อัจฉริยะแพทย์สาว ข้ามภพรักอ๋องเทพสงคราม นิยาย บท 754

คนที่แกร่งที่สุดของพวกเขาก็มีแค่ระดับหกเท่านั้น และยังบาดเจ็บสาหัสด้วย จะเป็นคู่ต่อสู้ของเย่จิ่งหานได้ยังไง

กู้ชูหน่วนกำลังจะพุ่งเข้าไป อยากจะปลุกเย่จิ่งหานให้ตื่นหรือห้ามเย่จิ่งหาน ผู้อาวุโสใหญ่ก็วิ่งเข้ามาแล้วพูดว่า

“หัวหน้าเผ่า ฝากท่านดูแลที่นี่ด้วย เจ้ารอง เจ้าหก เจ้าเก้า พวกเจ้าไปจัดการเย่จิ่งหานกับข้า”

กู้ชูหน่วนพูดเตือนว่า “อย่าทำให้ตายถึงตายนะ”

“รับทราบ”

ผู้อาวุโสทั้งสี่คนพุ่งออกไปพร้อมกัน แยกออกเป็นสี่ทิศ ล้อมตัวเย่จิ่งหานเอาไว้

เพราะเย่จิ่งหานอยู่บ้านเล็ก ผู้อาวุโสใหญ่กลัวว่าเย่จิ่งหานจะพุ่งออกไปฆ่าผู้บริสุทธิ์ เสียง ‘ปัง’ ดังขึ้น ประตูบ้านเล็กปิดลง

กู้ชูหน่วนอยากเขาไป แต่นางต้องคุมค่ายกลสองชีวิตไว้ ไม่งั้นถ้าค่ายกลถูกเปิดออก สถานการณ์ที่มั่นคงในตอนนี้ก็จะกลับมาวุ่นวายอีกครั้ง

นางไม่เห็นการต่อสู้ด้านใน ได้ยินแค่เสียงปะทะฝ่ามือกันไม่หยุด รวมไปถึงเสียงโครมครามต่างๆ

บ้านเล็กทนรับการปะทะของพวกเขาไม่ไหว สั่นคลอนจนแทบจะถล่มอยู่แล้ว

กู้ชูหน่วนใจร้อนดั่งไฟ กลัวว่าพวกผู้อาวุโสจะทำร้ายเย่จิ่งหาน และกลัวว่าเย่จิ่งหานจะทำร้ายพวกผู้อาวุโส

ทำได้แค่ภาวนาขอให้ผู้อาวุโสทั้งสี่ท่านควบคุมตัวเย่จิ่งหานให้ได้

ญาติมิตรต่างก็ฆ่าคนอย่างบ้าคลั่งและถูกกัดกร่อนร่างกายจากภายในสู่ภายในเพราะพิษคำสาปเลือดกำเริบ กู้ชูหน่วนปวดใจเหมือนถูกคว้านหัวใจออกมาขยี้

หรือว่านางจะต้องเสียสละพี่เฉินเฟยกับไป๋จิ่นจริงเหรอ?

ไม่……

นางทำไม่ได้

“พลั่ก……”

“เฮือก……”

ประตูกระเด็นออกมา ผู้อาวุโสเก้ากระเด็นออกมาไกล เขาเหมือนว่าวที่สายขาด ล้มลงอย่างหมดแรง สุดท้ายกระอักเลือดออกมา ขนาดคำพูดสั่งลายังไม่ได้พูดเลย ร่างกายของเขาแตกร้าวเส้นเอ็นขาด ตายคาที่เลย

“ผู้อาวุโสเก้า……”

ผู้อาวุโสไป๋เฉ่าโกรธจนตาแดงก่ำ ตะโกนออกมาอย่างเจ็บปวด

ตามด้วยการล้มลงของผู้อาวุโสเก้า ผู้อาวุโสใหญ่กับผู้อาวุโสรองรวมไปถึงผู้อาวุโสหกก็กระเด็นออกมาเหมือนกัน ทุกคนบาดเจ็บไม่เท่ากัน นานมากกว่าจะลุกขึ้นมาได้

พวกผู้อาวุโสอยากจะคลานออกมา คลานได้ครึ่งทางก็หมดแรงล้มลงไปแล้ว

ก่อนหน้านี้บาดเจ็บสาหัสจากเผ่าเทียนเฟิ่น ต่อมาก็เกิดเรื่องคำสาปเลือดอีก กำลังภายในของพวกเขาหมดไปนานแล้ว

ไม่มีทางเป็นคู่ต่อสู้ของเย่จิ่งหานได้เลยด้วยซ้ำ

นึกถึงวิทยายุทธของเย่จิ่งหาน พวกผู้อาวุโสก็ใจวูบกันแล้ว

ถึงแม้พวกเขาอยู่ในระดับสูงสุด ก็ไม่ใช่คู่มือของเขาหรอก

ความตายรออยู่ตรงหน้าพวกเขา

คำสาปเลือดของเผ่าหยกยังไม่ได้รับการถอนออก พวกเขาไม่พอใจ แต่ก็ต้องยอมรับชะตากรรม

“เย่จิ่งหาน……”

กู้ชูหน่วนอยากจะปล่อยค่ายกลสองชีวิตแล้วพุ่งเข้าไปห้ามจริงๆ

นางตะโกนสุดเสียง

สายตาที่เต็มไปด้วยเลือดของเย่จิ่งหานก็กระจ่างขึ้น นัยน์ตาดำประกายออกมา ไม่นานก็มีเลือดเข้ามาแทนที่