แดนนิรมิตเทพ นิยาย บท 1438

“รัฐบาลของหัวเซี่ยคิดอยากจะเปิดศึกกับโลกบู๊โบราณเหรอ?” หลินว่านเหนียนคำราม ในน้ำเสียงเต็มไปด้วยความโกรธ

ผู้อาวุโสแต่ละสำนักที่เดิมเตรียมตัวจะโจมตีเฉินซงจื่อ อดไม่ได้ที่จะหยุดการโจมตี แล้วมองสมาชิกหน่วยมังกรอย่างโกรธจัด

มังกรเอกไม่ได้สนใจหลินว่านเหนียน คำถามนี้เขาได้ถามเจียงเหอซานมาแล้ว เจียงเหอซานก็ได้ให้คำตอบเขาตอนนั้นเลย

ต่อให้รัฐบาลรัฐหัวเซี่ยไม่ริเริ่มปะทะกับโลกบู๊โบราณ เมื่อรอจนกว่าโลกบู๊โบราณยึกครองโลกฝึกบู๊สำเร็จ หลังจากกวาดหลังอุปสรรคแล้ว สิ่งที่ตามมาก็คือจะยึดอำนาจของรัฐบาลหัวเซี่ย

โลกบู๊โบราณกลับมาอีกครั้ง ไม่มีทางที่จะอยู่กับรัฐบาลหัวเซี่ยอย่างสันติเฉกเช่นโลกฝึกบู๊ สิ่งที่โลกบู๊โบราณต้องการคือการกดขี่ประชาชนของหัวเซี่ยเยี่ยงทาส

ไม่อย่างนั้นท่านหวาก็คงไม่เสี่ยงชีวิต เพื่อฆ่าโลกบู๊โบราณ และบังคับให้โลกบู๊โบราณลงนามในสนธิสัญญาที่ซ่อนอยู่

ดังนั้น คำขู่ของหลินว่านเหนียนสำหรับมังกรเอกแล้ว มันก็คือเรื่องตลก

สมาชิกหน่วยมังกรหลายสิบคน แบ่งเป็นกลุ่มละสามคน ใช้อาวุธหนักยิงใส่นักบู๊อย่างสะใจ นักบู๊ที่ต่ำกว่าแดนปรมาจารย์ ยังไม่มีพลังเพียงพอที่จะต่อกรกับอาวุธร้อนได้ ยิ่งไปกว่านั้นก็ไม่มีทางที่จะรับมือได้กับอาวุธร้อนที่เตรียมไว้สำหรับนักบู๊โดยเฉพาะ

โดยเฉพาะสมาชิกหน่วยมังกร แต่ละคนล้วนอยู่ในแดนปรมาจารย์ ปรมาจารย์ที่ใช้อาวุธร้อน แรงสังหารเพิ่มขึ้นเป็นหลายเท่า

ในหนึ่งนาที ก็มีนักบู๊สิบกว่าคนล้มลง มีคนตายเฉลี่ยวินาทีละหนึ่งคน

หลินว่านเหนียนและคนอื่นจ้องมองจนลูกตาแทบจะถลนออกมา พวกเขาไม่เคยคิดมาก่อน นักบู๊ที่ติดอาวุธแล้วจะมีแรงสังหารที่มหาศาลขนาดนี้

นักบู๊เหล่านั้นล้วนเป็นหัวกะทิของสำนัก ไม่ควรมาตายเสียแบบนี้

“รนหาที่ตาย！”

หลินว่านเหนียนบินตรงไปที่สมาชิกของกลุ่มมังกร ในฐานะผู้แข็งแกร่งแดนเทพ เว้นแต่ว่ามันเป็นขีปนาวุธทรงพลังหรืออาวุธนิวเคลียร์ กระสุนและลูกระเบิดธรรมดาเหล่านั้นไม่สามารถทำร้ายพวกเขาได้อีกต่อไป

แม้แต่กระสุนหรือลูกระเบิดที่สั่งทำโดยเฉพาะ ก็ไม่สามารถทำร้ายผู้แข็งแกร่งแดนเทพได้

อย่างไรก็ตามตั้งแต่แรกมังกรเอกก็ไม่ได้มีแผนที่จะทำร้ายผู้แข็งแกร่งแดนเทพอยู่แล้ว จุดประสงค์ของพวกเขาคือต้องการดึงดูดให้หลินว่านเหนียนและผู้แข็งแกร่งแดนเทพมาทางนี้

“ตั้งแถวป้องกัน！” มังกรเอกตะโกนสั่ง

เพียงคำสั่งเดียว สมาชิกหน่วยมังกรหลายสิบคนได้จัดตั้งแนวป้องกันที่หนาแน่นในทันที และปืนของลำกล้องขนาดใหญ่และอาวุธปืนทุกชนิดมุ่งเป้าไปที่ หลินว่านเหนียนและคนอื่นๆ

“จุดไฟ！”

มังกรเอกสั่งการโจมตีโดยตรงโดยไม่มีความลังเลใด ๆเลย

ลูกระเบิดที่ยิ่งกระหน่ำไม่ยั้ง แม้แต่ผู้ที่แข็งแกร่งแดนเทพยังต้องเปิดฝาครอบป้องกันอย่างระมัดระวัง หลินว่านเหนียนและคนอื่นๆ เคลื่อนไหวได้ช้ามาก

เฉินโม่ไม่ได้ลืมตา เฉินซงจื่อกลับมาที่เดิม พูดกับเอียนชิงเฉิง “จำเป็นต้องปลูกอาจารย์ให้ตื่น！”

พูดจบ เฉินซงจื่อก็ใช้หมัดชกไปทางเฉินโม่

ตูบ！

พลังที่แข็งแกร่งได้ดีดเฉินซงจื่อออกมาอีกครั้ง จนกระอักเลือกออกมา

เฉินโม่ยังคงไม่ขยับเขยื้อน ในขณะที่เฉินซงจื่อเตรียมที่จะลงมืออีกครั้ง เสียงของเฉินโม่ก็ดังขึ้นอย่างราบเรียบ “อย่ารบกวนฉัน พวกนายออกไปขัดขวางให้ได้อีกครึ่งชั่วยาม”

ครึ่งชั่วยาม

นี่……..

ครึ่งชั่วยาม ก็คือหนึ่งชั่วโมง มันยากมากเลยนะ

อย่างไรก็ตาม ต่อให้จะยากแค่ไหน เฉินซงจื่อก็ต้องทำให้สำเร็จ

“ศิษย์น้อง พวกเธอเฝ้าอยู่ตรงนี้ ฉันจะไปเอง！” เฉินซงจื่อที่สีหน้าหนักใจ ใบหน้ามีความแน่วแน่ที่จะสละชีวิต