก ตามหลักน่าจะกลับมานานแล้วถึงจะถูก หรือว่าเกิดเหตุอะไรฉุกเฉิน เจ้าสำนัก ข้าน้อยออกไปดูละกันขอรับ”

“กำลังมีคนเข้ามาใกล้ที่นี่ ลมปราณแข็งแกร่งมาก”

ผู้อาวุโสสวีใช้จิตใจสัมผัสได้ สีหน้าเปลี่ยนไปในทันที

ด้านนอกมีสายตาอันทรงพลังสองสายตาจับตามองดูตรงทางเข้าติดๆ ราวกับว่าจ้องมองพวกเขาเป็นเหยื่อเช่นนั้น ทำให้พวกเขาหาทางหนีรอดไม่ได้

พลังวิญญาณอันน่าสะพรึงกลัวเช่นนี้ เกรงว่าจะมีเพียงรองหัวหน้าเผ่าและสุดยอดผู้อาวุโสเสวี่ยเย่กับยอดฝีมือระดับวิปริตที่สุดต่างๆเท่านั้นถึงจะสามารถมีได้

หากมีเพียงสายตาเดียว ก็สามารถเข้าใจได้ว่าเป็นจอมมาร แต่สองสายตานี้ก็เป็นไปไม่ได้เด็ดขาดแล้ว

โชคดีที่ พลังอันน่าสะพรึงกลัวทั้งสองนั่นจ้องมองอยู่ครู่หนึ่งก็จากไปแล้ว และไม่รู้ว่าพวกเขาสังเกตเห็นทางเข้าหรือไม่

“พวกเราน่าจะถูกค้นพบแล้ว จำเป็นต้องออกจากที่นี่โดยเร็วที่สุด”