แดนนิรมิตเทพ นิยาย บท 5

เฉินโม่ออกจากโรงเรียน จู่ๆ เขานึกขึ้นมาได้ว่าตอนนี้พักอยู่บ้านอานเข่อเยว่ อดปวดหัวขึ้นมาไม่ได้

บ้านเฉินโม่อยู่อำเภอเฟิ่งซาน ผู้เป็นพ่ออย่างเฉินจิงเย่เป็นสารวัตรกำนันในอำเภอเฟิ่งซาน ผู้เป็นแม่อย่างหลี่ซู่เฟินทำงานอย่างหนักที่เมืองฮ่านหยาง

เพื่อที่จะให้เฉินโม่สอบเข้ามหาวิทยาลัยที่ดีในอนาคต จึงส่งเฉินโม่มาในโรงเรียนมัธยมปลายที่ดีที่สุดในเมืองฮ่านหยาง โรงเรียนตี้ยีในอู่โจว

ครอบครัวของอานเข่อเยว่เป็นคนในพื้นที่ได้ข่าวพอดี จากการเชิญของเหมยถิง แม่ของอานเข่อเยว่หลี่ซู่เฟินจึงให้เฉินโม่มาพักที่ตระกูลอาน อีกทั้งยังมีการดูแลดีอีกด้วย

ถ้าเป็นเฉินโม่เมื่อชาติก่อน ได้อยู่ร่วมชายคาเดียวกับเทพธิดาที่แอบรัก แน่นอนว่าหาไม่ได้อีกแล้ว

แต่ชาตินี้ เฉินโม่รู้ธาตุแท้ของคนตระกูลอานแล้ว ไม่สามารถอาศัยที่ตระกูลอานต่อได้จริงๆ

ยิ่งไปกว่านั้น เมื่อกี้เฉินโม่ยังเมินใส่คุณหนูตระกูลอาน ถ้ากลับไปตระกูลอานตอนนี้ ไม่เรียกว่าแกว่งเท้าหาเสี้ยนเหรอ

"กลับตระกูลอานไม่ได้แล้ว อีกทั้งอยู่ตระกูลอาน ต่อไปก็ไม่สะดวกกับการฝึกฝน ทางที่ดีเช่าห้องพักข้างนอกดีกว่า"

เฉินโม่ตัดสินใจได้ กะจะไปเดินหาบริเวณโรงเรียน ดูว่ามีห้องที่เหมาะสมหรือเปล่า

แต่คลำดูเงินค่าใช้จ่าย ที่มีอยู่ไม่มากในกระเป๋า เฉินโม่อดยิ้มแหยๆ ไม่ได้

หลี่ซู่เฟินรู้ว่าเฉินโม่ติดการใช้เงินเยอะจนเป็นนิสัย ดังนั้นจึงเคร่งครัดกับการเงินของเฉินโม่มาก เพื่อที่จะไม่ให้เฉินโม่ทำตัววุ่นวายข้างนอก จึงให้เงินค่าขนมแต่ละเดือนของเฉินโม่แค่หนึ่งพันหยวน

ถ้าสำหรับนักเรียนทั่วไป กินนอนอยู่ในตระกูลอาน แค่พันหยวนก็พอแล้ว แต่เฉินโม่ในชาติก่อน แค่ไปร้านคาราโอเกะ ยังไม่พอเลย

ตั้งแต่เกิดจนถึงตอนนี้ ผู้บำเพ็ญแดนดั่งเทพอย่างเฉินโม่ กลับกังวลเรื่องเงินขึ้นมา

แต่เรื่องเล็กแค่นี้ ไม่ทำให้เฉินโม่ลำบากหรอก

เขารีบไปซื้อจูซา พู่กันและกระดาษขาว เตรียมจะวาดยันต์แบบง่ายๆ ถึงประสิทธิภาพของยันต์พวกนี้ไม่ถึงหนึ่งในหมื่นของแบบเดิม แต่สำหรับคนทั่วไปบนดาวไอกาแล้ว ดีกว่าพวกโสมคน สมุนไพรโส่วอูตั้งเยอะ

ทำยันต์ออกมาในสถานที่ที่ไม่ค่อยมีคน ความมืดใกล้จะมาถึงแล้ว เฉินโม่หาสวนสาธารณะที่ค่อนข้างได้รับความนิยม และตั้งแผงริมถนน

ผู้หญิงหยิบยันต์ตั้งจิตขึ้นมามองอย่างละเอียด ดูไม่ออกจริงๆ ว่ามีตรงไหนพิเศษ หนำซ้ำยังเหมือนยันต์ที่เด็กวาดขึ้นมา

เฉินโม่ไม่อยากให้ลูกค้าที่สนใจยันต์พวกนี้ของเขา ซึ่งไม่ได้หามาง่ายๆ เดินจากไป จึงอธิบายต่อ "คนเรามีสามจิตเจ็ดวิญญาณ สามจิตได้แก่ จิตฟ้า จิตดินและจิตคนหรือวิญญาณฟ้า วิญญาณดินกับวิญญาณชีวิต ส่วนเจ็ดวิญญาณ หมายถึง เทียนชง หลิงฮุ่ย ชี่ จิต แก่นแท้ พลัง ราก"

"ในสามจิต จิตฟ้าจิตดิน มักอยู่ภายนอก มีเพียงวิญญาณชีวิตที่อยู่ในร่างกาย จิตฟ้าเป็นหยาง จิตดินเป็นหยิน พลังหยางเป็นหลักการทำให้จิตฟ้าแข็งแกร่ง พลังหยินเป็นหลักการทำให้จิตดินรุนแรง มีเพียงหยินหยางรวมกัน คนถึงจะมีจิตวิญญาณแข็งแกร่ง ไม่มีโรคภัย"

ผู้หญิงฟังจนงง เข้าใจบ้างไม่เข้าใจบ้าง แต่เธอคิดว่าที่เฉินโม่พูดทั้งหมดเหมือนจะมีเหตุผล

"งั้นยันต์ตั้งจิตใบนี้ นายขายเท่าไร" ผู้หญิงมีท่าทีถามเหมือนลองเชิง

เฉินโม่มองแวบเดียวก็รู้ความคิดของผู้หญิง เขารู้ว่าผู้หญิงคนนี้ ไม่เชื่อประสิทธิภาพยันต์ของเขาสักนิด ถ้ามีคนพูดห้ามเล็กน้อย ผู้หญิงต้องไปอย่างแน่นอน

ดังนั้น เฉินโม่ตัดสินใจพูดแบบอุบจุดสำคัญเอาไว้ "ยันต์ของฉัน ขายให้แค่คนมีวาสนาเท่านั้น ที่ว่ากันว่า คนที่รู้จักของล้ำค่านี้ ไม่รับเงินสักแดงก็เอาไปได้ ส่วนคนที่ไม่รู้จักของล้ำค่านี้ ถึงมีเงินมากเท่าไรก็ไม่ขายให้!"