แดนนิรมิตเทพ นิยาย บท 203

ในร้านอาหาร ชายวัยรุ่น3-4คนที่เหลืออยู่ ถูกเฉินโม่ข่มขู่จนตกใจกลัวตั้งนานแล้ว

เสียงดังพัฟ คุกเข่าลงกับพื้น โขลกศีรษะร้องขอชีวิต : "พี่ใหญ่ อย่า อย่าฆ่าพวกเราเลย ไว้ชีวิตเถอะ!"

ชายวัยรุ่น3-4คน คืบคลานลงกับพื้น ตัวสั่นริกๆ มีคนหนึ่ง ปรากฏว่าตกใจกลัวจนทั้งขี้แตกและฉี่แตก กลิ่นเหม็นคลุ้งกระจายไปทั่วร้านอาหาร

จางหู่พิงกำแพง กึ่งนั่งกึ่งนอน มองดูชายวัยรุ่นที่ขี้แตกฉี่แตกออกมาอย่างควบคุมไม่ได้ หัวเราะเสียงดังอย่างได้ใจ : "เอ้อขุยฉันเคยพูดตั้งนานแล้ว รอคุณเฉินกลับมา ฉันจะดูว่าแกจะตายยังไง!ถึงเวลาแก้แค้นแล้ว !ฮ่าๆๆๆ......"

เอ้อขุยรีบโขลกศีรษะให้จางหู่ทันที : "พี่เสือ ฉันรู้ว่าผิดไปแล้ว ได้โปรดยกโทษให้ฉันด้วย ช่วยฉันด้วย!"

เอ้อขุยโขลกศีรษะลงพื้นอย่างหนักหน่วง ใช้แรงโขลกอย่างมาก หนังศีรษะมีทั้งเลือดเนื้อผสมคลุมเครือไปหมด

จางหู่สีหน้าเยือกเย็น : "ตอนนี้รู้จักมาขอร้องฉันแล้ว ฉันเคยบอกแกตั้งนานแล้ว อย่าตั้งตัวเป็นศัตรูกับคุณเฉินเด็ดขาด แกไม่เพียงแต่ไม่เชื่อ ในทางกลับกันพาสหายของฉันไปสิบกว่าคน ตอนนี้ ก็เป็นเวลาที่แกจะต้องชดใช้ออกไปเพื่อแลกเปลี่ยนกับสิ่งที่ตัวเองทำทั้งหมด!"

เฉินโม่กวาดสายตามองเอ้อขุยอย่างนิ่งๆ โบกมือเบาๆ ศีรษะของเอ้อขุยตกลงมาทันที ถูกเฉินโม่ใช้พลังทิพย์สับบนคอแล้ว

นัยน์ตาของจางหู่สาดส่องความชื่นมื่น แต่ที่มากยิ่งกว่าคือความหวาดกลัว แม้ว่าเขาจะเชื่อมั่นมากว่าหลังจากที่เฉินโม่กลับมาจะต้องจัดการพวกหวงเจิ้น แต่เขาคิดไม่ถึงเลยว่าเฉินโม่จะกล้าฆ่าคน

แถมยังฆ่าติดต่อกันสามคน อีกอย่างดูเหมือนว่าเฉินโม่ยังไม่มีทีท่าว่าจะหยุดมือด้วย

"พี่ใหญ่ ไม่สิ ผู้อาวุโส พวกเราผิดไปแล้ว ไว้......"3-4คนที่เหลือ เห็นเอ้อขุยถูกฆ่าตาย ก็ยิ่งใช้แรงโขลกศีรษะอย่างสุดกำลัง แต่ยังไม่ทันพูดจบ ก็พูดไม่ออกอีกแล้ว

จัดการกับพวกธรรมดาเหล่านี้ เฉินโม่โบกมือฆ่าตายทันที!

ภายในร้านอาหารลูกน้องทั้ง 7 คนของหวงเจิ้น ตายทั้งหมดแล้ว

สหายทั้งสองคนนั้นของจางหู่ เห็นภาพฉากนี้ นันย์ตาเผยความหวาดกลัวอย่างลึกซึ้งออกมา พวกเขารู้สึกโชคดีกับทางเลือกของตัวเอง ไม่เช่นนั้น พวกเขาก็จะเป็นคนที่นอนอยู่บนพื้น

ใบหน้าน้อยๆของเจี่ยงหยาวแดงก่ำ หัวใจเต้นรัวอย่างกับถูกกวางน้อยชนเขามั่วซั่วยังไงอย่างนั้น มองไปยังสายตาของเฉินโม่ที่เต็มเปี่ยมไปด้วยความอ่อนโยน

"ฆ่าเถอะ ขอเพียงแค่สามารถระงับความโกรธของพี่เฉินโม่ได้ แม้ว่าเขาต้องการล้มล้างทั้งโลก ฉันก็จะสนับสนุนเขาอย่างไม่ลังเล"

ตั้งแต่สมัยโบราณผู้ชายอิงจากการพิชิตโลกเป็นความรุ่งโรจน์ ผู้หญิงอิงจากการพิชิตผู้ชายเป็นเป้าหมาย นี่ก็พิสูจน์ได้ว่าหัวใจของผู้หญิงเล็กมาก เมื่อมีผู้ชายเข้าไปในใจของเธอ ใจของเธอก็ไม่สามารถบรรจุอย่างอื่นได้แล้ว

แม้ว่าผู้ชายคนนี้จะบาปหนาจนไม่สามารถให้อภัยได้ แม้ว่าผู้ชายคนนี้ฆาตกรรมอย่างโหดเหี้ยม แต่ตราบใดที่ในใจของผู้ชายคนนี้มีเธออยู่ แม้ว่าเป็นศัตรูกับทั่วทั้งโลก เธอก็จะติดตามไปด้วยอย่างไม่ลังเล

ขาทั้งสองข้างของหวงเจิ้นสั่นคลอน สีหน้าเฉื่อยชา รอจนเฉินโม่เดินมาตรงหน้า เขาถึงได้มีสติกลับมา : "แก แกกล้าฆ่าคน?แก แกไม่กลัวตำรวจหรือไง?"

เฉินโม่มองไปที่เขา สายตาเยือกเย็น แต่กลับว่าไม่ได้ลงมือฆ่าเขาทันที เพราะว่าเฉินโม่อยากจะถอนรากถอนโคน ดูว่าคนที่บงการอยู่เบื้องหลังหวงเจิ้นเป็นใคร