แดนนิรมิตเทพ นิยาย บท 718

เฉินโม่ยิ้มบาง ๆ และไม่ให้เกียรติเจียงเสวี่ยแม้แต่น้อย “เช่นเดียวกัน ผมก็ไม่ชอบคุณเหมือนกัน!”

“นาย...” สีหน้าของเจียงเสวี่ยแดงก่ำ ถึงแม้ว่าว่าหน้าตาของเธอจะสวยเล่หรูหั่วไม่ได้ แต่ก็ถือว่าเป็นสาวสวยคนหนึ่ง นึกไม่ถึงว่าผู้ชายคนนี้จะไม่ให้เกียรติเธอเลย

เจียงเสวี่ยหันไปมองเล่หรูหั่ว “หรูหั่ว เห็นแล้วใช่ไหม ผู้ชายที่รู้แต่ต่อปากต่อคำกับผู้หญิงแบบนี้ ถูกลิขิตว่าไม่มีอนาคตอย่างแน่นอน เธออย่าตาบอดเด็ดขาด อย่าถูกเขาหลอก!”

ถึงแม้ว่าเล่หรูหั่วจะรู้สึกว่าเฉินโม่ไม่ได้แย่ตามที่เจียงเสวี่ยกล่าว แต่ในฐานะเพื่อนสนิทแล้ว เล่หรูหั่วไม่สามารถทนเห็นเจียงเสวี่ยถูกบีบให้ยอมรับความพ่ายแพ้ได้

เล่หรูหั่วมองเฉินโม่ และกล่าวว่า “เพื่อนร่วมชั้นคนนี้ คุณคิดจะทำอะไร?”

นี่ก็คือเล่หรูหั่ว เป็นคนที่คิดอะไรก็พูดออกมาตามตรง ไม่เคยอืดอาดยืดยาด และไม่เกรงกลัวอะไร

เฉินโม่แอบถอนหายใจเล็กน้อย ถึงแม้ว่าเมื่อก่อนเล่หรูหั่วจะแอบรักเขา แต่เนื่องจากการเกิดใหม่ ทำให้ตอนนี้เล่หรูหั่วไม่รู้จักเขา

เฉินโม่ไม่อยากให้ชีวิตของเล่หรูหั่วผิดพลาดเหมือนชาติก่อน ขอเพียงแค่ชะตากรรมของเธอไม่เหมือนชาติก่อน เฉินโม่ก็ยินยอมให้พวกเขาสองคนเป็นคนแปลกหน้า

ดังนั้น จุดประสงค์ที่เฉินโม่เริ่มเป็นฝ่ายพูดคุยกับเล่หรูหั่วก่อน ความจริงแล้วเขาเพียงแค่อยากเตือนเล่หรูหั่ว และไม่ว่าจะมีประโยชน์หรือไม่ก็ตาม เขาก็ต้องทำแบบนั้น

เฉินโม่มองดวงตากลมโตของเล่หรูหั่ว ดวงตาคมลึกและเป็นประกาย

“คุณไม่รู้จักผมไม่เป็นไร ผมรู้จักคุณก็เพียงพอแล้ว ผู้รู้ว่าคุณชื่อเล่หรูหั่ว ชอบกลิ่นหอมของดอกมะลิมากที่สุด ผลการเรียนของคุณดีมาก เพื่อหลีกเลี่ยงคนที่ตามจีบคุณ ดังนั้นคุณจึงมาเรียนที่มหาวิทยาลัยหัวหนานแห่งนี้”

ตอนที่เล่หรูหั่วได้ยินเฉินโม่บอกว่าเขารู้จักเธอ ทำให้เขาเธอประเมินเฉินโม่ลดลงมากทันที เธอคิดว่าเฉินโม่ไม่ต่างไปจากคนที่ตามจีบเธอ เพราะวิธีการจีบสาวแบบนี้มันล้าสมัยไปแล้ว

เพียงแต่เมื่อเธอได้ยินสิ่งที่เฉินโม่พูดเมื่อสักครู่ ใบหน้าที่สวยงามของเล่หรูหั่วก็ค่อย ๆ เปลี่ยนเป็นแปลกใจ

“เขาสามารถทํานายโชคชะตาของคนได้จริง ๆ เหรอ?” เจียงเสวี่ยไม่เคยเชื่อเรื่องมหัศจรรย์พวกนี้มาเสมอ แต่ตอนนี้เธอเริ่มหวั่นไหวแล้ว

เล่หรูหั่วมองเฉินโม่ด้วยความประหลาดใจเช่นกัน จากการแสดงออกของเจียงเสวี่ยแล้ว เธอรู้ว่าเฉินโม่พูดแทงใจดำเจียงเสวี่ย หรือว่าผู้ชายคนนี้รู้โหราศาสตร์จริง ๆ?

“ถ้าเช่นนั้นนายลองทำนายฉันอีกสิ? ความปรารถนาของฉันคืออะไร?” เล่หรูหั่วถามด้วยความสนใจ

เฉินโม่ยิ้มบาง ๆ และกล่าวว่า “ความปรารถนาสูงสุดของคุณคือการเป็นช่างภาพ คุณจะได้สามารถถ่ายดอกมะลิได้ทุกวัน แล้วนำภาพที่สวยงามเหล่านั้นแขวนไว้ทั่วห้อง”

เล่หรูหั่วยิ่งรู้สึกประหลาดใจมากขึ้นไปอีก ความปรารถนานี้เป็นความฝันตั้งแต่เล็กจนโตของเล่หรูหั่ว เนื่องจากสถานะทางครอบครัว และเธอไม่เคยบอกเรื่องนี้กับใครเลย

แต่ผู้ชายแปลก ๆ ที่อยู่ตรงหน้ากลับรู้ เขาสามารถทำนายโชคชะตาได้จริง ๆ เหรอ?