แดนนิรมิตเทพ นิยาย บท 370

เฉินโม่มองเอียนชิงเฉิงด้วยแววตาซับซ้อน "นึกไม่ถึงว่าเธอจะมีสายเลือดสายเลือดหงส์ฟ้าดูเหมือนว่าสวรรค์ได้กำหนดให้คุณเดินบนเส้นทางที่ทำลายกฏของธรรมชาติเส้นนี้แล้ว!"

"ถ้าฉันถ่ายทอดวิชาบำเพ็ญเซียนจริง ๆ ให้เธอ บางทีความก้าวหน้าของเธออาจจะเหนือกว่าฉันด้วยซ้ำ แต่บนโลกใบนี้ ฉันไม่สามารถถ่ายทอดวิชาบำเพ็ญเซียนจริง ๆ ให้เธอได้ เพื่อหลีกเลี่ยงการเกิดเรื่องไม่คาดฝัน เมื่อเธอออกไปจากโลกใบนี้แล้ว ฉันจะพาเธอไปสู่เส้นทางการบำเพ็ญเซียนจริง ๆ!"

เฉินโม่หันไปมองเฉินซงจื่อ "เมื่อหล่อนฟื้นแล้ว เธอบอกให้เธอหยุดฝึกชั่วคราวก่อน เธอถ่ายทอดศิลปะการต่อสู้ให้หล่อนเพื่อรักษาเสถียรภาพของพลังบำเพ็ญของหล่อน ฉันกำลังหาศิลปะการต่อสู้ที่เหมาะสมสำหรับหล่อน แล้วถ่ายทอดให้หล่อน"

"น้อมรับคำสั่ง!" เฉินซงจื่อโค้งคำนับ

เฉินโม่พยักหน้า กลับไปที่ห้องของตนเอง และหล่อเลี้ยงกระบี่สับสวรรค์ต่อไป

บ่ายสองโมงของวันรุ่งขึ้น จ้าวกางโทรมาหาเฉินโม่

"เฉินโม่ งานฉลองประจำปีของโรงเรียนกำลังจะเริ่มแล้ว นายถึงโรงเรียนหรือยัง?"

"ฉันจะไปถึงเร็ว ๆ นี้" เฉินโม่กล่าว

เวลาไม่กี่นาที เฉินโม่ก็มาถึงโรงเรียนตี้ยีแห่งอู่โจแล้ว

งานฉลองประจำปีของโรงเรียนจัดขึ้นที่ลานโล่งหน้าอาคารเรียน มีการจัดเวทีและสถานที่

เฉินโม่เห็นตำแหน่งที่นั่งของห้องหกอย่างรวดเร็ว แล้วยังเห็นจ้าวกางที่ยืนขึ้นและกวักมือเรียกเขา

"นั่งลง การแสดงกำลังจะเริ่มขึ้นแล้ว" จ้าวกางมองเฉินโม่ที่เดินเข้ามา และกล่าวด้วยความกระตือรือร้น

เฉินโม่เหลือบมองไปรอบ ๆ คนที่นั่งอยู่ที่นี่มี เฉินหมิง หวางตงและคนอื่น ๆ ทุกคนล้วนเป็นเพื่อนร่วมชั้นที่มีความสัมพันธ์ที่ดีกับเขา เฉินโม่พยักหน้าแล้วยิ้มเล็กน้อย และกล่าวทักทายพวกเขา

ชายหญิงคู่หนึ่งเดินขึ้นไปบนเวทีพร้อมกัน เฉินโม่ไม่รู้จักผู้ชายคนนั้น ส่วนผู้หญิงคือเจิ้งซิ่วลี่

นึกไม่ถึงว่าเจิ้งซิ่วลี่จะเป็นพิธีกรในงานฉลองประจำปีของโรงเรียน ชาติที่แล้วเฉินโม่จำได้ว่าดูเหมือนจะไม่ใช่เธอ หรือว่าประวัติศาสตร์ของงานฉลองประจำปีของโรงเรียนเปลี่ยนไปเพราะการเกิดใหม่ของตนเอง?

ข้างล่างเวที นักเรียนที่รอมานาน เริ่มปรบมือเสียงดังสนั่น!

"หลังจากรอมานาน ในที่สุดผมก็รอจนถึงเวลาที่เทพธิดามู่หรงยานเอ๋อร์ของผมขึ้นเวทีแล้ว!" ใบหน้าของเฉินหมิงเต็มไปด้วยความคาดหมาย ดวงตาเป็นประกาย

บนเวที ควันพิเศษพุ่งออกมา ตามด้วยสาวสวยสวมชุดยาวสีขาวแขนยาว ปิ่นปักผมรูปหงส์และเดินออกมาอย่างช้า ๆ

ความงามของมู่หรงยานเอ๋อร์ในชุดโบราณทำให้คนรู้สึกหายใจไม่ออก ดูเหมือนว่ามู่หรงยานเอ๋อร์ถูกกำหนดให้เกิดมาเพื่อเครื่องแต่งกายโบราณ ราวกับนางฟ้าที่ออกมาจากภาพวาด

ข้างล่างเวที เหล่านักเรียนต่างโห่ร้องอย่างพร้อมเพรียงกัน ทำให้บรรยากาศคึกคักจนถึงขีดสุดทันที

จากนั้น ตามด้วยชายหนุ่มรูปหล่อสวมชุดทักซิโด้สีดำถือกีตาร์อยู่ในมืออยู่บนเวที นั่งเงียบ ๆ ที่มุมหนึ่งของเวที ดีดกีตาร์ด้วยนิ้วที่เรียวยาวของเขา และเขาก็เล่นเพลงโหมโรงที่ไพเราะมาก

ผู้ชายคนนั้นคือฮัวหยู้เฟิงจากห้องห้า ทันทีที่เขาปรากฏตัวออกมา เพื่อนนักเรียนหญิงมากมายกรีดร้องทันที