แดนนิรมิตเทพ นิยาย บท 526

เฉินโม่ยักไหล่ด้วยสีหน้าจำใจและกล่าวว่า "ทุกครั้งที่ผมพูดความจริง แต่พวกคุณมักจะไม่เชื่อ ใครบอกพวกคุณว่าคนอย่างผมไม่สามารถเป็นเฉินไต้ซือได้?"

กงซุนจื่อยิงกล่าวเยาะเย้ยว่า "เจ้าหนู อย่ามาพูดจาโอ้อวด ถึงแม้ว่าแกจะเป็นเฉินไต้ซือจริง ๆ วันนี้แกก็ไม่สามารถออกไปจากที่นี่ได้หรอก!"

"ฝ่ามือมา!"

กงซุนจื่อยิงตะโกน กระโดดขึ้นแล้วพุ่งเข้าไปหาเฉินโม่ พลังฝ่ามือโจมตีไปที่คอของเฉินโม่อย่างรุนแรง

สีหน้าของเฉินโม่ยังคงราบเรียบ แล้วโบกมือ "ฝีมือของเธอยังห่างชั้น ให้อาจารย์อาของเธอมาเถอะ!"

กงซุนจื่อยิงแค่รู้สึกถึงพลังมหาศาลที่ไม่สามารถต้านทานได้ ทำให้ร่างกายของเธอกระเด็นกลับหัวออกไป ถอยไปหลายก้าวกว่าจะยืนนิ่ง

สีหน้าของกงซุนจื่อยิงเต็มไปด้วยความตกใจ มองเฉินโม่ด้วยสีหน้าที่ไม่อยากจะเชื่อ "เป็นไปได้ยังไง!"

เดิมทีสีหน้าที่ราบเรียบของชายชรา แต่ตอนนี้เปลี่ยนเป็นเคร่งขรึม และกล่าวว่า "จื่อยิงถอย เธอไม่ใช่คู่ต่อสู้ของเขา!"

"อาจารย์อา! ระวังตัวด้วย!" กงซุนจื่อยิงเหลือบมองเฉินโม่ด้วยความกลัว และกล่าวด้วยสีหน้าโมโห

ชายชราคนนั้นพยักหน้า มองเฉินโม่ ประสานมือทั้งสองเป็นการคำนับและกล่าวว่า "ผมชื่อหยวนชิงซานแห่งสำนักโยวหลานไม่ทราบว่าจะเรียกคุณว่าอะไร?"

กงซุนจื่อยิงและคนรอบข้างต่างตกตะลึงไปชั่วขณะ หยวนชิงซานปฏิบัติต่อเฉินโม่ในฐานะคนรุ่นเดียวกัน?

"ผมชื่อเฉินโม่ พวกเขาเรียกผมว่าเฉินไต้ซือ" เฉินโม่กล่าวด้วยน้ำเสียงราบเรียบ

"เฉินไต้ซือ?" หยวนชิงซานพ่นลมออกมาอย่างเย็นชา "ดูเหมือนว่าแกจะไม่ยอมพูดความจริง"

กงซุนจั่วเสวียนยิ้มด้วยสีหน้าตื่นเต้น "นึกไม่ถึงว่าอาจารย์อาของยิงเอ๋อร์จะแข็งแกร่งขนาดนี้ ถึงแม้ว่าเด็กคนนี้จะเป็นเฉินไต้ซือจริง ๆ เขาก็ต้องตายอย่างไม่ต้องสงสัย!"

ใบหน้าของเฉินโม่ราบเรียบ น้ำเสียงเศร้าเล็กน้อย ให้ความรู้สึกว่างเปล่า "ฉันบอกแล้วว่าแกมีโอกาสเพียงครั้งเดียว แต่แกไม่หวงแหนเอง!"

มองหมัดของหยวนชิงซานที่พุ่งเข้ามาอย่างรวดเร็ว เฉินโม่เอามือข้างหนึ่งไปไว้ข้างหลัง ส่วนอีกมือหนึ่งกดไปกลางอากาศ

ปัง!

ร่างของหยวนชิงซานที่กำลังพุ่งเข้ามา ราวกับว่าเขาถูกภูเขายักษ์กระแทก ทำให้เขาล้มอยู่บนพื้นอย่างน่าสังเวช พ่นเลือดออกมาจากปาก

เมื่ออยู่ต่อหน้าเฉินโม่แล้ว แดนในชั้นสูงสุดนั้นยังอ่อนแอมาก!