แฝดชายหญิง：แด๊ดดี้ต้องชนะใจหม่ามี๊นะ นิยาย บท 210

สวี่รั่วฉิงรู้ว่าตนเองนั้นเติบโตมาอย่างสวยงาม แต่ผู้ชายคนที่เพิ่งหน้าเธอเพียงครั้งเดียว อยู่ๆก็ตามจีบเธอ ทำให้เธออดคิดมากไม่ได้

สวี่รั่วฉิงคิดถึงตรงนี้ ก็เงยหน้าขึ้นมองท้องฟ้าสีเหลืองอร่ามสดใส

อากาศที่ลานจอดรถนั้นค่อนข้างร้อน เธอพิงกับรถก็รู้สึกถึงไอร้อนผ่าว

"ประธานฉิน คุณคงไม่ได้จะ…"

เธอพูดได้เพียงครึ่งประโยค ก็หยุดไม่ได้พูดต่อไป

ฉินซวี่มองสวี่รั่วฉิง ด้วยสายตาที่เงียบสงบอย่างไม่มีทางเลือก

เขาให้คนไปสืบเรื่องราวชีวิตของสวี่รั่วฉิง ดูก็รู้ ว่าผู้หญิงคนนี้เป็นคนที่ฉลาดมาก

แต่คิดไม่ถึงว่า ต่อหน้าคนที่กำลังจีบอยู่นั้น เธอนั้นจะดูอ่อนหัดไปหน่อย ถึงขนาดที่สงสัยในตัวเขาว่าต้องการใช้เธอนั้นเพื่อจะได้รู้ความลับอื่นๆของบริษัท

คิดถึงตรงนี้ ฉินซวี่ก็พูดไม่ออกเล็กน้อย น้ำเสียงนั้นแปรเปลี่ยนเป็นจนปัญญา

"คุณมองผมเป็นคนแบบนั้นเหรอ?"

สวี่รั่วฉิงลืมตากว้างมองชายที่อยู่ตรงหน้าเธอ หรือว่าเธอคิดผิดไปเหรอ?

สวี่รั่วฉิงเม้มปากสักพัก "งั้นคุณหมายความว่ายังไงล่ะประธานฉิน"

ฉินซวี่ไม่มีทางเลือก เขามองสวี่รั่วฉิงอย่างจริงจัง พร้อมถอนหายใจออกมาแรงๆ "ผมตั้งใจจะจีบคุณจริงๆ"

สวี่รั่วฉิงนั้นสับสนวุ่นวาย

"เดี๋ยวก่อนนะประธานฉิน บางทีคุณอาจจะยังไม่เข้าใจดี ตอนนี้ฉันยังไม่ได้มีความคิดอยากจะมีความรัก ดังนั้น…"

ฉินซวี่มองสวี่รั่วฉิงอย่างลึกซึ้ง สีหน้าของเธอนั้นดูออกว่าโกหกอย่างร้อนรน

ไม่ได้มีความคิดจะมีความรักงั้นเหรอ? งั้นผู้หญิงที่อยู่บนรถกับลี่ถิงเซิ่งเย็นเมื่อวานคนนั้นคือใคร?

"ไม่เห็นเป็นไร ผมยังมีโอกาสที่จะทำให้คุณรักผมได้"

หลังจากพูดจบ ฉินซวี่ไม่ก็เปิดเปิดประตูขึ้นรถคันสีดำไปอย่างไม่ลังเลพร้อมกับคาดเข็มขัดนิรภัยให้เรียบร้อย

สวี่รั่วฉิงนิ่งเงียบไปชั่วขณะ แล้วจึงเปิดประตูรถของตัวเองขึ้นรถไป หลังจากคาดเข็มขัดนิรภัยก็สตาร์ทรถพร้อมขับออกไป

แต่ฉินซวี่นั้นยังไม่ออกไป เขามองตามหลังสวี่รั่วฉิงที่กำลังออกไป รอยยิ้มอบอุ่นอ่อนโยนเมื่อครู่นั้นค่อยๆเปลี่ยนเป็นเยือกเย็นขึ้นมา

ถ้าเขาเดาไม่ผิดแล้วล่ะก็ ลูกของญาติที่สวี่รั่วฉิงพูดถึง น่าจะมีความเกี่ยวข้องกับสวี่รั่วฉิงโดยตรง และไม่ใช่เพียงแค่เป็นผู้ปกครองของพวกเขาอย่างที่สวี่รั่วฉิงพูด

นิ้วเรียวยาวของฉินซวี่ เคาะพวงมาลัยเบาๆพักหนึ่ง หลังจากไตร่ตรองอยู่หลายนาที เขาก็หยิบโทรศัพท์มือถือขึ้นมากดโทรหาเลขา

เลขาถาม "ประธานฉิน คุณมีเรื่องอะไรหรือเปล่าครับ?"

ฉินซวี่ "รีบตรวจสอบเด็กสองคนที่อาศัยอยู่บ้านกับแอนนาทันที และโดยเฉพาะอย่าลืมตรวจสอบว่าระหว่างเธอและตระกูลสวี่นั้นมีเรื่องอะไรกัน"

นั้นคือความลับที่เขาอยากรู้มากที่สุด

เลขารู้สึกประหลาดใจ เขาไม่เคยเห็นฉินซวี่เอาใจใส่ผู้หญิงไหนแบบนี้มาก่อน

"ประธานฉิน หรือว่าคุณกำลังตามจีบคุณแอนเหรอครับ? คุณควรจะรู้ว่า ท่านปู่ฉินนั้นไม่มีทางยอมรับผู้หญิงที่ไม่มีหัวนอนปลายเท้าอย่างแน่นอน"

ฉินซวี่ยิ้มนิ่งๆ ไม่ได้สนใจ

เขาเม้มปากนิ่งๆ พร้อมพูด "ฉันรู้แล้ว นายไปสืบค้นตามที่ฉันสั่งเถอะ ห้ามบอกเรื่องนี้กับท่านปู่"

…

หลังจากสวี่รั่วฉิงกลับถึงบ้าน สวี่อี้ฟานและสวี่อี้หานก็รอเธออยู่ที่หน้าประตูอยู่แล้ว

"แม่กลับมาแล้ว!" เด็กน้อยสองคนพูดขึ้นมาพร้อมกัน

สวี่รั่วฉิงก้มตัวลงหยิบกล่องไอศกรีมที่ออกมาจากถุงซูเปอร์มาเกต ส่งให้เด็กน้อยทั้งสอง

หลังจากนั้นก็บอกปัญหาเล็กน้อยที่ครูประจำชั้นฝากมาให้สองคนรู้ พร้อมกับชื่นชมเจาะจงทั้งสองคนเป็นพิเศษ

เย็นวันนั้นหลังจากสวี่รั่วฉิงอาบน้ำเสร็จและเป่าผมแห้งแล้ว ก็มาที่ห้องหนังสือพร้อมเริ่มทำงาน

หลังจากเธอเพิ่งจะเริ่มเคลียร์งาน โทรศัพท์มือถือก็สั่นขึ้นมา

ทีแรกเธอคิดว่าลี่ถิงเซิ่งส่งข้อความมา แต่พอหยิบขึ้นมาดูกลับเป็นฉินซวี่

ฉินซวี่ "ผมได้ยินหลานของผมบอกว่า เพื่อนร่วมโต๊ะของเขาคือสาวน้อยครอบครัวของคุณเหรอ?"

สวี่รั่วฉิงกังวลใจอยู่สักพัก

เธอคิดในใจ คงไม่ใช่ว่าเด็กสิบขวบสองคนนี้ แอบชอบกันหรอกใช่ไหม?

สวี่รั่วฉิงคิดไตร่ตรองอยู่สักพักก็ตอบกลับลี่ถิงเซิ่ง "หลานของคุณคงไม่ได้ชอบสาวน้อยบ้านฉันหรอกมั้ง…"

หลังจากนั้นไม่กี่นาทีสวี่รั่วฉิงก็ได้รับข้อความตอบกลับจากลี่ถิงเซิ่ง

เขาตอบกลับว่า "คุณเดาออกได้ยังไง?"

เสียงคลิ๊กดังขึ้นในใจสวี่รั่วฉิง เธอว่าแล้ว ทำไมช่างบังเอิญขนาดนี้นะ เป็นไปได้ยังไง?!

เธอกุมปิดหน้าตัวเองอย่างปวดใจ พร้อมถอนหายใจออกมา หลังจากนั้นก็กำโทรศัพท์ขึ้นมา "บังเอิญจริงๆ สาวน้อยบ้านฉัน ก็ชอบหลานชายของคุณ…"

ชายในห้องหนังสือนิ่งเงียบไม่พูดไม่จา

เขาเพิ่งเล่นต่อไม้เป็นเพื่อนหลานไปเมื่อครู่

เด็กสิบขวบคนนี้ คาดไม่ถึงว่าจะมีเด็กสาวมาชอบแล้ว อีกอย่างยังเป็นสาวน้อยคนนั้นของครอบครัวผู้หญิงที่เขากำลังคิดจะจีบอีกด้วย

นี่มันบังเอิญเกินไปแล้ว

ฉินซวี่เป็นคนยังไง?

คนภายนอกนั้นล้วนบอกว่าเขาอ่อนโยนเหมือนสายน้ำ แต่กลับลืมไปว่าเขายังซ่อนอีกด้านของการเป็นประธานห้างสรรพสินค้าไว้อยู่