การประกวดออดิชั่นคราวนี้ ได้คะแนนโหวตจากผู้ชมและกรรมการ และแน่นอนอำนาจการตัดสินขั้นสุดท้ายอยู่ที่ผู้จัดงาน
อย่างไรก็ตาม คะแนนของผู้ชมก็มีความสำคัญมากเช่นกัน เพราะผู้ชมมีสายตาเฉียบแหลม แม้แต่ผู้จัดงาน ก็มีความเป็นไปไม่ได้ที่จะขัดกับความปรารถนาของผู้ชม
หลังจากหญิงสาวแต่งหน้าจัดผ่านไปหลายคน หญิงสาวรูปร่างสูงเพรียว ผิวขาวและผมยาวถักเปีย เดินออกมาพร้อมกับรอยยิ้มจาง ๆ ที่อยู่บนใบหน้าที่สวยงาม
“รีบดูสิ รีบดูสิ” จี๋ต๋าจิ่วตูชี้ผู้หญิงที่กำลังเดินออกมาจากเวทีอย่างช้า ๆ ด้วยสีหน้าเต็มไปด้วยความดีใจ “เธอคือเสี่ยวถิง!”
เฉินโม่มองด้วยความสงสัย ผู้หญิงคนนั้นไม่ได้สวยเป็นพิเศษ หุ่นก็ไม่ได้ดีมาก เพียงแต่ดวงตาโตของเธอเต็มไปด้วยความสดใส
เป็นอย่างที่จี๋ต๋าจิ่วตูกล่าว เธอไม่ได้โดดเด่นที่สุด ไม่ได้สะดุดตาที่สุด แต่เธอพิเศษที่สุด
เมื่อสักครู่มีสาวสวยปรากฏตัวออกมามากมาย แต่เฉินโม่จำใครไม่ได้สักคน มีเพียงเสี่ยวถิงเท่านั้น ที่เฉินโม่เพียงแค่มองแวบเดียวก็ยากที่จะลืมเลือน
เธอเหมือนดอกลิลลี่ป่าที่อยู่ท่ามกลางดอกโบตั๋น เธอไม่ได้งามและล้ำค่าเหมือนดอกโบตั๋น แต่เธอเป็นหนึ่งเดียวที่ไม่เหมือนใคร
“พวกเราอย่าลืมลงคะแนนให้เธอด้วย!” จี๋ต๋าจิ่วตูกำชับด้วยความกังวล
“วางใจเถอะ ไม่ลืมหรอก!” ห่าวเจี้ยนกลอกตาใส่จี๋ต๋าจิ่วตูด้วยสีหน้าบูดบึ้งเล็กน้อย ราวกับว่าเขาอิจฉาที่จี๋ต๋าจิ่วตูมีคู่รักวัยเด็กแบบนี้
เสี่ยวถิงเดินอยู่บนเวทีหนึ่งรอบเหมือนผู้หญิงคนอื่น ๆ หลังจากนั้นเธอก็เดินลงไปจากเวที
จากเสียงปรบมือที่อบอุ่นของผู้ชม ถือว่าผู้ชมค่อนข้างประทับใจเสี่ยวถิง คิดว่าคะแนนที่ผู้ชมโหวตให้เสี่ยวถิงน่าจะไม่ต่ำ
หลังจากเสี่ยวถิงเดินลงมาจากเวทีแล้ว คะแนนของผู้ชมที่โหวตให้เสี่ยวถิงก็ปรากฏอยู่บนหน้าจอขนาดใหญ่
จี๋ต๋าจิ่วตูหัวเราะและกล่าวว่า “วางใจแล้ว ตอนนี้มารอผลเถอะ อีกสักครู่กรรมการให้คะแนนเสร็จแล้ว ก็จะประกาศรายชื่อคนที่ผ่านการคัดเลือก”
“นายยังไม่วางใจอีกเหรอ!” กู่หลินเฟิงมองจี๋ต๋าจิ่วตูด้วยความตลก เขาไม่เคยเห็นจี๋ต๋าจิ่วตูกังวลแบบนี้มาก่อน
ไม่นานผลการประกวดก็ประกาศออกมา ผู้หญิงทั้งหมดสามสิบคน ผ่านการคัดเลือกอีกสิบห้าคน เพียงแต่จี๋ต๋าจิ่วตูมองรายชื่อหลายรอบแล้ว แต่เขาไม่พบชื่อที่เขาต้องการเห็นมากที่สุด
“เป็นไปได้ยังไง?” สีหน้าของจี๋ต๋าจิ่วตูแย่มาก “หรือเสี่ยวถิงไม่ผ่านการคัดเลือก?”
“ไม่ใช่มั้ง นายตาลายหรือเปล่า นายบอกชื่อเต็มของเธอมาสิ ทุกคนจะได้ช่วยดู!” ห่าวเจี้ยนกล่าวด้วยความสงสัย
“หยางบี้ถิง!” จี๋ต๋าจิ่วตูกล่าวด้วยสีหน้าเคร่งขรึม
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: แดนนิรมิตเทพ
แปลต่อหน่อยครับ...
อ่านต่อไม่ได้เลย...
เงียบสนิท...
ตั้งแต่ตอน1299ถึง1420ไม่มีเลยค่ะตอนขาดหายไปเลย ขอร้องทางทีมงานอัพเดทต่อด้วยนะคะ...
ขอร้องทางทีมงานอัพเดทให้ถึงตอนจบด้วยนะคะ😭...
ไม่เขียนต่อแล้วหรือครับ...