แดนนิรมิตเทพ นิยาย บท 546

หยวนชิงซานและพระภิกษุสำนักลับทั้งสามรูปเองก็รีบถอยกลับเส้นทางเดินด้วยสีหน้าหวาดระแวง มีเพียงเฉินโม่ที่ยืนนิ่งอยู่กับที่ มองดูงูเกล็ดแดงทิพย์มากมายพวกนั้น สองมือไขว้หลัง สีหน้าเรียบเฉย

"งูเกล็ดแดงทิพย์ตั้งงูตัวเมียเป็นปกครอง เพียงแค่ฆ่างูตัวเมียทิ้งพวกมันก็จะถอยกลับไปเอง พวกนายปกป้องดูแลตัวเองให้ดี ฉันไปหาเจ้างูตัวเมียออกมาเอง!"

เฉินโม่หยิบกระจกโบราณออกมาจากแหวนเก็บของ แล้วเปิดใช้งานการป้องกันของกระจกโบราณ ทำให้รอบตัวเหมือนมีเสื้อเกราะสวมใส่อยู่ แล้วค่อยๆเดินไปยังแท่นหิน

งูเกล็ดแดงทิพย์พวกนั้นส่งเสียงร้องใส่เฉินโม่ และแฉกลิ้นใส่ เห็นได้ชัดว่าโมโหเป็นอย่างมาก เหมือนว่ากำลังข่มขู่เฉินโม่ว่าห้ามเหยียบขึ้นไปบนแท่นหิน

"หากว่าพบเจ้างูตัวเมีย ฉันอาจจะยังกลัวอยู่บ้าง แต่แค่สัตว์เดรัจฉานอย่างพวกแก ยังกล้าที่จะข่มขู่ฉัน?"

เฉินโม่โบกสะบัดมือ พลังทิพย์โจมตีออกมา งูเกล็ดแดงทิพย์นับไม่ถ้วนที่ขวางอยู่ตรงหน้าถูกพัดสะบัดทิ้ง ตายไปมากมาย

แต่งูเกล็ดแดงทิพย์มีมากมายเหลือเกิน จึงมีงูทิพย์มากมายคลานเข้ามาอีกเยอะแยะแล้วไปรวมตัวแทนที่อยู่ตำแหน่งที่ถูกเฉินโม่กำจัดทิ้งเมื่อกี้

เฉินโม่ยิ้มเยาะ แล้วก็สะบัดมืออีกครั้ง ค่อยก้าวเดินไปข้างหน้า ขึ้นไปยังชั้นหินด้านบน

งูเกล็ดแดงทิพย์พวกนี้หลักแหลมอย่างมาก เห็นว่าทำร้ายเฉินโม่ไม่ได้ จึงแบ่งแยกออกไปโจมตีพวกคนที่ถอยกลับไปยังเส้นทางเดิน

เจี่ยงไต้ซือถือแผ่นหยกปากว้าไว้ ชั้นปกคลุมแสงสีเขียวครอบคลุมปากทางเดินไว้ ส่วนหยวนชิงซานและพระภิกษุทั้งสามก็ทำการโจมตีกำจัดงูที่แทรกเข้ามา

งูเกล็ดแดงทิพย์พวกนั้นเหมือนว่าไม่ต้องการมีชีวิตอยู่ ต่างก็พยายามกระแทกชั้นปกคลุมที่เจี่ยงไต้ซือสร้างไว้ มีเสียงดังเหมือนดั่งกระสุนที่ยิงเข้าในกระแสน้ำ

ไช่เหวินหย่าตกใจจนกรีดร้องไม่หยุด ถูกพวกบอดี้การ์ดปกป้องไว้อย่างดี

"เจ้าหนุ่ม นายรีบคิดหาวิธีหาตัวงูตัวเมียออกมาเร็วๆ พวกเรายื้อไว้ได้ไม่นาน!" เจี่ยงไต้ซือตะโกนใส่เฉินโม่

เฉินโม่พยักหน้า แล้วค่อยๆเดินขึ้นไปบนแท่นหิน พลังเทพแผ่ซ่าน สัมผัสรอบด้าน แต่ไม่พบเจอร่องรอยของงูตัวเมียเลย

แต่เฉินโม่รู้ดีว่างูเกล็ดแดงทิพย์พวกนี้ไม่มีทางโผล่มาที่นี่โดยไร้เหตุผล ที่สุสานของราชินีจิงเจวี๋ยไม่มีกับดัก เป็นเพราะว่างูเกล็ดแดงทิพย์พวกนี้น่ากลัวมากยิ่งกว่ากับดักใดๆ งูเกล็ดแดงทิพย์พวกนี้อาจจะเป็นผู้ดูแลสุสานของราชินีจิงเจวี๋ย

"อ๊าก สัตว์ประหลาด สัตว์ประหลาด!"

ทันใดนั้น ไช่เหวินหย่าชี้ไปด้านหน้าและกรีดร้องเสียงดัง สีหน้าซีดเซียว

ทุกคนถึงกับหยุดหายใจ ตำแหน่งที่งูเกล็ดแดงทิพย์พวกนั้นรวมตัวกัน ได้มีหัวงูขนาดใหญ่ปรากฏขึ้น และในชั่วพริบตาก็ได้มีลำตัวงูปรากฏออกมา

"นี่มันคืออะไร?"

ทุกคนต่างก็มีสีหน้าหวาดกลัว

เพียงชั่วพริบตา งูตัวใหญ่ขนาดสิบฟุตก็ปรากฏขึ้นมาตรงหน้าทุกคนอย่างสมบูรณ์ แฉกลิ้นสีแดงเลือดมีความยาวขนาดแขน และกำลังแฉกลิ้นใส่ทุกคน

ส่วนงูเกล็ดแดงทิพย์มากมายพวกนั้น ก็หายไปในพริบตา แม้แต่ศพของงูทิพย์ก็ไม่เหลือทิ้งไว้