แฝดชายหญิง：แด๊ดดี้ต้องชนะใจหม่ามี๊นะ นิยาย บท 139

ดูเหมือนว่ารอยสีแดงที่ติดอยู่ริมฝีปากของชายคนนี้กำลังบ่งบอกว่า เมื่อสักครู่นี้เขาทำอะไรกับผู้หญิงคนนี้ไป

สวี่รั่วฉิงจ้องมองไปที่รอยลิปสีแดงที่มุมริมฝีปากของลี่ถิงเซิ่ง เธอขยับริมฝีปากกำลังจะพูดอะไรบางอย่าง จากนั้นประตูห้องทำงานก็ถูกเปิดออกอย่างกะทันหัน

หลี่อานเงียบไปสองวินาที มองดูเขาสองคนที่ยังอยู่ใกล้กันอย่างมาก และเขาก็ปิดประตูอีกครั้ง

เขามาผิดเวลาจริงๆ

เมื่อสักครู่นี้เขาไม่ได้ตาฝาดใช่ไหม? ริมฝีปากของประธานหลี่มีสีแดงติดอยู่เล็กน้อย

นั่นเป็นลิปสติกของแอนนาเหรอ?

หลี่อานยืนอยู่หน้าห้องทำงานอย่างเงียบ ๆ ทันใดนั้นเขาก็เริ่มกังวลว่าเขาจะถูกไล่ออกเพราะเห็นเจ้านายจูบกับแอนนาอย่างไม่ได้ตั้งใจหรือไม่?

หลี่อานลังเลอยู่หน้าประตู เพื่อร่วมงานที่เดินผ่านมาก็ตบไหล่หลี่อานขณะที่เดินผ่านมา " ผู้ช่วยหลี่ครับ ประธานลี่อยู่ข้าในไหมครับ? นี่คือรายงานของเดือนนี้..."

เขายังพูดไม่จบ หลี่อานก็หยุดเขาไว้ทันที

หลี่อานเหลือบมองที่ประตูอย่างกังวล แล้วส่ายหัวอย่างเร่งรีบ และรีบดึงเพื่อนร่วมงานไปด้านข้าง เหลือบมองเขาแล้วเตือน "ประธานลี่ไม่ว่าง ถ้าคุณไปรบกวนประธานลี่ ผมเกรงว่าคุณมีโอกาสตกงาน”

เพื่อนร่วมงานทำสีหน้ามึนงง จากนั้นก็ทำเสียงพึมพำแล้วเดินจากไป

หลี่อานมองไปที่ประตูห้องทำงานที่ปิดอยู่ และคิดในใจอย่างเงียบๆว่า ไม่รู้เหมือนกันว่าประธานลี่กับผู้ช่วยแอนนาพัฒนากันไปถึงขั้นไหนแล้ว

ลี่ถิงเซิ่งปล่อยมือที่โอบสวี่รั่วฉิงออก การเข้ามาอย่างกะทันหันของหลี่อานทำลายบรรยากาศที่อ่อนโยนของทั้งคู่ไป

สวี่รั่วฉิงขยับริมฝีปากและเตือนเขาว่า " ประธานลี่คะ ลิปสติกของฉันติดอยู่ริมฝีปากของคุณค่ะ"

ชายคนนั้นมองไปที่ริมฝีปากของผู้หญิงที่เขาจูบจนแดงราวกับเชอร์รี่ เสียงของเขาแหบเล็กน้อย และเขาก็เอามือแตะริมฝีปากของหญิงสาวโดยไม่รู้ตัว

สวี่รั่วฉิงตกตะลึงชั่วครู่

“เดี๋ยวก่อน ประธานลี่ คุณ.... หลี่อานยังอยู่ข้างนอกนะคะ”

ถ้าหลี่อานเห็นว่าทั้งสองจูบกัน เช่นนั้นเธอคงไม่กล้าไปพบใครแล้ว

ริมฝีปากของลี่ถิงเซิ่งกระตุกเล็กน้อย และเขาเหลือบมองสวี่รั่วฉิงที่คุยในเรื่องที่ไม่ควรพูด และพูดด้วยเสียงแหบแห้ง "เขาไม่กล้าเข้ามาหรอก"

คำพูดของลี่ถิงเซิ่งเป็นความจริง

หลี่อานที่ประตูนั้นกังวลใจอย่างมาก เขาจะกล้าหาญที่จะเข้ามาได้อย่างไร?

สวี่รั่วฉิงตอบกลับว่า อ๋อ แววตาของเธอเหม่อลอย เธอมองไปที่นาฬิกาในห้องทำงาน จากนั้นเธอก็ดูเหมือนจะนึกอะไรบางอย่างขึ้นมาได้ จึงเตือนลี่ถิงเซิ่งอย่างเคร่งขรึม " แต่ว่าประธานลี่คะ อีกสิบห้านาที คุณต้องไปพบประธานหวังแล้วใช่ไหมคะ?”

ลี่ถิงเซิ่ง: ".........."

หากว่าแววตานั้นสามารถฆ่าคนได้ ตอนนี้สวี่รั่วฉิงคงตายไปหลายครั้งแล้ว

เขาไม่เคยพบผู้หญิงที่ไม่รู้จักดูสถานการณ์เท่าเธอมาก่อน

ลี่ถิงเซิ่งเช็ดลิปสติกออกจากริมฝีปากด้วยทิชชูเปียก และมองดูสีแดงบนทิชชูเปียกสีขาว ดวงตาของเขามืดลง

จากนั้นเขาก็เตือนสวี่รั่วฉิงว่า "อย่าลืมเติมลิปสติก"

หลังจากพูดเสร็จลี่ถิงเซิ่งก็จัดเนคไทของเขาให้เรียบร้อย แล้วหยิบเอกสารบนโต๊ะและออกจากห้องไป

เหลือแต่สวี่รั่วฉิงที่งงกับสถานการณ์เล็กน้อย เธอตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่ง จากนั้นก็หยิบกระจกมาดู

หน้าแดงที่แดงอยู่แล้วก็แดงขึ้นกว่าเดิม

ลิปสติกบนริมฝีปากของเธอไม่เพียงแต่ถูกผู้ชายกินเข้าไปอย่างหมดจดเท่านั้น อีกทั้งยังมีรอยถูกกัดอีกด้วย

ถ้าออกไปข้างนอก ทุกคนจะรู้ว่าเกิดอะไรขึ้นเมื่อเห็นปากเธอ

สวี่รั่วฉิงรีบหยิบลิปสติกออกมา และเติมแต่งเพิ่มเติม

ด้านนอกนั้น หลี่อานรู้สึกประหลาดใจเล็กน้อย ทำไมคุณประธานลี่ถึงออกมาเร็วขนาดนี้? เขากำลังเตรียมขอโทษประธานหวัง โดยบอกว่ามีประธานลี่มีเรื่องด่วน

ลี่ถิงเซิ่งเหลือบมองหลี่อาน นำเสียงของเขาแหบแห้งเล็กน้อย " นายมัวแต่ทำอะไรอยู่ เอกสารเตรียมพร้อมหรือยัง?"

ความมีชื่อเสียงนั้นมีทั้งด้านดีและด้านเสีย

ในวันที่น้ำหอมออกวางจำหน่าย ห้างสรรพสินค้าใหญ่ในเมืองหลินชวนก็เต็มไปด้วยผู้คน

แม้ว่าน้ำหอมของลี่ซื่อกรุ๊ปนั้นจะเป็นที่รู้จักไปทั่วประเทศ แต่ด้วยเหตุที่สวี่รั่วฉิงได้รับรางวัลนักปรุงน้ำหอมอันดับ 1 ติดต่อกันหลายปี จึงส่งผลให้ตระกูลสวี่นั้นมีชื่อเสียงมากกว่าลี่ซื่อเล็กน้อย

ไม่รู้ว่าน้ำหอมของแอนนาสามารถช่วยให้สถานการณ์ของลี่ซื่อกรุ๊ปในตอนนี้ให้ดีขึ้นหรือไม่

น้ำหอมบรรจุขวดสีขาววางอยู่บนเคาน์เตอร์ของห้างสรรพสินค้า

การออกแบบบรรจุภัณฑ์นั้นเรียบง่ายมาก ซึ่งแตกต่างอย่างมากจากบรรจุภัณฑ์ที่สวยงามหรูหราของน้ำหอมหลักของลี่ซื่อกรุ๊ปที่เป็นในอดีตเป็นอย่างมาก

บนกล่องนั้นได้พิมพ์รูปเมลิโลตัสสีเหลืองอ่อนๆ ซึ่งแสดงถึงความรักครั้งแรกและความไร้เดียงสา

ลูกค้าผู้หญิงที่เข้าแถวมาเป็นเวลานานหยิบตัวอย่างขึ้นมาแล้วฉีดพ่นอย่างอ่อนโยน

กลิ่นลิลลี่จางๆ ผสมกับกลิ่นของดอกติงเซียงและเมลิโลตัส ทำให้คนรู้สึกหลงใหลในทันที

ดูเหมือนว่าหัวเชื้อที่ใช้นั้นไม่ใช่แบบสังเคราะห์ แต่เป็นน้ำหอมที่มาจากธรรมชาติ

แววตาของลูกค้าหญิงเกิดเป็นประกายขึ้นมา และเธอก็พูดกับพนักงานว่า "ฉันต้องการซื้อน้ำหอมรุ่นนี้ห้าขวด!"

พนักงานช้อปปิ้งนั้นเหลือเชื่อเล็กน้อย เพราะไม่ค่อยมีคนตุนน้ำหอม น้ำหอมไม่เหมือนเครื่องสำอางอื่นๆ แม้ว่าจะมีอายุการเก็บรักษาที่ยาวนาน แต่ก็ระเหยง่าย

พนักงานช้อปปิ้งบรรจุน้ำหอมเรียบร้อย จากนั้นก็ต้อนรับลูกค้าคนต่อไป

เวลาแค่ครึ่งเช้า น้ำหอมในสต๊อกที่จัดเตรียมไว้ในห้างสรรพสินค้าที่ใหญ่ที่สุดในเมืองหลินชวนนั้น ขายจนหมดเกลี้ยงอย่างเหลือเชื่อ

ลูกค้าที่ต้องการซื้อมากแค่ไหน ก็ต้องต่อแถวกรอกบัตรพรีเซลล์จึงจะมีสิทธิ์ซื้อได้

ไม่มีใครคาดคิดว่า นักปรุงน้ำหอมที่ไม่มีชื่อเสียงในหลินชวนจะสามารถปรุงน้ำหอมที่ได้รับการยกย่องอย่างสูงเช่นนี้ออกมา อีกทั้งขายหมดในวันแรกทันที

แม้ว่าสวี่รั่วหานจะมั่นใจในน้ำหอมของเธออย่างมาก แต่เธอก็ไม่คาดคิดว่าจะมีผลลัพธ์เช่นนี้!