แดนนิรมิตเทพ นิยาย บท 590

"อย่าคิดว่าฉันไม่รู้ เพียงแค่รักษาขอบเขตให้ดี ทางรัฐบาลจะไม่มีทางทำสงครามกับปรมาจารย์คนหนึ่งง่ายๆ!" ฉินกวนไห่ยิ้มด้วยสีหน้าได้ใจ

ท่านจินสีหน้าเคร่งเครียด พูดนิ่งๆว่า "อย่างนั้นเจ้าสำนักสามารถลองได้ ผมยังมีธุระ ขอตัวละ!"

"รอเดี๋ยว นายคิดว่าฉันจะปล่อยนายกลับไปอย่างนี้งั้นหรอ?" ฉินกวนไห่ยิ้มเย็นชา

ท่านจินหันหลัง มองด้วยความเย็นชา "แล้วนายคิดจะทำยังไง?"

"ทำลายพลังบำเพ็ญของนายทิ้ง!" ฉินกวนไห่ตะคอก แล้วต่อยเข้าไปที่หน้าท้องของท่านจิน

ท่านจินมีการระวังตัวอยู่แล้ว จึงรีบถอยหลังหลบ แล้วใช้โอกาสนี้ปล่อยหมัดพุ่งใส่ฉินกวนไห่

"ใกล้แดนแปรภาพ!"

ฉินกวนไห่ตกใจเล็กน้อย "ถึงว่าทำไมท่านจินถึงได้กล้าเสี่ยงมาตัวคนเดียว หากว่ายังมีเวลาอีกสักปี นายคงจะได้เป็นปรมาจารย์บู๊คนหนึ่งอย่างแท้จริงแน่นอน!"

ท่านจินตั้งสมาธิป้องกัน พูดอย่างเย็นชา "เทียบกับนาย ฉันยังห่างไกลอีกเยอะ!"

ฉินกวนไห่ไม่ถ่อมตนสักนิด "นายไม่สามารถเทียบกับฉันได้อยู่แล้ว แต่ว่านายไม่มีทางได้เป็นปรมาจารย์แน่นอน เพราะว่าฉันจะไม่ให้โอกาสนี้กับนาย!"

ถึงแม้จะมีพลังอย่างฉินกวนไห่ แต่หากต้องการฆ่าปรมาจารย์คนหนึ่ง ก็ไม่ใช่เรื่องที่ง่ายดาย

ดังนั้น ใช้โอกาสที่ท่านจินยังไม่ได้เป็นปรมาจารย์ ฉินกวนไห่จะต้องทำลายพลังบำเพ็ญของท่านจินซะ เพื่อทำลายล้างศัตรูในอนาคต

พลังบำเพ็ญของฉินกวนไห่อยู่ระดับปรมาจารย์แดนคุ้มกายชั้นสูงสุดแล้ว แม้แต่เฉินซงจื่อยังสู้ไม่ได้ แต่ท่านจินเป็นเพียงแค่ใกล้แดนแปรภาพ เมื่ออยู่ภายใต้การโจมตีเต็มกำลังของฉินกวนไห่ จึงไม่มีทางที่จะโจมตีคืนได้เลย

เพียงแค่สามกระบวนท่า ท่านจินก็ถูกฉินกวนไห่โจมตีจนกระอักเลือดและกระเด็นลอยถอยไปร่วงหล่นที่หน้าประตูคฤหาสน์

ท่านจินสีหน้าซีดเซียว พูดอย่างขมขื่นว่า "พลังเข้าแดนแปรภาพ พลังบำเพ็ญเพิ่งเริ่มต้น แต่เมื่ออยู่ต่อหน้าปรมาจารย์ก็เป็นเพียงแค่มดเท่านั้น!เหอะๆๆ….."

ฉินกวนไห่แสยะยิ้ม ค่อยๆเดินไปข้างกายท่านจิน ก้มหน้ามองท่านจินแล้วพูดว่า "ตอนนี้นายเข้าใจถึงความแตกต่างระหว่างนายกับฉันหรือยัง!"

"วางใจได้ ฉันแค่ทำลายพลังบำเพ็ญของนาย ไม่ฆ่านายหรอก อย่างนี้ทางรัฐบาลก็จะไม่ส่งทหารมาล้อมโจมตีฉัน แต่ว่าพวกลูกหลานตระกูลจินของนาย ฉันไม่กล้ารับประกันความปลอดภัยของพวกมัน!"

กริ๊ง!

เสียงดังสนั่น แสงสีทองลงมาจากฟ้า ความเร็วรวดเร็วกว่าเสียง มุ่งตรงไปฟันแขนที่กำลังยื่นไปทางท่านจิน

"แย่ละ รีบหนี!"

ฉินกวนไห่รู้สึกถึงอันตราย ไม่ว่างสนใจการทำลายพลังบำเพ็ญของท่านจิน รีบเก็บมือแล้วบินถอยหนีอย่างรวดเร็ว

ตามมาด้วย เฉินโม่พาเอียนชิงเฉิงและซังซัง เดินมาจากทางตีนเขา

กงซุนจื่อยิงหน้าซีดในทันที อุทานอย่างตกใจด้วยเสียงสั่น "นาย นายยังไม่ตาย?"

เฉินโม่กวาดมองเธออย่างเย็นชา แล้วมองข้ามกงซุนจื่อยิงไป จากนั้นหันไปมองฉินกวนไห่ที่มีสีหน้าชั่วร้าย

ยื่นมือออกไปดึงท่านจินที่อยู่บนพื้น ในแววตาของเฉินโม่มีเจตนาฆ่าปรากฏขึ้น "แก สมควรตาย!"