แดนนิรมิตเทพ นิยาย บท 62

ลุงจ้าวยิ่งงงเข้าไปอีก: "ในเมื่อไม่อยากปฏิเสธงานแต่ง แล้วทำไมยังต้องทำเรื่องให้ใหญ่โตอีกล่ะ? ทำให้มีคนรู้เรื่องยิ่งมากก็ยิ่งดี?"

เอียนเฟยไม่อยากจะลำบากพ่อบ้านอาวุโสคนนี้อีก ตอบด้วยสีหน้าจริงจัง: "ยิ่งคนรู้มากเท่าไร่ ข่าวนี้ก็จะส่งไปที่หูของคนในตระกูลหลี่ได้เร็วเท่านั้น ให้ฉันที่เป็นลูกหลานรุ่นที่สามของสายย่อยตระกูลเอียนออกมาปฏิเสธงานแต่ง ตระกูลเอียนสามารถบุกโจมตีได้ ก็สามารถถอยตั้งรับได้เหมือนกัน ในขณะที่สามารถแสดงให้ตระกูลหลี่เห็นถึงความภักดีได้แล้ว ยังสามารถทำให้คนของตระกูลเฉินคิดว่านี่เป็นเรื่องตลกระหว่างเด็กรุ่นหลังเท่านั้น ไม่ทำให้คนของตระกูลเฉินต้องเสียหน้า และที่สำคัญที่สุดคือ......"

เอียนเฟยหยุดไปชั่วครู่ พูด: "สามารถทำให้เฉินโม่เข้าใจความคิดของตระกูลเอียน"

คำพูดข้างหน้า ลุงจ้าวเข้าใจทุกจุด แต่ประโยคสุดท้าย ลุงจ้าวไม่ค่อยเข้าใจ: "ให้เฉินโม่เข้าใจความคิดของตระกูลเอียน? เหอะๆ พูดตรงๆ ขนาดคนอย่างฉันที่อาศัยพึ่งพาตระกูลเอียน ยังไม่เข้าใจความคิดของตระกูลเอียน เฉินโม่ที่เป็นคนนอก จะไปเข้าใจได้ยังไง?"

เอียนเฟยส่ายหัว บนหน้าก็มีความฉลาดที่ไม่สมกับอายุของเขาในตอนนี้โผล่ออกมา: "ถ้าแค่ความคิดของตระกูลเอียนหากเฉินโม่ก็ยังเข้าใจไม่ได้ละก็ งั้นเขาก็ไม่คุ้มค่าที่ตระกูลเอียนจะเสียเวลาและความคิดมากมายขนาดนี้บนตัวเขา! วางใจเถอะ เขาจะต้องเข้าใจแน่นอน"

ลุงจ้าวขมวดคิ้วคิดหนัก ผ่านไปสักพัก มองดูนายท่านน้อยที่กำลังเรียนอยู่ชั้นมัธยมปีที่ห้า ด้วยสีหน้าที่เคารพนับถือ สมแล้วที่เป็นลูกหลานรุ่นที่สามของสายย่อยตระกูลเอียน ที่มีศักยภาพมากที่สุด

......

เฉินโม่นั่งอยู่บนเก้าอี้เงียบๆ นิ้วมือก็เคาะลงบนโต๊ะที่อยู่ต่อหน้าตัวเองเบาๆ ความคิดของตระกูลเอียนเขาเข้าใจตั้งแต่อยู่ที่หน้าประตูใหญ่โรงเรียนแล้ว ตระกูลเอียนก็แค่ถูกใจตัวตนนักบู๊แดนในของเขาก็เท่านั้น คิดว่าสิ่งที่เป็นประโยชน์ก็ควรเก็บไว้

แต่ว่า เฉินโม่อยากรู้ว่าตระกูลหลี่คิดอย่างไร ในเมื่อเฉินโม่สามารถเข้าใจความคิดของตระกูลเอียนได้ ตระกูลหลี่ก็สามารถเข้าใจว่าการที่ต่อหน้าขัดแย้งลับหลังเชื่อฟังของตระกูลเอียนที่มีต่อพวกเขา ตระกูลหลี่ จะทำยังไงกับตระกูลเอียน?

สองชั่วโมงต่อมา เรื่องที่เกิดขึ้นที่หน้าประตูใหญ่ของโรงเรียนตี้ยี ก็ได้แพร่ไปถึงหูของหลี่ตงหยาง

ในห้องโถงใหญ่ ลูกชายคนโตของตระกูลหลี่หลี่ลี่เหวินมองเงียบๆไปที่หลี่ตงหยาง รอรับคำสั่ง

บนหน้าของหลี่ตงหยางเต็มไปด้วยความตึงเครียด ดวงตาที่แก่เฒ่าเต็มไปด้วยความเด็ดขาดและไร้ความรู้สึก สำหรับผู้นำตระกูลที่ปกป้องตระกูลหลี่มาสิบกว่าปีผู้นี้ ชื่อเสียงและตำแหน่งของตระกูลหลี่ เป็นสิ่งที่สูงส่งที่ไม่มีสิ่งใดเทียบได้ ไม่ว่าจะเป็นใคร ขอแค่มีความเสี่ยงต่อชื่อเสียงและตำแหน่งของตระกูลหลี่ นั้นก็จะเป็นศัตรูตัวฉกาจที่ใหญ่ที่สุดของเขาหลี่ตงหยาง!

"ลี่เหวิน พยายามเร่งการวางแผนให้เร็วที่สุด เริ่มลงมือจากเหม่ยหวา กรุ๊ปและตระกูลเฉินที่หนานซูก่อน ต้องฉวยโอกาสช่วงที่ปีกของเฉินโม่ยังเติบโตไม่เต็มที่ จัดการทุกสิ่งที่เป็นแรงช่วยให้กับเขา!"ในตาของหลี่ตงหยางมีความโหดเหี้ยมไหลผ่าน: "แม้ว่าสุดท้ายเขาจะสามารถกลายเป็นปรมาจารย์แดนแปรภาพได้ แต่ถ้าไม่มีพลังบนโลกมนุษย์ช่วยสนับสนุน ความเสี่ยงของเขาที่มีต่อตระกูลหลี่ ก็จะหายไปด้วย!"

หลี่ลี่เหวินโค้งตัวคำนับแล้วตอบ: "ได้จัดวางอย่างเต็มที่แล้ว หลี่เจ๋อควบคุมเองกับมือ เหม่ยหวา กรุ๊ปยังพอว่าง่าย เพราะว่ายังไงก็ลุกขึ้นเร็วเกินไป รากฐานยังยืนไม่มั่น แต่ว่าตระกูลเฉินที่หนานซูรากฐานมั่นคงกว้างใหญ่ อยากจะดันให้ล้ม ต้องการเวลาสักพัก!"

หลี่ตงหยางพยักหน้า: "แน่นอนว่าสิ่งนี้ฉันเข้าใจ แกสั่งลงไป พยายามเร่งความเร็ว อย่าได้ให้เฉินโม่มีโอกาสที่จะเติบโตแม้แต่น้อย! อีกอย่าง เรียกหลี่เจ๋อกลับมา หาคนไปแทนเขา เจ๋อเอ๋อร์เป็นความหวังในอนาคตของพวกเราตระกูลหลี่ และยังเป็นนักบู๊แดนในที่วัยเยาว์ที่สุด อนาคตบนวิชาบู๊ยังหวังพึ่งเขากดเฉินโม่ลงอีกด้วย ให้เขามาเสียเวลาบนเรื่องพวกนี้ไม่ได้"

"รับทราบ ผมจะไปจัดการเดี๋ยวนี้!"