อัจฉริยะแพทย์สาว ข้ามภพรักอ๋องเทพสงคราม นิยาย บท 763

“ใช่……” ผู้อาวุโสหกกัดฟันตอบ

ฮัวฉีหลัวนั่งคุกเข่าข้างหลังผู้อาวุโสหก สองมือประกบกัน กำลังภายในไหลเข้าสู่ร่างกายของผู้อาวุโสหกไม่หยุด

ปากก็พึมพำว่า “พวกเจ้าก็ไม่พูดให้เร็วกว่านี้หน่อย ข้าจะได้ช่วยเร็วกว่านี้”

จอมมารเองก็ส่งกำลังภายในของตัวเองเข้าตัวผู้อาวุโสใหญ่

มีการช่วยเหลือจากจอมมารและฮัวฉีหลัว แสงเลือดหลังหูของกู้ชูหน่วนก็อ่อนลงทุกที และรู้สึกเหมือนจะควบคุมได้แล้ว

ทุกคนมีสีหน้าดีใจ ในใจก็เริ่มมีความหวัง ต่างก็เพิ่มกำลังภายในหนักขึ้น ปิดผนึกต่อไป

สมองของกู้ชูหน่วนเหมือนจะแตกออกเป็นเสี่ยงๆ

ด้านหนึ่งนางก็พยายามนึกถึงความทรงจำทั้งหมด อีกด้านก็มีพลังบางอย่างมาขวางกั้นไม่ให้นางรับรู้ ทำให้นางตกอยู่ในความเจ็บปวด

เกี่ยวกับเรื่องราวของอี้เฉินเฟย นางนึกไม่ออกอีกแล้ว

แต่นางกลับจำเรื่องหนึ่งได้รางๆ

นั่นเป็นบทสนทนาระหว่างนางกับไป๋จิ่นและทูตศักดิ์สิทธิ์คนอื่นๆในเผ่าน้ำแข็ง

“หากพวกเจ้าไม่อยากเป็นทูตศักดิ์สิทธิ์ของเผ่าน้ำแข็งแล้ว ข้าก็จะไม่โทษพวกเจ้า ต่อไปพวกเรายังเป็นเพื่อนกันอยู่”

“นายหญิง ท่านช่วยชีวิตของพวกเราไว้ การสละชีพให้ท่าน เป็นเกียรติของพวกเรา ถ้ารวบรวมมุกมังกรได้สำเร็จ ถ้าต้องสละชีพของพวกเรา พวกเราก็จะไม่ถอยเด็ดขาด”

“ข้าไม่คู่ควรกับการเป็นนายหญิงของพวกเจ้าหรอก เผ่าน้ำแข็งอันยิ่งใหญ่เป็นแค่ผู้ที่ต้องสละชีพ สละเพื่อเผ่าหยก”

“นายหญิง ท่านอย่าคิดเช่นนี้เลย ถ้าไม่มีท่าน พวกเราก็คงตายไปนานแล้ว ทั้งหมดนี้พวกเราสมัครใจเอง”

“นั่นสิ ถ้าถึงวันนั้นจริงๆ นายหญิงไม่ต้องสั่งหรอก พวกเราจะกระโดดลงเบ้าหลอมยาเอง สังเวยด้วยชีพ หลอมรวมกับมุกมังกร ถอนคำสาปเลือด”

“นายหญิง ท่านไม่รู้ว่าพวกเราโชคดีแค่ไหนที่ได้มีร่างหยินบริสุทธิ์”

เสียง “ตึก……” ดังขึ้น กู้ชูหน่วนคุกเข่าลงพูดเสียงสะอื้น

“ข้าขอโทษพวกเจ้าด้วย”

“นายหญิงทำอะไรน่ะ? รีบลุกขึ้นเร็ว”

“นายหญิง เทียบกับเผ่าหยกแล้ว ชีวิตของพวกเราเทียบไม่ได้เลย ท่านเป็นหัวหน้าเผ่า ยังไงก็ต้องคิดเพื่อส่วนรวมไว้ก่อน”

ไป๋จิ่นพวกนางก็รู้มานานแล้ว ดังนั้นเลยพาคนในเผ่ากระโดดเบ้าหลอมยาที่สอง

ที่แท้……

ที่แท้เบ้าหลอมยาก็ไม่ได้มีแค่ตัวเดียว

แต่แบ่งเป็นหยินหยางสองตัว

กู้ชูหน่วนจำได้เยอะมากขึ้น การปิดผนึกก็ยากมากขึ้นด้วย

ถ้าเป็นแบบนี้ต่อไป คำสาปเลือดของกู้ชูหน่วนได้กำเริบแน่

พวกผู้อาวุโสใหญ่ก็ใช้กำลังภายในทั้งหมดที่มีแล้ว พวกเขาไม่สามารถอดทนต่อไปได้แล้ว

ฮัวฉีหลัวสีหน้าซีดเซียว นางใช้แรงหนักเกินไป ร่างกายเริ่มรับไม่ไหวแล้ว

ภายในหมู่ผู้คน เหลือแค่จอมมารที่ยังฝืนอดทนอยู่

ถ้าไม่มีจอมมาร ผนึกของกู้ชูหน่วนก็คงคลายออกแล้ว