แดนนิรมิตเทพ นิยาย บท 109

คำพูดของหลินเทียนหยาสร้างความสงสัยให้กับทุกคน เฉินโม่ดูอายุแค่17 18 ปี และเสื้อที่เขาใส่ก็มีแต่เสื้อที่ซื้อมาจากแผงขายริมถนนแบบนั้น เขาจะมีเงินเหรอ?

"ชายหนุ่มคนนี้จะเป็นคนหลอกลวงรึเปล่า?" มีคนถาม

หลินทาวที่อยู่ในฝูงชนมองไปที่เฉินโม่อย่างไร้ความปรานีและกล่าวเยาะเย้ย " ไอ้คนไม่เอาไหน ใครให้นายทำให้ฉันขายหน้าต่อหน้ายานเอ๋อร์ ฉันก็เลยเอาคืนให้นายขายหน้าต่อหน้าทุกคนบ้า

ง!"

เจี่ยจิ้งอานตกตะลึง มองไปที่เฉินโม่ด้วยความเขินอาย และถามด้วยรอยยิ้มว่า "พ่อหนุ่ม พวกเขาสงสัยว่าคุณไม่มีเงิน คุณสามารถพิสูจน์ได้ไหม?"

ดูเหมือนว่าฉู่เหวินสงจะรู้ปัญหานี้เช่นกัน แม้ว่าคุณท่านจินจะเคารพเฉินโม่อย่างสูง แต่เขาเป็นเพียงนักเรียนมัธยมปลาย เขาจะมีเงิน 5 ล้านได้ยังไง?

เมื่อคิดถึงเรื่องนี้ ฉู่เหวินสงก็พูดขึ้นทันที "ถ้าเขาไม่มีเงิน ฉันฉู่เหวินสงจะจ่ายให้เขา!"

เฉินโม่พูดอย่างเฉยชา "ไม่จำเป็น บัตรใบนี้มีเงินสิบล้าน รหัสผ่านคือ0 หกตัว คุณไปหาคนมาเช็กเองแล้วกัน!"

หลังจากพูดจบเฉินโม่ก็โยนบัตรธนาคารให้เจี่ยจิ้งอาน

สิบล้านนี้เป็นเงินที่จินเพ่ยอวิ๋นมอบให้เฉินโม่

เมื่อเห็นเฉินโม่ทุ่มเงิน 10 ล้านลงบนเวทีเหมือนทิ้งขยะ และบอกรหัสผ่านของบัตรธนาคารในที่สาธารณะ ทุกคนตกใจอย่างมาก

แม้แต่คุณชายตระกูลใหญ่อย่างหลินเทียนหยาเองก็ไม่มีความกล้านี้!

เจี่ยจิ้งอานหยิบบัตรธนาคารมาด้วยรอยยิ้มและพูดว่า " เอาล่ะ ผมจะตรวจสอบตอนนี้เพื่อพิสูจน์ความแข็งแกร่งของพ่อหนุ่มคนนี้!"

เฉินซงจื่อมองไปที่เฉินโม่ สีหน้าของเขาเคารพนับถือมากขึ้นเรื่อย ๆ เขานึกถึงมนุษย์ที่เหินฟ้ามุดดินที่น่าสะพรึงกลัวที่เขาเห็นในสายตาของเฉินโม่ บางทีเงินทองในโลกนี้อาจจะดูไร้ค่าในสายตาของเฉินโม่!

เฉินซงจื่อรู้สึกขอบคุณสำหรับทางเลือกของตน การเลือกที่จะติดตามเฉินโม่ เป็นสิ่งที่ถูกต้องที่สุดที่เขาเคยทำในชีวิตนี้!

ทุกคนเงียบ ๆ และดูเจี่ยจิ้งอานไปตรวจสอบบัตรธนาคารนั้น

หลินทาวรีบขึ้นไปบนแท่นหินด้วยท่าทางไม่พอใจ คว้าบัตรธนาคารจากเจ้าหน้าที่และตรวจสอบด้วยตัวเขาเอง

เมื่อเขาเห็นเลขศูนย์ที่ยาวเป็นแถวปรากฏขึ้น หลินทาวตะลึงจนนั่งลงกับพื้น จากนั้นเขาก็พึมพำกับตัวเอง "เป็นไปได้ยังไง!"

เฉินโม่มองไปที่หลินทาวด้วยความรังเกียจ

คนที่อยู่ข้างนอก มู่หรงยานเอ๋อร์กล่าวด้วยรอยยิ้มที่เย็นชา "คนอย่างหลินทาว เขาเห็นคนอื่นได้ดีกว่าตนไม่ได้ สมน้ำหน้า!"

หยางเชี่ยนเชี่ยนมองไปที่แผ่นหลังของเฉินโม่ด้วยความประหลาดใจ "จู่ๆ เฉินโม่มีเงินมากมายขนาดนี้ได้ยังไง?"

อานเข่อเยว่มองไปที่เฉินโม่ด้วยแววตาสงสัย และพูดกับตัวเองว่า "ทำไมฉันถึงรู้สึกว่ามีความลับมากมายซ่อนอยู่ในตัวเขา ฉันเริ่มมองเขาไม่ออกแล้ว!"

ดวงตาของเอียนชิงเฉิงเป็นประกาย เธอบอกกับซังซังว่า "ไม่ได้คาดคิดว่าเฉินโม่จะรวยขนาดนี้ กลับไปจะต้องให้เขาเปลี่ยนเป็นบ้านที่ใหญ่กว่าเดิม! ขี้เหนียวจริงๆ !"

ซังซังรู้สึกไม่เท่าไหร่ เขาเป็นถึงปรมาจารย์บู๊ ซังซังคิดว่าเงิน100 ล้านเขาก็สามารถจ่ายอย่างกะทันหันได้ นับประสาอะไรกับเงิน10ล้าน