เมื่อเฉินโม่กลับมาที่ห้อง เขาไม่ได้ฝึกซ้อม แต่คิดสิ่งที่เขาควรนำไปงานแลกเปลี่ยนในวันพรุ่งนี้
แต่ยังไม่รอที่เฉินโม่จะคิดออก โทรศัพท์ก็ดังขึ้น
เมื่อเห็นหมายเลขที่ไม่คุ้นเคยบนหน้าจอโทรศัพท์ เฉินโม่ก็รับ
“ฮัลโล?” เสียงของเฉินโม่ราบเรียบ
คนที่อยู่อีกด้านหนึ่งของโทรศัพท์ไม่ได้พูดทันที แต่เงียบไปครู่หนึ่งก่อนที่จะพูด"มีเวลาออกมาคุยกันไหม"
มันเป็นเสียงของผู้หญิงที่น่าฟัง เฉินโม่ก็รู้ทันทีว่าเป็นใคร
“นี่จำเป็นเหรอ? เธอเองก็มีชีวิตใหม่แล้ว ทำไมต้องยึดติดกับอดีต” น้ำเสียงของเฉินโม่เรียบเฉย ระหว่างเขากับอานเข่อเยว่ไม่มีอะไรจะคุยแล้ว
ความเงียบอีกปลาสายของโทรศัพท์เกิดขึ้นอีกครั้ง และดูเหมือนจะมีเสียงสะอื้นเล็กน้อย ตามด้วยเสียงสงบของอานเข่อเยว่ที่จงใจแสร้งทำเป็นว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้น: "ความสัมพันธ์ระหว่างเราถึงจุดที่เลวร้ายยิ่งกว่าคนแปลกหน้าอีกงั้นเหรอ?”
เฉินโม่อยากจะตอบว่าใช่ แต่เมื่อนึกถึงคุณอาอาน และคิดทบทวนแล้วอานเข่อเยว่ไม่ได้ทำอะไรที่เลวร้ายเกินไปกับเขาไว้ น้ำเสียงของเขาก็อ่อนลง: "นั่นก็ไม่ถึงขนาดนั้น ฉันคิดว่าไม่พบกันนั้นจะดีต่อเธอมากที่สุด"
"ออกมา ฉันจะรอเธอที่Ucc coffee shopที่อยู่ตรงข้ามมหาวิทยาลัย" อานเข่อเยว่พูดอย่างหนักแน่น "เจอกัน"
หลังจากพูดจบ วางสาย
เฉินโม่ขมวดคิ้วเล็กน้อย เมื่อได้ยิน น้ำเสียงของอานเข่อเยว่ดูเหมือนว่าหากเขาไม่ไป อานเข่อเยว่อาจรอได้ทั้งคืน
"ช่างมัน ไปเจอกันดีกว่า เคลียร์เรื่องในอดีตให้มันสิ้นสุดสักที!
ตรงข้าม มหาวิทยาลัยชิงหัว ชั้นสองของUcc coffee shop
แม้แต่การพบเจอในวันนี้ ก็เป็นเธอเองที่เป็นคนวางแผนไว้แต่แรกอยู่แล้ว
“เธอเรียกฉันมา มีอะไรเหรอ?” เสียงของเฉินโม่เย็นลง
อานเข่อเยว่ดูเหมือนจะเพิ่งได้สติกลับ มองไปที่เฉินโม่ และแสดงรอยยิ้มอันขมขื่นจางๆ : "นายมาละเหรอ"
เฉินโม่ไม่ได้ตอบคำถามประเภทนี้ เขารินชาให้ตัวเองและรออย่างเงียบๆ
เมื่อเผชิญกับท่าทีเฉยเมยของเฉินโม่ อานเข่อเยว่ไม่ได้โกรธ กลับแสดงรอยยิ้มที่หัวเราะเยาะตัวเอง: "ฉันจำได้ว่าเมื่อก่อนทัศนคตินายก็เป็นแบบนี้ ตอนนั้นทุกครั้งที่ฉันเห็นนาย ฉันจะโกรธทันที ฉันคิดว่านายนั้นหยิ่งยโสเกินไป ในอนาคต นายจะต้องทนทุกข์ทรมานอย่างแสนสาหัสอย่างแน่นอน”
เฉินโม่หยิบถ้วยชาขึ้นจิบและไม่ได้พูดอะไรเหมือนเดิม
รอยยิ้มหัวเราะเยาะในตัวเองบนใบหน้าของอานเข่อเยว่ยิ่งหนักขึ้น และเธอพูดต่อ: "ในตอนนั้น ฉันคัดค้านการที่นายไล่ตามยานเอ๋อร์ และบอกนายเกี่ยวกับภูมิหลังของยานเอ๋อร์ แต่ฉันไม่คาดคิดว่านายจะไม่กลัว นายยังบอกกับฉันว่าฉันกับนายนั้นเป็นคนละโลกกัน ยังบอกว่าตาของฉันจับจ้องที่เงินและอำนาจ ในขณะที่ตาของนายจับจ้องไปที่ดวงดาวในจักรวาลแล้ว”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: แดนนิรมิตเทพ
แปลต่อหน่อยครับ...
อ่านต่อไม่ได้เลย...
เงียบสนิท...
ตั้งแต่ตอน1299ถึง1420ไม่มีเลยค่ะตอนขาดหายไปเลย ขอร้องทางทีมงานอัพเดทต่อด้วยนะคะ...
ขอร้องทางทีมงานอัพเดทให้ถึงตอนจบด้วยนะคะ😭...
ไม่เขียนต่อแล้วหรือครับ...