“เรียนนายหญิง แม่ทัพใหญ่เซียวถูกฝัง จวนแม่ทัพช่วยกันตามหาฆาตกรอยู่อย่างต่อเนื่อง จวนอ๋องหานปิดประตูจวน ไม่พบใครทั้งสิ้น ภายในจวนถูกปกคลุมไปด้วยแสงอันเยือกเย็น ภายในเผ่าหยกนอกจากมีข่าวเจ้าสำนักชิงป่วย ก็ไม่มีความเคลื่อนไหวอะไร เผ่าเทียนเฟิ่นก็ไม่มีความเคลื่อนไหวอะไร”
สีชิ่นพูดจาอย่างและระมัดระวัง พูดไปด้วยเหลือบมองดูสีหน้ากู้ชูหน่วนไปด้วย กลัวว่านายหญิงของตนเองจะเสียใจอีก
ยังไงนางก็คิดไม่ถึงเลยว่า นายหญิงกับอ๋องหานจะเป็นพี่น้องกัน
คิดถึงตรงนี้ สีชิ่นก็อดไม่ได้ที่จะเห็นใจกู้ชูหน่วน
กว่านายหญิงจะชอบใครสักคนหนึ่ง กลับกลายเป็นพี่ชายของตนเอง ต่อให้นางไม่พูดอะไรเลย สีหน้าก็ไม่แสดงอะไรออกมา แต่นางรู้ว่า ภายในใจนายหญิงจะต้องเจ็บปวดอย่างมาก
กู้ชูหน่วนมองดูนอกหน้าต่าง ราวกับมองไม่เห็นแววตาเป็นกังวลของสีชิ่น เพียงพูดขึ้นอย่างเรียบเฉยว่า “ยังไม่ได้เบาะแสมุกมังกรกับฆาตกรหรือ?”
“ตอนนี้ยังไม่มี”
“ไปเตรียมการ ข้าจะเข้าไปในเผ่าเทียนเฟิ่น”
สีชิ่นอึ้ง พร้อมพูดขึ้นว่า “นายหญิง ท่านจะไปตามหามุกมังกรที่เผ่าเทียนเฟิ่นด้วยตนเองหรือ? หากนายหญิงไม่วางใจ ข้าน้อยจะไปด้วยตนเอง”
ครั้งที่แล้วเกือบเอาชีวิตไม่รอดออกมาจากเผ่าเทียนเฟิ่น ตอนนี้พลังวิทยายุทธของนายหญิงสูญหายไปมาก หากเข้าไปอีกครั้งยังไม่รู้ว่าจะเจอกับอันตรายอะไรอีก
“เรื่องนี้ข้าต้องไปด้วยตนเอง เจ้าไปเตรียมการก็พอ นี่คือคำสั่ง”
“งั้นข้าน้อยจัดเตรียมคนไปปกป้องนายหญิง”
“ไม่ต้อง ข้าเข้าไปคนเดียวก็พอ คนเยอะทำให้ไม่สะดวก”
คำสั่งของกู้ชูหน่วน สีชิ่นไม่กล้าขัดขืน แต่นางก็ไม่กล้าที่จะให้นางไปเสี่ยงอันตรายด้วยตนเอง จึงทำได้เพียงออกไปอย่างรีบร้อน แล้วก็ไปปรึกษากับผู้อาวุโสหลายคน
หมอหนิวเข้ามาแล้ว กู้ชูหน่วนถอนหายใจ ให้เขาช่วยทำแผลให้อย่างขอไปที แล้วก็ออกมาจากห้องส่วนตัว
เพิ่งออกมา เสี่ยวลู่ก็รีบมารายงานว่า
“นายหญิง มีข่าวใหญ่ คืนนี้ยามจื่อรองหัวหน้าเผ่าซือคงของเผ่าเทียนเฟิ่นจะไปที่ตำบลฉางซิง และเขาก็มีเพียงองครักษ์สองคน”
“ตำบลฉางซิง? กลางดึกเที่ยงคืนเขาไปทำอะไรที่ตำบลฉางซิง?”
“เรื่องนี้ข้าน้อยยังสืบไม่รู้”
เขาสูบวิญญาณเป็นหน่วยหลักของจอมมาร คนปกติไม่สามารถที่จะเข้าไปได้
แต่กู้ชูหน่วนมีป้ายสัญลักษณ์ของจอมมาร ช่วงก่อนหน้าที่ผ่านมาก็มีอำนาจอยู่ในเผ่าปีศาจช่วงหนึ่ง คนในเผ่าปีศาจไม่น้อยล้วนรู้จักนาง
กู้ชูหน่วนก้าวเข้าไปในเผ่าปีศาจ ก็มีคนรีบมารายงานจอมมาร
จอมมารกำลังอาบน้ำอยู่ ได้ข่าวแล้วแม้แต่เสื้อผ้าก็ไม่ทันสวมใส่ รีบวิ่งลงเขาไปทันที
คนยังมาไม่ถึง เสียงของเขาก็ดังไปทั่วทั้งหุบเขาแล้ว
“พี่สาว ทำไมถึงเพิ่งมาหาอาโม่ตอนนี้ อาโม่รอจนผมหงอกไปหลายเส้นแล้ว”
คนของเผ่าปีศาจต่างเดินโซเซ
เสียงขี้อ้อนนี้.....
เป็นจอมมารที่ดูหมิ่นคนทั่วใต้หล้าของพวกเขาจริงๆ หรือ?
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: อัจฉริยะแพทย์สาว ข้ามภพรักอ๋องเทพสงคราม
อ่านๆ ไปแล้วก็รู้สึก ประสาท เว่อวัง คิดว่าอ่านจะซ่อนความอะไรไว้ แต่จนถึงตอนนี้ ยังไม่เจอเลย ลำไยมาก...
บางทีก็เบื่ออีนางเอกนี่ กำเริบเสิบสานกวนตีนได้สุดยอด ไล่ออกจากแคว้นก็ได้แล้ว...
ตอนที่1142-1190หายไปค่ะ...
ตอนที่ 1142-1190 หายไปค่ะ...