อัจฉริยะแพทย์สาว ข้ามภพรักอ๋องเทพสงคราม นิยาย บท 937

มีป้ายคำสั่งที่ได้จากผู้คุม กู้ชูหน่วนก็ราบรื่นไม่มีสิ่งกีดขวางตลอดทาง

ด้านซ้ายคือหอสมบัติ ด้านขวาคือหอชุ่ยอวี้

กู้ชูหน่วนลูบคาง สุดท้ายก็ยังเลือกที่จะไปขโมยของที่หอชุ่ยอวี้ให้เกลี้ยงก่อน

อาศัยป้ายคำสั่ง กู้ชูหน่วนเข้าไปที่หอชุ่ยอวี้

หอชุ่ยอวี้มีทั้งหมดสามชั้น

เปิดประตูชั้นที่หนึ่ง วัตถุล้ำค่ามากมายละลานตาล้วนเป็นอัญมณีหยกและไข่มุกราตรี รวมทั้งเครื่องประดับทองล้ำค่าทุกชนิด

ชั้นที่สองล้วนเป็นภาพวาดที่มีชื่อเสียง จัดวางอยู่เต็มทั้งชั้น

“เป็นคลังขนาดเล็กของตระกูลไป๋หลี่ดังคาด หากว่ามีแหวนมิติก็ดีสิ ไม่ได้ ข้าต้องรีบหาแหวนมิติออกมาวงหนึ่งให้ได้”

กู้ชูหน่วนค้นหาในกองสมบัติอยู่รอบหนึ่ง ในนี้มีแหวนอยู่มากมาย แต่ไม่มีแหวนมิติ

ชั้นที่สามนางก็หาแล้ว ในนี้นอกจากวิชาวิทยายุทธบางส่วน ก็ไม่มีอะไร

วิชาวิทยายุทธเหล่านี้เป็นเพียงวิชาวิทยายุทธโดยผิวเผิน เหมาะกับให้ลูกศิษย์ที่เพิ่งจะเข้ามาใหม่ในสำนักฝึกฝน กู้ชูหน่วนไม่มีความสนใจโดยสิ้นเชิง

กู้ชูหน่วนหิ้วเจ้าเสือน้อยที่อยู่ตรงหน้าอกขึ้นมา โยกมันให้ตื่น

“มีวิธีขนสมบัติทั้งหมดที่นี่ออกไปหรือไม่?”

“โฮกโฮก......”

เมื่อเจ้าเสือน้อยเห็นสมบัติมากมายขนาดนี้ ก็ตื่นเต้นยิ่งกว่านางเสียอีก กรงเล็บกอดกล่องทองคำแต่ละกล่องไว้แน่น

มันเขี่ยๆดึงๆ ไม่รู้ว่าดึงกระสอบใบใหญ่ใบหนึ่งออกมาจากที่ไหน

กู้ชูหน่วนจะร้องไห้ก็ไม่ใช่จะหัวเราะก็ไม่เชิง

“เจ้าตัวละโมบโลภมาก คิดไม่ถึงว่าจะซ่อนกระสอบใบใหญ่เอาไว้บนตัว แต่ที่นี่คือตระกูลไป๋หลี่ แบกสมบัติเป็นกระสอบใหญ่ๆ เกรงว่าจะออกไปได้ไม่ง่ายน่ะสิ”

“โฮกโฮก......”

เจ้าเสือน้อยพยายามพยักหน้า

กู้ชูหน่วนลูบคาง ไตร่ตรองคำพูดของมัน

แม้ว่าจะแอบไว้ เคลื่อนย้ายออกไปก็คงจะเคลื่อนย้ายได้ไม่ง่ายสินะ

นางส่ายศีรษะ

วิธีนี้ไม่เท่าไหร่

กรงเล็บของเจ้าเสือน้อยทำท่าทางอีกครั้ง แล้วหยิบเครื่องประดับหยกเส้นใหญ่หลายเส้นออกมาห้อยไว้บนตัวของตัวเอง ขณะเดียวกันก็ห้อยไว้ในปากของตัวเองอีกมากมาย กรงเล็บน้อยๆชี้ไปทางที่อยู่ไกลๆ

กู้ชูหน่วนกล่าวด้วยความสงสัย “เจ้าบอกว่าเจ้าสามารถทยอยขนออกไปทีละนิดได้หรือ?”

กู้ชูหน่วนแขกหัวเสือของมันอย่างไม่เกรงใจ “เจ้าทำตัวให้น่าเชื่อถือหน่อยได้หรือไม่ ชั้นวางใหญ่ขนาดนั้น เจ้าขนออกไปได้หรือ?”

“โฮกโฮก......”

“ข้ารู้ว่าเจ้าแปลงกายเป็นตัวใหญ่ก็สามารถออกไปได้ แต่หากว่าเจ้าเปลี่ยนเป็นตัวใหญ่ พวกเราทั้งสองก็ต้องมอบตัวอยู่ตรงนี้แล้ว”

“โฮกโฮก......”

เจ้าเสือน้อยวิ่งติดกันรอบแล้วรอบเล่า ไม่มีความเหนื่อยเลยสักนิด

กู้ชูหน่วนรออยู่พักใหญ่ เจ้าเสือน้อยก็ยังคงขนย้ายอยู่

สมบัติมากมายเกินไป นางขี้เกียจรอ และกลัวว่าหากมีคนเข้ามาก็จะถูกเปิดโปง

นางจึงถือโอกาสไปที่หอสมบัติ

นางมีความรู้สึกชนิดหนึ่งที่ว่า สิ่งของในหอสมบัติจะต้องมีค่ามากกว่าสมบัติในหอชุ่ยอวี้นับหลายร้อยเท่า

ราชางูเก้าหัวมรกตหรือ?

นางไม่เชื่อหรอก นางที่เป็นคนตัวใหญ่คนหนึ่ง ยังจะหลบงูตัวหนึ่งไม่ได้อีกรึ

ถุย นางที่เป็นคนตัวใหญ่คนหนึ่ง ยังจะสู้งูตัวเล็กๆตัวหนึ่งไม่ได้อีกรึ