แฝดชายหญิง：แด๊ดดี้ต้องชนะใจหม่ามี๊นะ นิยาย บท 126

รูปถ่ายของสวี่รั่วฉิงบนเว่ยป๋อได้รับความนิยมอย่างรวดเร็ว

ภายใต้แสงแดด สาวสวยที่สวมแว่นกันแดด ขับรถสปอร์ตคันสีแดงออกไปอย่างมืออาชีพ

เส้นผมสีดำผูกเป็นหางม้า ดูแล้วทั้งเท่ทั้งเย็นชา

ตั้งแต่สื่อใหม่ปล่อยภาพนี้ออกไป ไม่ถึงครึ่งชั่วโมง ยอดวิวก็ทะลุ10ล้านแล้ว

คอมเมนต์ต์ใต้ภาพระเบิดขึ้นอีกครั้ง

“เดี๋ยวก่อน นี่มันพี่สาวที่เมื่อคืนขึ้นอยู่ในการค้นหายอดนิยมไม่ใช่หรอ?”

“พี่สาวไหน?”

ก็คนที่ไปงานเลี้ยงด้วยกันกับลี่ถิงเซิ่ง น่าจะเป็นพี่สาวนักปรุงน้ำหอมที่เย็นชาคนนั้นนะ!”

“อ๋ออ๋อ ฉันรู้แล้ว! ที่แท้ก็ชอบเล่นรถสปอร์ตด้วย? เดี๋ยวก่อน คงไม่ใช่คนรักของลี่ถิงเซิ่งใช่ไหม? เขาหมั้นหมายกับสวี่รั่วยีแล้วไม่ใช่หรอ? สามารถซื้อรถสปอร์ตรุ่นลิมิเต็ดได้.....คงไม่ใช่ใช้เงินผู้ชายซื้อหรอกนะ?”

“ด้านบนอย่าดูถูกคนอื่นสิ เมื่อกี้ฉันพึ่งค้นหาประวัติของผู้หญิงคนนี้มา น้ำหอมของเธอโด่งดังมากในยุโรปและอเมริกา ยังมีเว็ปไซต์ของตัวเอง รายได้ต่อปีซื้อรถสปอร์ตสิบกว่าคันไม่นับว่าเป็นปัญหา.....”

คอมเมนต์นี้มีรูปเว็บไซต์ส่วนตัวของสวี่รั่วฉิงแนบมาด้วย

ดาราคนดังในอเมริกาและยุโรปเชิญให้เธอปรุงน้ำหอมให้ไม่ขาดสาย

ทันใดนั้น ทิศทางของชาวเน็ตก็เปลี่ยนไปอีกครั้ง

“เดี๋ยวก่อน รายได้แต่ละปีซื้อรถสปอร์ตสิบกว่าคันไม่เป็นปัญหา นักปรุงน้ำหอมแบบนี้กลับมาที่ประเทศทำไมล่ะ?”

“ไม่แน่ว่ากลับมาไล่ตามผู้ชาย”

“ด้านบนสับสนหรือเปล่า.....ไล่ตามลี่ถิงเซิ่งหรอ? เขาเป็นคนที่มีคู่หมั้นแล้ว ฉันยังหวังให้พี่สาวแอนนาคนนี้โสด แบบนี้ฉันจะได้มีโอกาสหน่อย”

“เธอรีบตื่น เธอเป็นผู้หญิงแท้ๆ เธอจะมีโอกาสอะไรได้”

คฤหาสน์เซียวซาน

มือของสวี่รั่วยีที่ถือแก้วชาอยู่ สั่นเล็กน้อย

รูปภาพบนแท็บเล็ต ทำให้ไฟโกรธในอกเธอรุนแรงขึ้นเรื่อยๆ

เธอกระแทกแก้วลงกับพื้นอย่างดุร้าย “ใครให้พวกแกเอาข่าวพวกนี้มาให้ฉันดู! เมื่อวานตอนที่กลับมาฉันพูดแล้วไม่ใช่หรอ อย่าให้ฉันเห็นข่าวที่เกี่ยวข้องกับแอนนาอีก! ฉันไม่อยากเห็นหล่อนอีก!”

ก็ไม่รู้ว่านักข่าวจากสื่อไหนถ่ายมาแบบนี้

ภาพถ่ายของสวี่รั่วฉิงเป็นที่นิยมอย่างมากบนอินเตอร์เน็ต แต่ละรูปล้วนดึงดูดผู้คน

ลักษณะใบหน้าของสวี่รั่วฉิงถ้าถูกถ่ายไม่ดี ก็จะดูธรรมดาได้ง่าย

อารมณ์ของเธอนอกจากจะดูสง่างามแล้ว ก็ยังมีความดื้อรั้นและเย็นชาอีกด้วย เวลาที่เจอคนที่เธอไม่ชอบ ทั้งตัวก็จะกลายเป็นภูเขาน้ำแข็ง

บวกเข้ากับซุปเปอร์คาร์สีแดง ผสมด้านที่เย็นชาและเร่าร้อนของเธอเข้าด้วยกัน ยิ่งทำให้ดูสดใสยิ่งขึ้น

สวี่รั่วยียิ่งดูยิ่งหงุดหงิด

ลึกๆเธอรู้ดีว่าตัวเองหน้าตาเทียบไม่ได้กับสวี่รั่วฉิงบวกเข้ากับที่ลี่ถิงเซิ่งหักหน้าเธอในงานเลี้ยงเมื่อคืนนี้ ทำให้เธอขายหน้า แทบจะกลายเป็นตัวตลกในแวดวงคนดังไฮโซ!

สาวรับใช้ที่อยู่ข้างๆสวี่รั่วยีปิดปาก ไม่กล้าส่งเสียง

ไม่มีใครรู้ว่าวินาทีต่อไปสวี่รั่วยีจะหยิบแก้วมาปาใส่เธอหรือเปล่า

ถอดรองเท้าส้นสูงออก เดินเท้าเปล่าไปที่ห้องนั่งเล่น กลับเห็นสวี่อี้ฝานนั่งอยู่บนโซฟาในห้องนั่งเล่น กอดแท็บเล็ตไว้ไม่รู้ว่ากำลังทำอะไรอยู่

“อี้ฝาน วันนี้ลูกไม่ได้ไปโรงเรียนหรอ?” สวี่รั่วฉิงรู้สึกประหลาดใจ วันนี้เป็นวันจันทร์

มือเล็กของสวี่อี้ฝานกดพิมพ์ระบบบนแป้นพิมพ์ ได้ยินว่าแม่กลับมาแล้ว เขาก็เงยหน้ามองหญิงสาว แล้วเก็บสายตากลับไปอีกครั้ง พูดตอบด้วยน้ำเสียงนิ่งเรียบ “วันนี้ลาหยุด อี้หานวันนี้ไม่ได้ไปโรงเรียน พวกเรากำลังรอให้หม่ามี๊กลับมา”

ขณะที่พูด สวี่อี้ฝานก็กดปุ่ม Enter

ทันใดนั้นความคิดเห็นเชิงลบทั้งหมดที่เกี่ยวข้องกับรูปภาพสวี่รั่วฉิงบนเว่ยป๋อ ล้วนถูกเขาลบทิ้งโดยใช้โปรแกรมโค้ด

“โอเค” สวี่อี้ฝานถอนหายใจ ถือแท็บเล็ตกระโดดลงมาจากบนโซฟา พลิกแท็บเล็ตไปอีกด้าน ส่งให้สวี่รั่วฉิง

“หม่ามี๊ ดูเอาเองเถอะ” สวี่อี้ฝานพูดอย่างชัดถ้อยชัดคำ

สวี่รั่วฉิงรับแท็บเล็ตไป หลังจากกวาดตามอง สีหน้าก็หนักอึ้งขึ้น

เธอเม้มปาก วางแท็บเล็ตไว้บนโต๊ะกระจก คุกเข่าลงกับพื้น เริ่มค้นหาเนื้อหาที่เกี่ยวกับตัวเอง

ผ่านไปครู่หนึ่ง เธอก็เงยหน้าเอ่ยถาม “ทั้งหมดล้วนเป็นคอมเมนต์เชิงบวก ไม่มีข่าวเชิงลบใดๆ ฝ่ายประชาสัมพันธ์ของลี่ซื่อกรุ๊ปไม่มีทางใช้วิธีการที่ละเอียดถี่ถ้วนแบบนี้ กับข่าวที่ไม่เกี่ยวข้องกับลี่ถิงเซิ่งแน่ นี่ลูกทำใช่ไหม อี้ฝาน?”

สวี่อี้ฝานพยักหน้า “มันก็ไม่ยาก คอมเมนต์เชิงลบที่เกี่ยวกับหม่ามี๊ก็ไม่เยอะ แล้วพวกเขาก็ไม่ได้ขุดเรื่องความสัมพันธ์ของหม่ามี๊กับป่าปี๊ แม้จะมีบางคนหาเว็บไซต์ทำงานของหม่ามี๊เจอ แต่ไม่ต้องกังวล พวกเขามาตามเส้นสายนี้ ขุดอะไรไม่ได้หรอก”

ในตอนนี้เอง สวี่อี้หานก็ถือแตงโมออกมาจากห้องครัว เห็นสวี่รั่วฉิงกลับมาแล้ว เด็กสาวก็มีรอยยิ้มบนใบหน้า “หม่ามี๊ ในที่สุดก็กลับมาแล้ว! เมื่อวานหนูเป็นห่วงแทบแย่! ถ้าพี่ชายไม่บอกว่าป่าป๊าอยู่ข้างกายหม่ามี๊ หนูก็แทบจะแจ้งความแล้วนะ! จริงด้วย ป่าปี๊ไม่ได้ทำร้ายหม่ามี๊ใช่ไหม?”

ขณะที่พูด สวี่อี้หานก็จ้องไปที่ผ้าพันคอบนคอของสวี่รั่วฉิง

“หม่ามี๊ ทำไมต้องพันผ้าพันคอด้วยล่ะ?” สวี่อี้หานเอ่ยถามด้วยความไร้เดียงสา