เฉินซงจื่อมาขวางหน้าเฉินโม่เอาไว้ และจ้องมองสวีตงฮ่านอย่างระวัง หลังจากฝึกฝนมาสองสามวันเขาก็มาถึงระดับแดนนอกชั้นรู้ความ จัดการบอดี้การ์ดหรืออันธพาลได้อย่างง่ายดายไม่มีปัญหา
ฉู่เหวินสงโกรธมาก "กล้าข่มขู่แขกของฉันต่อหน้าฉันฉู่เหวินสงเอง คิดว่าฉันฉู่เหวินล่องหนหรือไง? ไอ้มีด โทรเรียกพวกมา!"
เจี่ยจิ้งอานเยาะเย้ยและรอดูว่าเรื่องจะดำเนินอย่างไร ในถิ่นอู่โจว สวีตงฮ่านไม่ใช่คู่แข่งของฉู่เหวินสงอย่างแน่นอน
สวีตงฮ่านมองไปที่ฉู่เหวินสงและเยาะเย้ย " เจ้าหมากัด ฉันยอมรับว่าฉันไม่ใช่คู่ต่อสู้ของนายหากอยู่ในถิ่นอู่โจว แต่มีหวางไต้ซืออยู่ แม้ว่านายจะเรียกคนมามากแค่ไหนก็ไม่มีประโยชน์ สำหรับหวางไต้ซือเรา พวกเราด้อยค่าเยี่ยงมดที่ไม่มีทางสู้!"
"หวางไต้ซือ? หวางไต้ซืออะไรกัน? มาข่มใครเหรอ?" ฉู่เหวินสงดูถูกเหยียดหยาม
สวีตงฮ่านไม่ได้โกรธและยังคงเยาะเย้ย "นอกจากผีกลุ้มใจหวางหย่งซานแล้ว ในมณฑลฮ่านหยางนี้ใครกล้าแทนตนว่าหวางไต้ซืออีก?"
ฉู่เหวินสงตกใจและรีบมองไปที่ชายชราร่างผอมที่อยู่ข้างๆ สวีตงฮ่าน " หวางหย่งซานหวางไต้ซือ!" ในน้ำเสียงของเชาเผยความเคารพออกมาเล็กน้อย
เจี่ยจิ้งอานที่กำลังกอดอกรอดูจุดจบสวีตงฮ่าน ก็ตะโกนออกมาด้วยความตะลึงว่า "ผีกลุ้มใจ หวางหย่งซาน!"
สวีตงฮ่านยิ้มอย่างได้ใจ เขาก้าวออกไปเพื่อให้มีที่ว่างสำหรับชายชราร่างผอมบาง และประสานมือกล่าวว่า " ต้อนรับหวางไต้ซือด้วยความเคารพ!"
เฉินโม่เหลือบมองเจี่ยจิ้งอานและยิ้ม "โอ้ หวางไต้ซือนี้ เขาเก่งกาจมากเลยเหรอ?"
เจี่ยจิ้งอานเหลือบมองหวางหย่งซานซึ่งผอมบางราวกับฟืนไม้ เมื่อเห็นว่าเขาไม่แสดงสีหน้าใดๆ ออกมา เขาจึงกระซิบว่า "เมื่อตอนที่หวางไต้ซือยังหนุ่ม ได้ข่าวว่าเขาเป็นครูสอนหนังสือ ที่จริงใจและซื่อตรง แต่เพราะความซื่อตรงของเขามักถูกคนอื่นวิจารณ์ กลั่นแกล้ง อยู่มาวันหนึ่งเขาก็หายตัวไปและทุกคนก็คิดว่าเขาไปนอกเมืองหรือหายตัวไปก็ไม่ได้สนใจ"
"แต่สิบปีต่อมา เขาก็กลับไปที่บ้านเกิดของเขา ในวันที่สองหลังจากที่เขากลับไป ศัตรูเก่าของเขาทั้งหมดเสียชีวิตในชั่วข้ามคืน ทางรัฐบาลเชิญทางนิติเวชมาตรวจสอบ แต่ไม่พบสาเหตุการตายใด ๆ อย่างไรก็ตาม ทุกคนคาดเดาว่าหวางไต้ซือฆ่าพวกเขา! เจ้าหน้าที่ยังได้สอบสวนหวางไต้ซือด้วย แต่ไม่พบหลักฐานใดๆ จึงทำอะไรเขาไม่ได้"
"จากนั้น หวางไต้ซือได้เปิดเรือนไต่ถามวิญญาณขึ้นมาในเมืองท้องถิ่น โดยอ้างว่าสามารถจับผีและขับไล่วิญญาณชั่วร้ายได้ และยังสามารถสื่อสาร ควบคุมผีและแม้กระทั่งเกลี้ยกล่อมจิตวิญญาณของผู้คนได้ ในตอนแรกทุกคนไม่เชื่อ แต่ทุกคนที่มีเรื่องและไปหาหวางไต้ซือ ต่างก็ชื่นชมว่าหวางไต้ซือเป็นเหมือนเทพเจ้า เมื่อเวลาผ่านไปนานๆ ชื่อเสียงของหวางไต้ซือก็แพร่หลายไปทั่วมณฑลฮ่านหยาง เพราะเขามีประสิทธิภาพมากในการจับผีและขับไล่วิญญาณชั่วร้าย ผู้คนให้จึงหฉายาเขาว่าผีกลุ้มใจ!
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: แดนนิรมิตเทพ
แปลต่อหน่อยครับ...
อ่านต่อไม่ได้เลย...
เงียบสนิท...
ตั้งแต่ตอน1299ถึง1420ไม่มีเลยค่ะตอนขาดหายไปเลย ขอร้องทางทีมงานอัพเดทต่อด้วยนะคะ...
ขอร้องทางทีมงานอัพเดทให้ถึงตอนจบด้วยนะคะ😭...
ไม่เขียนต่อแล้วหรือครับ...