อัจฉริยะแพทย์สาว ข้ามภพรักอ๋องเทพสงคราม นิยาย บท 685

กู้ชูหน่วนดึงเชือก กลับหัวม้า จนสามารถหลบอันตรายนั้นได้

แล้วก็เห็นก้อนหินที่อยู่ข้างหน้านั้นแตกเป็นผงเพราะฝ่ามือนี้

นางแทบกลั้นหายใจ

หากฝ่ามือนี้โดนพวกเขา พวกเขายังจะมีชีวิตอยู่ไหม?

หนึ่งฝ่ามือไม่โดน ก็ตามมาอีกหลายฝ่ามืออย่างต่อเนื่อง ชายแก่ชุดดำยิ่งอยู่ก็ยิ่งมาใกล้

“เจี้ย......”

กู้ชูหน่วนใช้พลังทั้งหมดที่มี ก็ไม่สามารถหนีได้เร็วกว่าชายแก่ชุดดำ กลับถูกตามมาใกล้อย่างที่สุด หลายครั้งที่นางเกือบถูกฝ่ามือฟาด

อาจารย์ซ่างกวนพูดขึ้นอย่างอ่อนแรงว่า “สองคนหนักเกินไป วางข้าลง แล้วเจ้ายังมีโอกาสรอด”

“ที่นี่ไม่ใช่วิทยาลัย เจ้าพูดมากแค่ไหนก็ไม่มีคนฟังเจ้า”

“ซี๊ด....”

กู้ชูหน่วนดึงเชือกไว้อย่างแรง

ข้างหน้าพวกเขาเป็นหน้าผาสูงชัน ไม่มีทางหนีอื่นแล้ว

เหวหน้าผาลึกมาก มองลงไปไม่เห็นที่สิ้นสุด หากตกลงไป นางยังจะมีชีวิตรอดอยู่ไหม

กู้ชูหน่วนมองดูเหว มองดูชายแก่ชุดดำที่ไล่ตามมาติดๆ จึงกัดฟันพูดขึ้นว่า “กอดเอวข้าไว้ แล้วนั่งให้มั่น”

เสียงลมพัดผ่าน จนเขาลืมตาไม่ขึ้น เมื่อกู้ชูหน่วนดึงเชือก อาจารย์ซ่างกวนค่อยลืมตาอย่างขึ้นอย่างอ่อนแรง

เมื่อมองดู ในใจของเขาอดไม่ได้ที่จะตกใจ

กู้ชูหน่วนคิดจะทำอะไร?

คิดจะขี่ม้ากระโดดข้ามหน้าผาสูงชันนั่นหรือ?

หน้าผาที่พวกเขาอยู่ห่างจากหน้าผาตรงข้ามอย่างน้อยห้าถึงหกฟุต จะข้ามไปได้ยังไง?

เมื่อคิดดีแล้ว กู้ชูหน่วนขี่ม้าถอยหลังหลายก้าว แล้วใช้แส้ตีม้าอย่างแรง ควบขี่ม้าขาวกระโดดข้ามหน้าผา

ซี๊ด.....

ต่อให้ซ่างกวนฉู่ผ่านประสบการณ์มาเยอะ กล้าหาญและไม่เกรงกลัว ก็ยังตกใจ

เชือกสว่านเจาะฟ้าไม่ได้เกาะไว้แน่น ยังไถลลงอย่างต่อเนื่อง พวกเขาแขวนอยู่กลางหุบเหว หากชายแก่ชุดดำลงมือฆ่า พวกเขาก็ไม่สามารถมีชีวิตรอดไปได้

สมองอาจารย์ซ่างกวนกระจ่างใสขึ้นมาทันที รีบคิดหาวิธีเอาตัวรอด ข้างหูมีเสียงกู้ชูหน่วนดังขึ้นอย่างยิ้มแย้มว่า

“อาจารย์ หากข้าไม่ตาย หากต่อไปยังมีโอกาสไปเรียนที่วิทยาลัย เจ้าอย่ากลั่นแกล้งข้าดีไหม?”

พูดเสร็จ รอยยิ้มกู้ชูหน่วนหายไป พลังรวบรวมอยู่บนฝ่ามือ ใช้พลังทั้งหมดที่มีส่งร่างซ่างกวนฉู่ขึ้นไปบนยอดหน้าผา แล้วตนเองก็ตกลงไปพร้อมกับเชือกสว่านเจาะฟ้า

ไม่รู้ว่าเป็นเพราะซ่างกวนฉู่รู้ถึงสิ่งกู้ชูหน่วนคิดอยากจะทำหรือเปล่า จึงไม่รู้ว่าเอาแรงมาจากไหน แทบจะในเวลาเดียวกัน ใช้แรงทั้งหมดที่มีส่งกู้ชูหน่วนขึ้นไปบนยอดหน้าผา

ทั้งสองคนต่างมีความคิดเหมือนกัน

เสียดาย......

ร่วมมือกันได้อย่างไม่ตรงใจกัน

ทั้งสองคนจึงตกลงไปในก้นหน้าผา

กู้ชูหน่วนแทบจะร้องไห้

กว่านางจะพูดกล่อมตนเองได้ ใช้ชีวิตของตนเพื่อช่วยซ่างกวนฉู่ กลับคิดไม่ถึงว่าคนคนนี้จะโง่ แม้แต่ชีวิตก็ไม่เอาแล้ว