กลางดึก ขณะที่คนส่วนใหญ่หลับไปแล้ว
มณฑลฮ่านหยาง กลุ่มคฤหาสน์ทะเลสาบกลับคืนรังที่อู่โจว
ค่ายกลรวมพลังทิพย์เคลื่อนไหวอย่างสมบูรณ์แบบมากยิ่งขึ้น ตอนนี้คฤหาสน์ทะเลสาบกลับคืนรังและเนินเขาวิหคจอดถูกปกคลุมไปด้วยชี่ทิพย์ที่เหมือนหมอกจาง ๆ มองจากข้างนอกเหมือนสวรรค์บนดิน
ลมพัดผ่าน ในป่าห่างไกลที่อยู่ด้านล่างของเนินเขาวิหคจอด มีชายชาวต่างชาติปรากฏตัวออกมาสองคน
คนหนึ่งสวมชุดรัดรูปสีแดงและย้อมผมสีแดง สวมแว่นตาที่ทำมาจากวัสดุพิเศษ สะพายเครื่องยิงจรวดยาวหนึ่งเมตรกว่าอยู่บนไหล่
ส่วนอีกคนสวมชุดรัดรูปสีเขียวแบบเดียวกัน สวมแว่นตากันลม ยืนข้างชายชุดแดง และกล่าวด้วยสีหน้าหยอกล้อว่า “หงหลาง ฉันจำได้ว่านายมีอาวุธที่ทรงพลังกว่านี้ ทำไมนายไม่เอามาด้วย?”
หงหลางกล่าวด้วยความโมโหว่า “ให้ตายเถอะ อย่าพูดถึงมันอีกเลย การตรวจสอบความปลอดภัยของหัวเซี่ยเข้มงวดมาก ฉันสามารถเอามาได้แค่อาวุธชิ้นนี้แหละ และฉันนำเข้ามาจากทางอื่นอีกด้วย”
“ชิงปี่ หลังจากเสร็จสิ้นภารกิจนี้แล้ว ต่อไปไม่ว่าจะยังไงฉันก็จะไม่มาที่หัวเซี่ยอีกแล้ว!” หงหลางยืนยันอย่างจริงจัง
ชิงปี่หัวเราะและกล่าวว่า “ไม่งั้นภารกิจคราวนี้ ได้ค่าจ้างมากกว่าค่าจ้างสูงสุดระดับ S หลายเท่า? หัวเซี่ยเป็นประเทศที่ลึกลับจริงๆ!”
หงหลางเร่งเร้าว่า “อย่ามัวแต่อารมณ์เสีย รีบทำภาระกิจให้สำเร็จ แล้วพวกเราก็รีบออกไปจากที่นี่ ฉันไม่อยากตกเป็นเป้าหมายของนักฆ่าในหัวเซี่ยที่น่ารำคาญพวกนั้น”
ชิงปี่มองกลุ่มคฤหาสน์ทะเลสาบกลับคืนรังบนเนินเขาวิหคจอดที่อยู่ไม่ไกล ขมวดคิ้วเล็กน้อยและถามว่า “หงหลาง นายแน่ใจหรือว่าอาวุธที่นายนำมาสามารถทำลายเป้าหมายได้สำเร็จ?”
หงหลางกล่าวด้วยสีหน้ามั่นใจว่า “วางใจเถอะ ผมปรับปรุงอาวุธเหล่านี้แล้ว และมันทรงพลังกว่าเดิมสิบเท่า ถึงแม้จะให้ทำลายภูเขาทั้งลูก ก็ไม่มีปัญหาอะไร!”
“งั้นก็ดี!”
“ลงมือเถอะ!”
“โอเค!”
หลังจากปรับปรุงแก้ไขจุดบกพร่องแล้ว เขาก็ยิงเครื่องยิงจรวดทรงพลังไปยังกลุ่มคฤหาสน์ทะเลสาบกลับคืนรังที่อยู่บนยอดเขาอย่างรวดเร็ว
ชิงปี่ยักไหล่ และยิ้มด้วยสีหน้าจำใจ แล้วเดินตามหลังหงหลาง
“พวกแกเป็นใคร?”
ในเวลานี้ เสียงที่เย็นเยียบและน่ารื่นรมย์ได้ดังออกมาจากป่า และเปล่งเสียงออกมาอย่างชัดเจน
“แย่แล้ว รีบถอย!” สีหน้าของชิงปี่เปลี่ยนไปทันที สำหรับนักฆ่าแล้ว สิ่งที่ต้องเลี่ยงคือการถูกค้นพบ โดยเฉพาะนักฆ่าที่ใช้อาวุธจากระยะไกลอย่างพวกเขา
ร่างสวมชุดสีขาวร่อนลงมาจากกลางอากาศ แล้วยืนอยู่บนยอดไม้ที่อยู่ตรงหน้าพวกเขาสองคนด้วยความมั่นคง
“โอ้ นางฟ้า!” เมื่อเห็นคนที่มาเยือน หงหลางตะโกนด้วยความประหลาดใจ
ชิงปี่มองผู้หญิงที่อยู่ตรงหน้าด้วยสีหน้าชื่นชม สวย สวยงามมาก
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: แดนนิรมิตเทพ
แปลต่อหน่อยครับ...
อ่านต่อไม่ได้เลย...
เงียบสนิท...
ตั้งแต่ตอน1299ถึง1420ไม่มีเลยค่ะตอนขาดหายไปเลย ขอร้องทางทีมงานอัพเดทต่อด้วยนะคะ...
ขอร้องทางทีมงานอัพเดทให้ถึงตอนจบด้วยนะคะ😭...
ไม่เขียนต่อแล้วหรือครับ...