แดนนิรมิตเทพ นิยาย บท 243

"โหดร้ายเกินไปแล้ว !"

"อวดดีนักนะ !"

"สมองมันโดนถีบไปซะแล้วล่ะมั้ง ถึงกล้าบอกว่าพวกเราเป็นมดปลวก"

"แม่งเอ๊ย ฉันทนไม่ไหวแล้ว ให้ฉันจัดการมันสักทีเถอะ !"

เหล่าลูกเศรษฐีต่างก็ระเบิดอารมณ์ออกมา คำพูดของเฉินโม่สร้างความโกรธเคืองให้กับทุกคนที่นี่

เวินฉิงหน้าตาขมขื่น ในใจร้อนรนดั่งมดที่ตกลงไปในหม้อ แต่ในสายตาของเฉินโม่ เธอกลับเห็นความมั่นใจที่หาใครเปรียบไม่ได้

เวินฉิงไม่รู้ว่าเฉินโม่ไปเอาความมั่นใจมากขนาดนี้มาจากไหน แต่เธอคงจะถูกความมั่นใจของเขาแพร่เชื้อเข้ามาแล้ว ถึงได้เลือกที่จะเชื่อใจเขาไป

ในที่สุดสีหน้าของว่านเหวินโยวก็เปลี่ยนไป น้ำเสียงเองก็เย็นชาลง "เด็กน้อย ฉันเห็นว่านายยังเด็ก จึงไม่คิดจะสนใจแต่แรก ไม่คิดเลยว่าแกจะเป็นคนไม่รู้จักผู้หลักผู้ใหญ่มากถึงเพียงนี้ !"

คุณชายหลิวยิ่งดีใจ คุณชายว่านโมโหแล้ว ไอ้เด็กนี่ได้ตายแน่ !

ฉือรุ่ยปิงสีหน้าเต็มไปด้วยความยินดีเหมือนกัน ตนเองถูกเฉินโม่ทำให้ต้องอับอายขายขี้หน้า ในที่สุดเขาก็ได้แก้แค้นคืนแล้ว

เหล่าลูกเศรษฐีมองไปยังเฉินโม่ ไม่ต่างอะไรจากมองไปยังคนตาย

"คุณชายว่านโมโห ไอ้เด็กนี่โชคร้ายซะแล้ว ไม่รู้ว่าครั้งนี้จะเป็นนิ้วมือ หรือว่าเส้นเอ็นที่ขาดกันแน่ ?"

ว่านเหวินโยวพูดอย่างเย็นชา "อาฮุย มานี่ !"

ชายหนุ่มผมยาวคนหนึ่งเดินออกมายังหน้าของว่านเหวินโยว และทำการโค้งคำนับลง "คุณชายว่าน !"

ว่านเหวินโยวมองไปยังเฉินโม่ และพูดอย่างเย็นชาว่า "ในเมื่อแกเข้ามาที่นี่แล้ว ถ้าอย่างนั้นฉันจะใช้กฎของที่นี่ เมื่อทำผิดกฎ ก็ต้องได้รับการลงโทษ !"

เฉินโม่พูดอย่างราบเรียบว่า "การลงโทษอะไร ?"

ดูเหมือนว่าว่านเหวินโยวจะยังให้เกียรติเวินฉิงอยู่ จึงตอบอย่างราบเรียบกลับไปว่า "ถ้าอย่างนั้นคุณคิดว่าต้องทำอย่างไรถึงจะยุติธรรมล่ะ ?"

"ให้ฉันไปสู้กับเขาแทน ถ้าฉันแพ้ ก็ให้ตัดนิ้วฉันซะ !" เวินฉิงพูดอย่างเด็ดขาด

ในใจของเฉินโม่รู้สึกอบอุ่น ยื่นมือออกไปดึงเวินฉิงกลับมา และพูดด้วยความอบอุ่นออกไปว่า "พี่เวิน พี่จะไม่เชื่อใจผมเลยสักนิดใช่ไหม ? ความสามารถของผม มดปลวกเหล่านี้จะไปรู้ได้ยังไง ?"

พูดจบ เฉินโม่ไม่รอให้เวินฉิงตอบกลับ เขามองไปยังว่านเหวินโยวและพูดขึ้นมาว่า "ปกติผมไม่มีอารมณ์มาเล่นน่าเบื่อพรรค์นี้กับพวกคุณหรอก แต่ในเมื่อพวกคุณอยากเล่น งั้นผมจะเล่นเป็นเพื่อนแล้วกัน !"

"คุณเลือกก่อนเถอะ ถ้าหากสามารถเล่นจนเสมอกับผมได้ ถือว่าผมแพ้ !"

เวินฉิงใบหน้าซีด รีบตะโกนออกไปว่า "เสี่ยวโม่ นายจะอวดดีเก่งอะไรได้ขนาดนี้เนี่ย !"

คุณชายหลิวและฉือรุ่ยปิงใบหน้าเต็มไปด้วยความสะใจ "ไม่รู้จักตาย ไม่รู้จักตายจริง ๆ แถมยังกล้าพูดกับอาฮุยด้วยคำพูดแบบนี้ ในที่แห่งนี้ คนที่สามารถเอาชนะอาฮุยได้ ยังไม่เกิดมาเลยด้วยซ้ำ !"

เหล่าลูกเศรษฐีต่างก็ส่ายหน้ากันเบา ๆ เฉินโม่กำลังรนหาที่ตายซะแล้ว !