แดนนิรมิตเทพ นิยาย บท 68

เฉินโม่พึ่งเดินตามอานเข่อเยว่จะประตูไป ก็ได้ยินเสียงบ่นเสียงหนึ่ง: "เยว่เยว่ เธอไปหยิบเสื้อตัวเดียวใช้เวลานานขนาดนี้เลยเหรอ? พอที่จะให้ฉันเปลี่ยนทั้งชุดแล้ว"

หยางเชี่ยนเชี่ยนมองเห็นเฉิมโม่ ถามด้วยความแปลกใจ: "เขาเป็นใคร?"

"ลูกของเพื่อนพ่อฉัน มาเรียนหนังสือที่โรงเรียนตี้ยี"

อานเข่อเยว่สีหน้าตึงเครียด เดิมทีสามารถไปเล่นกับเพื่อนได้เต็มที่ ตอนนี้กลับมีแมลงที่ตามติดอย่างเฉินโม่เพิ่มมา เธอดีใจขึ้นมาไม่ได้จริงๆ

หยางเชี่ยนเชี่ยนสังเกตเฉินโม่อย่างละเอียด พบว่าเฉินโม่จากหัวจรดเท้า ใส่แต่ของข้างถนน ถึงแม้หน้าตาสะอาดใช้ได้ แต่ก็ไม่ถือว่าหล่อ เป็นพวกที่ทิ้งเข้าไปในฝูงชน แล้วจะไม่มีทางหาเจออีกแบบนั้นเลย

ทันใดนั้น สายตาที่หยางเชี่ยนเชี่ยนมองไปที่เฉินโม่ ก็มีความดูถูกปนอยู่

เฉินโม่มองเห็นหยางเชี่ยนเชี่ยนและมู่หรงยานเอ๋อร์ ก็นึกขึ้นได้ทันทีว่าสองคนนี้คือใคร ต่างก็เป็นเพื่อนสนิทของอานเข่อเยว่

หยางเชี่ยนเชี่ยนเป็นลูกเศรษฐีในอุดมคติ ขาวรวยสวย ใช้รูจมูกมองคน เป็นแฟนกับจางเสี่ยนที่เป็นหัวหน้าทีมบาสเกตบอลของทีมโรงเรียน ชาติก่อนได้ข่าวว่าเฉินโม่ตามจีบอานเข่อเยว่ มักจะเอาเฉินโม่ไปเทียบกับจางเสี่ยนอยู่บ่อยๆ คอยลำบากเฉินโม่อยู่เรื่อย

มู่หรงยานเอ๋อร์กลับตรงกันข้าม แม้ว่าภายนอกดูเย็นชา แต่ในใจกลับมีจิตใจที่ดี อีกทั้งยังคอยช่วยเฉินโม่แก้วิกฤตอยู่บ่อยๆ ในโรงเรียน มู่หรงยานเอ๋อร์ก็เหมือนกับอานเข่อเยว่ ก็เป็นดาวของโรงเรียนตี้ยี ถูกผู้ชายมากมายตามจีบ

แต่ได้ยินมาว่าเบื้องหลังของมู่หรงยานเอ๋อร์มีความลึกลับอยู่บ้าง ขนาดที่ว่ามีความเกี่ยวข้องกับคนในวงการมาเฟีย แต่ก็แค่เคยได้ยิน ไม่มีใครเคยเห็น

ส่วนเรื่องหลังเรียนจบไป เฉินโม่ก็ไม่เคยได้ยินข่าวคราวของมู่หรงยานเอ๋อร์อีกเลย

อานเข่อเยว่ที่พึ่งออกประตู ก็ถูกหยางเชี่ยนเชี่ยนและมู่หรงยานเอ๋อร์สองคนดึงไปเดินข้างหน้า พูดซุบซิบขึ้นมา ทิ้งเฉินโม่อยู่ข้างหลังคนเดียว

หยางเชี่ยนเชี่ยนหันหัวกลับไปแล้วมองไปที่เฉินโม่ที่เดินตามหลังอยู่ห่างๆหนึ่งที ด้วยสีหน้าที่ดูถูก

ที่จริงอานเข่อเยว่อยากจะห้ามหยางเชี่ยนเชี่ยนอย่าลำบากเฉินโม่เลย แต่ไม่ได้พูดออกไป เธอรู้สึกโมโหกับท่าทีที่อวดเก่งของเฉินโม่ตอนอยู่ในบ้านเมื่อกี้ ให้หยางเชี่ยนเชี่ยนสั่งสอนเฉินโม่สักหน่อยก็ดี

ส่วนมู่หรงยานเอ๋อร์ที่อยู่ด้านข้าง เหลือบตาขาวใส่หยางเชี่ยนเชี่ยนไปหนึ่งที พูดด้วยรอยยิ้ม: "เชี่ยนเชี่ยน ในตาเธอมีแต่เรื่องผลประโยชน์จริงๆเลย!"

หยางเชี่ยนเชี่ยนพูดด้วยอารมณ์ที่รู้สึกว่าตัวเองไม่ผิด: "ไม่ใช่ว่าฉันเห็นแก่ประโยชน์ แต่นี่เป็นความจริงของสังคมนี้ ไม่มีเงินไม่มีอำนาจ ผู้หญิงคนไหนจะยอมแต่งงานกับมัน! ถึงแม้แต่งงานกับมันไป อนาคตก็ต้องลำบากไปทั้งชีวิต!"

มู่หรงยานเอ๋อร์ถอนหายใจไปหนึ่งที ไม่พูดอะไร เธอเข้าใจ ที่หยางเชี่ยนเชี่ยนพูดนั้นเป็นความจริงทั้งหมด!

หยางเชี่ยนเชี่ยนลากมือของอานเข่อเยว่แล้วเร่งฝีเท้า: "ไปเถอะ พวกเราขึ้นรถก่อน ฉันบอกให้กับพวกจางเสี่ยนเขาก่อน แสดงอำนาจให้กับไอ่หมอนั้นดูก่อน! ดูสิว่ามันยังกล้าหมายจันทร์อยู่รึเปล่า!"