แดนนิรมิตเทพ นิยาย บท 577

ชายวัยกลางคนเห็นว่าเฉินโม่ยังยืนอยู่กับที่ไม่ขยับ จึงตะโกนเสียงดังด้วยสีหน้าร้อนรนว่า "เจ้าหนุ่มน้อย นี่คือวิชามืดของพ่อมดแห่งความชั่วร้าย ห้ามปะทะโดยตรงเด็ดขาด นายรีบหนีไปซะ!"

เฉินโม่ไม่สนใจสีหน้าร้อนรนของชายวัยกลางคน เพียงแค่พูดออกมาอย่างเรียบเฉยว่า "ไม่จำเป็น!"

สายฟ้าสีดำผ่าลงที่เกราะกำบังของกระจกโบราณ ส่งเสียงดังเปรี๊ยะๆออกมา อยู่ได้นานเพียงแค่สามวินาทีเท่านั้น ก็ได้สูญหายไป

เฉินโม่และชายวัยกลางคนยืนนิ่งอยู่กับที่อย่างมั่นคง ไม่บาดเจ็บใดๆทั้งสิ้น

กระจกโบราณเป็นเครื่องรางชั้นดี เฉินโม่แทบจะดูดกลืนรากทิพย์พรสวรรค์จนหมดแล้ว พลังจึงสูงมากขึ้นถึงระดับชั้นห้าแดนรวมพลัง หากไม่ใช่ว่าเฉินโม่จงใจเก็บกดไว้ เพื่อป้องกันไม่ให้พลังบำเพ็ญเพิ่มสูงขึ้นเร็วเกินไป ตอนนี้คงจะก้าวกระโดดมากขึ้นถึงระดับชั้นหกแดนรวมพลังแล้ว

ร่างธาตุไม้ของร่างไม่สิ้นสูญหุนหยวน ก็เหลือเพียงแค่ก้าวเดียวเท่านั้น ก็จะสามารถฝึกฝนได้จนถึงขั้นเสร็จสิ้นแล้ว

จากพลังในตอนนี้หากใช้กระจกโบราณ แทบจะสามารถใช้พลังอำนาจทั้งหมดของกระจกโบราณได้แล้ว

ส่วนชาร์ลเป็นเพียงแค่พ่อมดขั้นหกเท่านั้น มีพลังคล้ายกับผู้บำเพ็ญเซียนระดับแดนทิพย์แท้ นั่นก็คือระดับปรมาจารย์บู๊

แม้ว่าชาร์ลจะใช้พลังทั้งหมดแสดงวิชามืดออกมา ก็ไม่สามารถจะทำลายการปกป้องของกระจกโบราณได้

ชาร์ลมีสีหน้าที่อัศจรรย์ใจ มองดูแสงสีที่ปกคลุมรอบตัวเฉินโม่ แล้วพูดอย่างตกใจว่า "วิชาป้องกันตัว? นายเป็นนักเวท!"

เมื่อเห็นว่าการโจมตีของชาร์ลไม่เป็นผล โจนส์ก็ได้ทำการโจมตีต่อทันที

ชายวัยกลางคนไม่ว่างสนใจความตกตะลึงภายในใจ สีหน้าระมัดระวังตัวเหมือนเผชิญหน้ากับศัตรูยิ่งใหญ่ "ชนเผ่าแวมไพร์เชี่ยวชาญเรื่องความเร็วและพลังมากที่สุด ต้องระวังตัวให้ดี!"

เฉินโม่ยิ้มเรียบเฉย ร่างกายแสดงออกถึงความมั่นใจอย่างมาก "ไม่เป็นปัญหา!"

มองดูสองคนที่ถกเถียงกันจนแทบจะสู้กัน ชายวัยกลางคนนิ่งอึ้ง เขารู้ว่าองค์กรเทพมรณะคือองค์กรนักฆ่าที่ใหญ่ที่สุดในโลก

เพียงแค่องค์กรนักฆ่าลงมือทำ ยังไม่เคยพลาดมาก่อน แต่กลับไม่รู้ว่าภายในองค์กรเทพมรณะ กลับมีนักฆ่าสองคนที่แปลกประหลาดเช่นนี้อยู่!

ชายวัยกลางคนหันหลังมองไปที่เฉินโม่ แล้วพูดเสียงเบาว่า "เจ้าหนุ่มน้อย ใช้โอกาสนี้ นายรีบไปซะ! จะต้องนำคำพูดของฉันกลับไปให้ถึง ความปลอดภัยของประชาชนนับล้านของหัวเซี่ย ล้วนพึ่งพานายแล้วละ!"

เฉินโม่ถามอย่างไม่เข้าใจว่า "ทำไมฉันต้องหนีไปละ? คนที่ควรจะหนีไปคือพวกมันต่างหาก!"

ชายวัยกลางคนร้อนรน พูดกล่อมว่า "เจ้าหนุ่มน้อย ฉันรู้ว่านายมีเครื่องรางทรงพลังสองชิ้น แต่ยังไงซะนายก็ยังหนุ่ม แม้ว่าตอนนี้พวกเขาจะยังไม่สามารถทำลายเกราะป้องกันของนายได้ แต่หากว่าพลังชี่แท้ของนายหมด ก็เหลือเพียงแค่ปล่อยให้พวกมันฆ่าเท่านั้น!ดังนั้นใช้โอกาสนี้ นายรีบหนีเอาชีวิตรอดซะเถอะ!"

เฉินโม่เอือมระอาอย่างมาก ที่แท้กายสิทธิ์กระบี่ฟ้าของตัวเอง กลับถูกคนอื่นเข้าใจผิดว่าเป็นเครื่องรางที่ทรงพลังเท่านั้น