แดนนิรมิตเทพ นิยาย บท 315

ประธานหลี่โค้งเก้าสิบองศาเคารพเฉินโม่ แต่ว่าเฉินโม่นั่งใกล้เฉินจิงเย่ ความคิดแรกของทุกคนคือประธานหลี่กำลังสวัสดีปีใหม่กับเฉินจิงเย่

เฉินจิงเย่สีหน้างุนงง แม้ว่าเขาจะเคยเจอกับประธานหลี่คนนี้มาครั้งหนึ่ง แต่ตอนนั้นไม่ได้คุยกันเลยสักคำ แล้วทำไมอีกฝ่ายถึงได้มาสวัสดีปีใหม่กับตัวเขาเองละ? แล้วยังเคารพกันขนาดนี้อีกด้วย?

"หรือว่าตัวตนของซู่เฟินถูกเปิดเผยแล้ว? ประธานหลี่คนนี้อยากจะประจบเหม่ยหวากรุ๊ป? จะต้องเป็นเช่นนี้แน่นอน!" ในที่สุดเฉินจิงเย่ก็คิดเหตุผลที่สมเหตุสมผลมาได้อย่างหนึ่ง

แม้กระทั่งหลี่ซู่เฟินที่นั่งอยู่ด้านข้างเองก็รู้สึกตกใจ หรือว่าตัวตนของเธอถูกเปิดเผยแล้ว? ไม่น่าใช่สิ?

เหม่ยหวากรุ๊ปมีชื่อเสียงอย่างมากไปทั่วเมืองฮ่านหยาง แต่เพื่อหลีกเลี่ยงปัญหาที่ไม่จำเป็น หลี่ซู่เฟินจึงปกปิดตัวตนของตัวเองมาโดยตลอด หากตัวตนถูกเปิดเผย จะต้องมีตระกูลนักธุรกิจมากมายมาสานสัมพันธ์กับตระกูลเฉินแน่นอน

บนเวทีถึงสร้างขึ้นอย่างกะทันหัน นายอำเภอเหมยเองก็เต็มไปด้วยความงุนงง ประธานหลี่คนนี้ดูยังไงก็เป็นประธานผู้มีมูลค่าทรัพย์สินนับสิบล้าน แต่เฉินจิงเย่เป็นเพียงแค่ปลัดอำเภอผู้ดูแลด้านเกษตรกรรม ตามเหตุผลแล้วประธานหลี่คนนี้ต้องไม่เห็นหัวด้วยซ้ำ แต่ทำไมถึงได้มากสวัสดีปีใหม่กับเฉินจิงเย่ด้วยตัวเองละ?

หรือว่าเฉินจิงเย่มีเบื้องหลังอันยิ่งใหญ่ที่ไม่มีคนรู้?

กำนันหลี่เองก็มองเฉินจิงเย่อย่างตะลึง แววตาสับสน สีหน้านึกคิด เขาถามตัวเองแล้วก็ยังไม่คู่ควรที่จะให้ประธานหลี่ผู้มีทรัพย์สินนับสิบล้านมาสวัสดีปีใหม่ด้วยตัวเอง!

สารวัตรกำนันฉีเองก็มองเฉินจิงเย่อย่างตกใจ สีหน้าเต็มไปด้วยความสงสัยงุนงง

สารวัตรกำนันหวางถึงขั้นสีหน้ามืดขรึมจ้องมองเฉินจิงเย่ เพื่อนร่วมงานคนนี้ของตัวเองเป็นยังไงเขารู้ดี เฉินจิงเย่เป็นคนนิสัยหัวโบราณ ขั้นเป็นปลัดอำเภอมานานหลายปีขนาดนี้แล้วก็ยังย่ำอยู่ที่เดิม จะเป็นไปได้ยังไงที่จะรู้จักกับประธานหลี่ของเมี่ยวเจี๋ย?

แต่ความจริงอยู่ตรงหน้า สารวัตรกำนันหวางคิดจนหัวระเบิดก็คิดไม่ออกว่าเป็นเพราะอะไร

คนอื่นๆในงานต่างก็มองเฉินจิงเย่อย่างตกตะลึงเช่นกัน สีหน้าเต็มไปด้วยความงุนงง

ไม่ว่าประธานหลี่มีเป้าหมายอะไรที่มาสวัสดีปีใหม่กับเขา แต่ยังไงซะเฉินจิงเย่ก็ไม่ควรที่จะเสียมารยาท จึงรีบร้อนลุกขึ้น พนมมือพูดว่า "ประธานหลี่เกรงใจกันเกินไปแล้วครับ ไว้ผมจะหาเวลาไปขอบคุณถึงบ้านแน่นอนครับ!"

ทุกคนเองก็ถูกคำว่าคุณท่านเฉินขอประธานหลี่ทำให้มึนงงกันไปหมดเช่นกัน แม้แต่นายอำเภอเหมยและกำนันหลี่เองก็เช่นกัน

ยังดีที่ประธานหลี่รีบอธิบายให้กับเฉินจิงเย่ฟัง "ท่านเป็นคุณพ่อของคุณเฉิน กระผมก็ต้องเรียกท่านว่าคุณท่านเฉินอยู่แล้วสิครับ!"

ไม่ทันรอให้เฉินจิงเย่มีการตอบสนอง ประธานหลี่ก็หันไปโค้งเคารพเฉินโม่อีกครั้ง "คุณเฉินครับ ของขวัญวางให้คุณที่นี่นะครับ คุณเชิญยุ่งเลยครับ ผมไม่รบกวนคุณแล้ว ลาละครับ ขอตัวครับ!"

เฉินโม่พยักหน้าเบาๆ แล้วประธานหลี่ก็ยิ้มร่า จากไปด้วยความสุขใจ

เฉินโม่จำประธานหลี่คนนี้ได้ เมื่อวานที่โรงแรมซื่อไห่ เขาเป็นหนึ่งในกลุ่มค่ายของหูเหวินเหว่ย วันนี้น่าจะมาเพื่อขอโทษโดยเฉพาะ

เฉินโม่พยักหน้าให้กับเขา ถือเป็นการให้อภัยเขา ไม่แปลกที่เขาจะดีใจมากขนาดนั้น

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: แดนนิรมิตเทพ