แดนนิรมิตเทพ นิยาย บท 936

เทียบกับการกล่าวสุนทรพจน์ระดับอาจารย์ที่ปรึกษา การกล่าวสุนทรพจน์ระดับนักเรียน เหมือนกำลังทำเรื่องน่าอายชัดๆ

แม้การกล่าวสุนทรพจน์ของหมิงเจ๋อเซวียน ไม่มีข้อผิดพลาด แต่เป็นเพียงแค่การนำเอาเนื้อหาในหนังสือ มาพูดด้วยคำพูดของตัวเอง ไม่ต่างจากฟังตำราเรียน

แต่ถึงแม้เป็นแบบนี้ การแสดงออกของหมิงเจ๋อเซวียน ยังคงอยู่อันดับต้นๆ ในหมู่นักเรียนของโรงเรียนที่มีชื่อเสียง 29 แห่ง ส่วนหานทงโดนยกเลิกสิทธิ์การเข้าแข่งขัน ทำให้เหลือโรงเรียนที่มีชื่อเสียงเพียง 29 แห่งจาก 30 แห่ง

งานประชุมแลกเปลี่ยนใช้เวลาเพียง 2 วันก็เสร็จสิ้นลง ในคืนวันเดียวกัน เหล่ากรรมการประกาศอันดับรายชื่อ

เฉินโม่อยู่ในอันดับที่หนึ่งในการกล่าวสุนทรพจน์ระดับอาจารย์ที่ปรึกษา หยางจื้อหนิงครองอันดับที่สอง

ส่วนผลคะแนนของหวางเฉิงได้ที่สองนับจากสุดท้าย ทำให้นักเรียนบางส่วนหัวเราะเยาะ นี่คือระดับปกติของมหาวิทยาลัยหัวหนาน

หวางเฉิงกับนักเรียนอีกสองสามคนอายจนหน้าแดง แทบอยากมุดดินหนีเข้าไป

แม้พวกหวางเฉิงแพ้แล้ว แต่ผลคะแนนของเฉินโม่ เพียงพอที่จะดูหมิ่นโรงเรียนที่มีชื่อเสียงทั้งหมด เรียกได้ว่าครั้งนี้มหาวิทยาลัยหัวหนานลืมตาอ้าปากได้

ตอนคณะกรรมการประกาศผลคะแนน ศาสตราจารย์เสิ่นยิ้มไม่หุบ ขนาดพวกหวางเฉิงยังมีสีหน้าตื่นเต้น

นักเรียนและครูของมหาวิทยาลัยหัวหนาน รอคอยวันนี้มานานเท่าไรแล้วก็ไม่รู้ และเป็นวินาทีที่มหาวิทยาลัยหัวหนานลบล้างความอับอายในงานประชุมแลกเปลี่ยนครั้งที่ 18 ด้วย

หากอาจารย์อาวุโสของมหาวิทยาลัยหัวหนานที่ล่วงลับไปแล้วรู้ เกรงว่าพวกเขาคงตื้นตันจนร้องไห้ขี้มูกโป่งทันที

หลังงานประชุมแลกเปลี่ยนสิ้นสุดลง พวกกรรมการสองสามคนรีบมาหาเฉินโม่ แสดงความหวังว่าเขาจะสามารถพูดคุยกับเฉินโม่เป็นการส่วนตัวได้

แต่จำนวนคนเยอะไปหน่อย ขนาดหยางจื้อหนิงก็มาร่วมวงด้วย

อันที่จริงศาสตราจารย์เสิ่นกะว่าจะพาคนกลับ หลังจากที่งานประชุมแลกเปลี่ยนสิ้นสุดลง แน่นอนว่าถ้าเฉินโม่ทำผลงานได้ไม่เลว เขาอาจคิดอยู่ต่อประมาณครึ่งวัน ให้เด็กพวกนี้เที่ยวที่ยานจิง

แต่เฉินโม่กลับได้อันดับหนึ่ง นี่ทำให้ศาสตราจารย์เสิ่นดีใจจนนอนไม่หลับ เขาอดดีใจไม่ได้ โทรหาผู้อำนวยการทันที

ผู้อำนวยการดีใจจนทำแก้วชาแตก และให้ศาสตราจารย์พานักเรียนเที่ยวที่ยานจิงหนึ่งวัน ให้เขาได้มีเวลาจัดงานเลี้ยงแสดงความยินดี

เมื่อพวกหวางเฉิงได้ยินว่าจะได้เที่ยวที่ยานจิงหนึ่งวัน ก็ดีใจมาก แต่เฉินโม่กลับไม่ได้รู้สึกอะไร ถึงขั้นที่มีความรู้สึกต่อต้านยานจิงเมืองหลวงของหัวเซี่ยอยู่เล็กน้อย

เพราะในชีวิตของเฉินโม่ ทุกครั้งที่มายานจิง มักจะเจอเรื่องไม่ค่อยดีครั้งหนึ่ง

เฉินโม่ปฏิเสธคำชวนของพวกหวางเฉิง พักอยู่ที่โรงแรมคนเดียว เทียบกับความวุ่นวายข้างนอก เฉินโม่ชินกับความสงบมากกว่า