แดนนิรมิตเทพ นิยาย บท 313

ทุกคนมองดูนายอำเภอเหมย ในสายตาต่างมีความอิจฉาอยู่

แต่พวกเขาเชื่อว่า เพียงแค่ตระกูลจินเข้าสู่อำเภอเฟิ่งซาน ต่อไปพวกเขาเองก็มีโอกาสที่จะได้รับของขวัญจากตระกูลนักธุรกิจพวกนั้นเช่นกัน

กำนันหลี่พูดว่า "วันนี้ข่าวเพิ่งเผยแพร่ออกไป ประธานหวางของจินเมากรุ๊ปก็มาแล้ว หากเป็นพรุ่งนี้ คนที่มาแสดงความยินดีด้วย คงจะต่อคิวยาวเป็นหางว่าวแล้วละ"

สารวัตรกำนันหวางที่คอยคิดจะแก้แค้นเอาคืนครอบครัวเฉินจิงเย่มาตลอด จู่ๆก็ได้หันไปเห็นสาวสวยที่โต๊ะด้านข้าง ทันใดนั้นตาก็เป็นประกาย และฉีกยิ้มขึ้นมา

"ใช่สิ น้องฉี ได้ยินมาว่าหลานสาวหยู่เหมียนเจริญวัยอย่างสวยงาม ทำไมถึงไม่เห็นหล่อนเลยละ?" สารวัตรกำนันหวางเหมือนจู่ๆก็นึกขึ้นได้แล้วถามออกไป

สารวัตรกำนันฉีไม่ได้คิดอะไรมาก หันหลังมองไปที่โต๊ะด้านข้าง "นู่น พวกหล่อนอยู่นู่น"

"บอกให้พวกหล่อนมานั่งด้วยกันสิ โต๊ะของพวกเรายังมีที่ว่างอีกหลายที่เลย!" ฉีหยู่เหมียนบังเอิญหันมามองทางนี้พอดี สารวัตรกำนันหวางจึงโบกมือเรียก "หลานสาวหยู่เหมียน มานั่งนี่สิ!"

สารวัตรกำนันหวางยิ้ม พูดว่า "หยู่เหมียน มานั่งที่นี่มา!"

เฉินโม่มองไปที่ทั้งสองคน สีหน้าเริ่มเย็นชามากขึ้น ตอนนั้นที่เขาเขียนจดหมายรักให้กับฉีหยู่เหมียนมีคนรู้อยู่หลายคน แม้กระทั่งพ่อแม่ของเฉินโม่เองก็รู้ ที่สารวัตรกำนันฉีจงใจให้ฉีหยู่เหมียนไปนั่งอีกโต๊ะหนึ่งก็เพื่อหลีกเลี่ยงความอึดอัด

แต่ว่า สารวัตรกำนันหวางกลับทำทุกวิถีทางเพื่อจะเรียกฉีหยู่เหมียนมา เห็นได้ชัดว่าจงใจอยากทำให้เฉินโม่อับอาย

ฉีหยู่เหมียนเดินไปอย่างเงียบๆ นั่งลงข้างสารวัตรกำนันฉี สายตาที่บางครั้งเหลือบไปมองเฉินโม่ เต็มไปด้วยความดูถูก

สารวัตรกำนันหวางหัวเราะอย่างได้ใจ "เด็กสาวโตแล้วเปลี่ยนไปมากจริงๆ ยิ่งโตยิ่งสวย! หน้าตาของหลานสาวหยู่เหมียน สวยงามกว่าดาราในทีวีพวกนั้นเยอะเลย!"

"แต่ว่าหลานหยู่เหมียนต้องตาสว่างไว้นะ อย่าได้ถูกพวกหมาวัดมันมาบังตาเอาละ!" สารวัตรกำนันหวางตีวัวกระทบคราด สีหน้าของเฉินจิงเย่และหลี่ซู่เฟินแย่มาก หันไปมองเฉินโม่อย่างเป็นห่วง กลัวว่าเฉินโม่จะรับไม่ไหว

"แล้วคุณหวางละครับ? ญาติพี่น้องของคุณคงจะเยอะกว่าอีกมั้งครับ?" สารวัตรกำนันฉีถามอย่างให้ความร่วมมือ

"ไม่เยอะหรอก ก็แค่หกสิบหว่าครอบครัวเท่านั้น เทียบกับกำนันหลี่ของเราแล้วห่างไกลอีกเยอะเลย คนที่มาสวัสดีปีใหม่กำนันหลี่ของพวกเราในทุกๆปี อย่างน้อยก็มากกว่าร้อยแล้วมั้งครับ!" สารวัตรกำนันหวางพูดประจบสอพลอกำนันหลี่ไปด้วยอย่างไม่เกินงาม

วัฒนธรรมแต่โบราณของหัวเซี่ยก็คือ ในช่วงเวลาปีใหม่ บ้านใครที่มีแขกมาสวัสดีปีใหม่เยอะ บ้านนั้นก็จะมีหน้ามีตามีเกียรติอย่างมาก ครอบครัวใหญ่ในยุคสมัยโบราณ ถึงขั้นแข่งขันกันว่าบ้านใครมีแขกมาเยอะกว่ากัน

ถึงแม้ว่าจะเป็นยุคสมัยนี้ วัฒนธรรมนี้ก็ยังไม่เปลี่ยนแปลง

กำนันหลี่เองก็ตามวัฒนธรรม ทั้งที่รู้ว่าสารวัตรกำนันหวางคิดอยากจะใช้เขามาเล่นงานเฉินจิงเย่ แต่ก็ยังพยักหน้า "ก็ธรรมดาทั่วไป เทียบกับนายอำเภอเหมยแล้วยังห่างไกลอีกเยอะ"

ทันใดนั้นสารวัตรกำนันหวางก็หันหน้ามองเฉินจิงเย่ที่สีหน้าไม่ดี ถามว่า "ใช่สิน้องจิงเย่ ไม่ทราบว่าปีนี้บ้านนายมีแขกมาสวัสดีปีใหม่กี่คนกันละ?"