แดนนิรมิตเทพ นิยาย บท 330

"หยุด!"

วิชาพื้นฐานของโลกบำเพ็ญเซียนอย่างคาถาต้องห้ามวิชาห้าธาตุปกคลุมไปทั่วอาณาเขตระยะหนึ่งไมล์ มนุษย์หินยักษ์ที่ถูกตัดขาดที่มาของพลังงานได้หยุดการกระทำนิ่ง

เหลียนเฉิงอวี้ตะโกนอย่างตื่นตระหนก "ฉันไม่สามารถเคลื่อนย้ายพลังทิพย์ได้ เพราะอะไรกันแน่?"

เหลียนฮั่วเองก็มองดูสองมือของตัวเองอย่างตกตะลึง "พี่ใหญ่ครับ ผมเองก็ไม่สามารถเคลื่อนย้ายพลังทิพย์ได้!"

"เขา จะต้องเป็นเขาทำอะไรบางอย่างแน่นอน!" เหลียนเฉิงอวี้มองเฉินโม่ด้วยสีหน้าที่เต็มไปด้วยความหวาดกลัว

มนุษย์หินยักษ์ที่สูญเสียพลังงานไปแล้วค้างอยู่ได้ในอากาศเพียงแค่สามวินาทีเท่านั้น ก็ได้มลายหายไปเป็นแสงสีเหลืองมากมาย ไม่ได้กลับเข้าสู่พื้นดิน

พลังชะตาห้าธาตุรอบตัวถูกตัดขาด พวกเหลียนเฉิงอวี้ทั้งสองคนไม่ต่างอะไรกับคนธรรมดาทั่วไป

เฉินโม่มองดูเหลียนเฉิงอวี้ พูดนิ่งๆว่า "ตอนนี้ นายเชื่อคำพูดฉันแล้ว"

ความคิดของเหลียนเฉิงอวี้เปลี่ยนแปลงกะทันหัน จู่ๆสายตาก็หันไปมองเนี่ยเสี่ยวเชี่ยนที่อยู่ด้านข้าง แล้วตะโกนว่า "เหลียนฮั่ว จับตัวเทพธิดาทิพย์ไว้ ใช้เทพธิดาทิพย์มาข่มขู่มัน!"

ระยะห่างระหว่างเหลียนฮั่วและเนี่ยเสี่ยวเชี่ยนห่างกันเพียงไม่กี่ก้าว เมื่อได้ยินเช่นนั้นก็รีบวิ่งเข้าใส่เนี่ยเสี่ยวเชี่ยนทันที

เนี่ยเสี่ยวเชี่ยนถอยหลังไปอย่างตื่นตระหนก แต่ด้านหลังเป็นเหลียนเฉิงอวี้ จึงไม่สามารถถอยได้

ในแววตาของเฉินโม่มีเจตนาฆ่าปรากฏขึ้น "ยังไม่ตายใจอีก!"

"ฆ่าซะ!"

เสียงหนึ่งดังขึ้น แสงสีทองก็ประกายออกมา กระบี่สับมังกรฟาดฟันผ่านคอของเหลียนฮั่วอย่างเงียบเชียบ แล้วร่างกายก็แยกจากกัน

เนี่ยเสี่ยวเชี่ยนตกใจจนกรีดร้อง แต่ยังไงซะก็เป็นหญิงสาวที่เคยพบเจอสังคมภายนอกมาก่อน ไม่นานก็นิ่งสงบลง แล้วมองเฉินโม่อย่างตกตะลึง

"นี่คือวิชาอะไร?" เนี่ยเสี่ยวเชี่ยนเคยเห็นวิชาที่ตระกูลยิงและตระกูลเหลียนใช้ แม้ว่าจะดูน่าสะพรึงกลัว แต่ขั้นตอนการต่อสู้สามารถเห็นได้อย่างชัดเจน

แต่วิชาที่เฉินโม่ใช้กลับเป็นการตัดหัวของคนๆหนึ่งทิ้งในพริบตา ทั้งขั้นตอนทั้งหมดเฉินโม่ยืนอยู่กับที่ไม่ขยับ วิชาอย่างนี้เนี่ยเสี่ยวเชี่ยนไม่เคยได้เห็นมาก่อน!

"น้องรอง!"

เนี่ยเสี่ยวเชี่ยนสะดุ้ง มองเฉินโม่อย่างขอบคุณ เธอรู้ว่าที่เฉินโม่พูดนั้นถูกต้องที่สุด ถ้าหากว่าเธอถูกส่งตัวไปให้เจ้าสำนักน้อย ตามความโรคจิตของคนพวกนี้แล้ว ไม่รู้ว่าจะทำร้ายเธอยังไงบ้าง ถึงตอนนั้นเธอคงจะทรมานเหมือนตายทั้งเป็น!

คนพวกนี้สมควรตาย!

"จัดการกับศพของสองคนนี้ซะ!" เฉินโม่พูดนิ่งๆ

"ครับ!" เฉินซงจื่อโค้งตัวรับคำสั่ง แล้วรีบไปปฏิบัติทันที

เฉินโม่มองดูพวกยิงอี้สงที่ล้มอยู่บนพื้น แล้วเธอเข้าไปนิ่งๆ

"อย่า อย่าฆ่าฉัน ฉันยินดีที่จะเชื่อฟัง!" ยังไม่ทันรอให้เฉินโม่เดินไปถึงตรงหน้า ยิงอี้สงที่หวาดกลัวต่อฝีมือการจัดการที่รวดเร็วดั่งสายฟ้าของเฉินโม่ รีบพูดอ้อนวอน

"ฉันถามอะไร นายก็ตอบมา หากกล้าปิดบังแม้แต่นิด ผลลัพธ์เหมือนกับพวกมัน!" เฉินโม่ก้มต่ำมองดูยิงอี้สง น้ำเสียงไม่มีความรู้สึกปนอยู่เลยสักนิด เหมือนดั่งเทพเจ้าก้มมองคนธรรมดา

"ครับ ผมจะไม่ปิดบังสักนิดแน่นอนครับ!" ยิงอี้สงหวาดกลัวเฉินโม่มากจริงๆ และยอมเชื่อฟังจากใจจริง