แดนนิรมิตเทพ นิยาย บท 321

จินเพ่ยอวิ๋นใส่ชุดทำงานสีดำ ผมยาวมัดสูง ทำให้ดูน่าเกรงขาม

เดิมทีเธอก็สวยงามมากอยู่แล้ว แต่การแต่งตัวในวันนี้ เพิ่มบุคลิกที่ดีมากขึ้นกว่าเดิม เป็นประธานสาวงามอย่างแท้จริง!

นายอำเภอเหมยพาเลขาเสี่ยวหลี่ ยืนอยู่ตรงหน้าของทุกคน ด้านหลังผู้รับผิดชอบดูแลของแต่ละอำเภอยืนเรียงเป็นสองแถวเพื่อต้อนรับ

มองดูจินเพ่ยอวิ๋นที่มีเสน่ห์ความเป็นผู้ใหญ่ ทำให้ในแววตาของนายอำเภอเหมยมีความตะลึงปรากฏขึ้น

"ท่านประธานจินมาเองถึงที่ ผมกลับมิได้ต้อนรับอย่างดี หวังว่าจะใหอภัยกันนะครับ!" นายอำเภอเหมยโค้งคำนับ ไม่มีความดูถูกต่อความอ่อนวัยของเธอเลยสักนิด

ตระกูลจินแห่งฮ่านหยาง สะท้านไปทั่วฮ่านหยาง ทุกคนในตระกูลจิน นายอำเภออย่างเขาไม่สามารถมีปัญหาด้วยได้

จินเพ่ยอวิ๋นยิ้มเล็กน้อย แล้วทำความเคารพกลับ "นายอำเภอเหมยเกรงใจเกินไปแล้วค่ะ"

จากนั้น แววตาของจินเพ่ยอวิ๋นเองก็กวาดมองดูในกลุ่มผู้คน

นายอำเภอเหมยหน้ามืด เกือบจะเป็นลม รู้สึกตกใจ "เธอ เธอคงไม่ได้มาเพื่อสวัสดีปีใหม่คุณเฉินหรอกมั้ง?"

"ไม่ ไม่มีทาง เธอเป็นถึงตัวแทนท่านประธานจินเคอกรุ๊ป คนจากตระกูลจินแห่งฮ่านหยางเชียวนะ จะมาสวัสดีปีใหม่ให้กับลูกชายของปลัดอำเภอคนหนึ่งได้ยังไงกัน!"

นายอำเภอเหมยตั้งสติอารมณ์ รอยยิ้มบนใบหน้าไม่ค่อยเป็นธรรมชาตินัก ลองถามออกไปว่า "ท่านประธานจินกำลังหาคนอยู่งั้นหรือครับ?"

จินเพ่ยอวิ๋นกวาดมองดูรอบหนึ่ง แต่ก็ไม่เห็นเฉินโม่ จึงขมวดคิ้วขึ้น "นายอำเภอเหมยคะ ได้ยินมาว่าสารวัตรกำนันเฉินจิงเย่เองก็อยู่ที่นี่ แล้วทำไมถึงไม่เห็นหน้าเลยคะ?"

หัวใจของนายอำเภอเหมย ตกหล่นบนพื้นทันที รู้สึกเหมือนถูกน้ำเย็นจัดราดหัวจนเหน็บหนาวเข้าในกระดูก!

จินเพ่ยอวิ๋นมองนายอำเภอเหมย พูดเย็นชาว่า "ไม่จำเป็นแล้วค่ะ ถ้าหากคนของคุณหาสารวัตรกำนันเฉินไม่เจอละ? ฉันไปเยี่ยมเยียนด้วยตัวเองดีกว่าค่ะ!"

นายอำเภอเหมยอึ้งไป สามารถขึ้นมาอยู่ในตำแหน่งนายอำเภอได้ ตัวเขาเองก็ไม่ได้ใสซื่อ ความหมายของคำพูดจินเพ่ยอวิ๋น ตัวเขาเข้าใจดี

"อย่า อย่าครับ ประธานจินเป็นแขก จะกล้ารบกวนให้คุณไปเองได้ยังไงกันละครับ? ผมพาคนไปเรียกสารวัตรกำนันเฉินกลับมาเองครับ อ้อไม่สิ ไปเชิญกลับมาครับ!"

นายอำเภอเหมยเหลือแค่คุกเข่าลงให้กับจินเพ่ยอวิ๋นเท่านั้นแล้ว ถ้าหากยังไม่สามารถทำให้จินเพ่ยอวิ๋นพอใจได้ อย่าว่าแต่งานเลี้ยงฉลองคืนนี้กลายป็นเรื่องตลกเท่านั้น แต่ตัวเขาเองยังได้จบเห่แน่นอน

จินเพ่ยอวิ๋นพูดนิ่งๆว่า "รบกวนนายอำเภอเหมยด้วยค่ะ"

นายอำเภอเหมยยิ้มอึดอัด พาเสี่ยวหลี่วิ่งออกไปยังหน้าประตูอย่างร้อนรน หวังว่าเฉินจิงเย่ยังไม่กลับไป ไม่อย่างนั้นเขาต้องมีปัญหากับจินเพ่ยอวิ๋นแน่นอน