แดนนิรมิตเทพ นิยาย บท 375

เมื่อได้ยินการวิเคราะห์อย่างเป็นระเบียบแบบแผนของอานเข่อเยว่แล้ว เฉินโม่หัวเราะออกมาทันที

ตอนนี้เป็นเวลาเย็นแล้ว แสงตะวันยามอัสดงที่สาดส่องบนใบหน้าของเฉินโม่ผ่านช่องว่างระหว่างต้นสนทั้งสอง ทำให้สีหน้าของเฉินโม่เป็นประกายสีทอง

การแสดงออกของเฉินโม่ค่อนข้างเคร่งขรึมเหมือนเทพเจ้าอย่างแท้จริง!

"สำหรับฉันแล้ว ทฤษฎีความชอบธรรมที่เธอคิดเหล่านี้เป็นเพียงเรื่องเหลวไหล! ยังไม่พูดถึงความสัมพันธ์ระหว่างฉันกับยานเอ๋อร์ ซึ่งมันไม่ใช่อย่างที่เธอคิด และถึงแม้ว่าฉันจะจีบยานเอ๋อร์จริง ๆ แล้วยังไงล่ะ?"

"สิ่งที่เธอเรียกว่าภูมิหลังที่ทรงพลัง สำหรับฉันแล้วมันไม่มีค่าแม้แต่น้อย สิ่งกีดขวางที่เธอพูดนั้นเป็นเพียงปัญหาที่สามารถแก้ไขได้อย่างง่ายดาย!"

"สิ่งที่เธอเรียกว่าอำนาจ ความมั่งคั่งร่ำรวยและสถานะ สิ่งที่คุณให้ความสำคัญมากที่สุดเหล่านั้น สำหรับผมแล้วมันเป็นเหมือนขยะ!"

"วิสัยทัศน์ของเธอลิขิตให้ชีวิตของเธอขึ้นลงตามโลกฆราวาสเท่านั้น แต่วิสัยทัศน์ของฉันนั้นอยู่บนจักรวาลที่เต็มไปด้วยดวงดาว! เธอคิดว่าคุณค่าของคนคนหนึ่งกับเทพเจ้านั้นเหมือนกันไหม?"

"ขออภัยด้วย เธอกับฉันอยู่กันคนล่ะโลก โปรดอย่าใช้สายตาที่เป็นเหมือนมดของเธอว่าวัดผม!"

น้ำเสียงของเฉินโม่เยือกเย็นและไร้ความปรานี ราวกับว่ามันมาจากท้องฟ้า ด้วยท่าทีหยิ่งทะนง ส่งผลกระทบต่อจิตวิญญาณของอานเข่อเยว่อย่างแรง

"วิสัยทัศน์ของคุณลิขิตให้ชีวิตของคุณขึ้นลงตามโลกฆราวาสเท่านั้น แต่วิสัยทัศน์ของฉันนั้นอยู่บนจักรวาลที่เต็มไปด้วยดวงดาวนานแล้ว!"

"เธอคิดว่าคุณค่าของคนคนหนึ่งกับเทพเจ้านั้นเหมือนกันไหม?"

"เธอกับฉันอยู่กันคนล่ะโลก โปรดอย่าใช้สายตาที่เป็นเหมือนมดของเธอว่าวัดฉัน!"

คำพูดที่โกรธแค้นของเฉินโม่ยังคงก้องอยู่ในหูของอานเข่อเยว่ ทุกประโยคนั้นบีบหัวใจ โจมตีจนทำให้อานเข่อเยว่เสียศักดิ์ศรีอย่างสิ้นเชิง

เธอเป็นผู้หญิงที่ไม่ยินยอมเป็นคนธรรมดาทั่วไป และเป็นผู้หญิงที่ไม่ยอมให้โชคชะตากำหนดชีวิต เพื่อต่อสู้กับโชคชะตาแล้ว เธอสามารถละทิ้งศักดิ์ศรีของตนเอง หรือแม้แต่เสียสละทุกอย่างเพื่อเป็นลูกศิษย์ของเฉินโม่

เธอสวยจนทำให้คนรู้สึกหลงใหล และแข็งแกร่งจนทำให้คนรู้สึกปวดใจ

แต่ถ้าอยากเปลี่ยนโชคชะตา มันไม่ใช่เรื่องง่าย ๆ? สูญเสียมากมายเท่าไหร่ก็ยังไม่เพียงพอ! ถ้าทุกคนสามารถเปลี่ยนโชคชะตาได้อย่างง่ายดาย งั้นเท่ากับทุกคนท้าทายสวรรค์ได้?

เฉินโม่พยักหน้าและกล่าวด้วยน้ำเสียงราบเรียบว่า "ไม่ต้องพิธีรีตอง"

หลังจากนั้นเขาก็เข้าไปในห้องของตนเอง

เฉินโม่ไม่ใส่ใจเรื่องของโรงเรียนแม้แต่น้อย ทันทีที่เขาเข้ามาในห้อง เขาก็ทิ้งมันทิ้งไปอย่างสิ้นเชิง และไม่มีอะไรสามารถมารบกวนจิตใจของเขาได้