แฝดชายหญิง：แด๊ดดี้ต้องชนะใจหม่ามี๊นะ นิยาย บท 43

บทที่43 สู้คุณขอฉันแต่งงานจะดีกว่า

สวี่รั่วฉิงเหลือบมองลี่ถิงเซิ่งที่กำลังขับรถอยู่ด้วยความสงสัย พลางรัดเข็มขัดนิรภัย

และคิดเชื่อมโยงไปถึงสวี่รั่วยีที่มาหาตนเพื่อให้ตนผสมน้ำหอมให้ รวมทั้งเรื่องที่ลี่ถิงเซิ่งให้ตนเองนอนกลางวันเป็นเพื่อนเขา เขาไวต่อประสาทรับกลิ่น……อีกทั้งคำถามที่วันนี้เขาถามเธอ

สวี่รั่วฉิงเม้มปากเล็กน้อย ราวกับว่ามีเรื่องราวมากมายอยู่ในหัวของเธอ

เมื่อก่อนการที่สวี่รั่วยีให้เธอช่วยผสมน้ำหอมให้กับหล่อน เธอสามารถเข้าใจได้ว่าหล่อนต้องการใช้น้ำหอมหลอกล่อลี่ถิงเซิ่ง

แต่เมื่อเชื่อมโยงกับคำถามที่ลี่ถิงเซิ่งถามเธอในวันนี้ รวมไปถึงสั่งเธอในฐานะเจ้านายให้เธอนอนกลางวันเป็นเพื่อนเขา ราวกับต้องการชี้ไปที่ผลเดียวกัน

ดวงตากลมโตดั่งลูกแอพริคอตของสวี่รั่วฉิงเบิกกว้าง

คงไม่ใช่หรอกนะ？

เธอเหลือบมองชายหนุ่มที่ยังคงไว้ซึ่งสีหน้าเรียบเฉยด้วยความไม่อยากจะเชื่อ

“ประธานลี่ คุณคงไม่……ต้องอาศัยน้ำหอมเพื่อนอนพักผ่อนใช่ไหมคะ？”

น้ำเสียงของสวี่รั่วฉิงเบามาก

ข้อมูลที่มีอยู่ตอนนี้น้อยมาก เธอไม่แน่ใจว่าสิ่งที่เธอเดาถูกหรือไม่

มือของลี่ถิงเซิ่งที่กำลังควบคุมพวงมาลัยอยู่แข็งทื่อ

ไม่นานเขาก็กลับเข้าสู่ภาวะปกติ สายตามองถนนหนทางอย่างราบเรียบ

ผู้หญิงที่อยู่ข้างกาย ฉลาดกว่าที่เขาคิดไว้

“เดาเหรอ？”ลี่ถิงเซิ่งถาม

“เมื่อคิดเชื่อมโยงว่าเมื่อก่อนคุณสวี่ให้ฉันช่วยผสมน้ำหอมให้ รวมไปถึงข้อเรียกร้องของคุณ และคำถามเมื่อสักครู่นี้ จึงพอที่จะเดาได้ค่ะ”สวี่รั่วฉิงตอบกลับอย่างตรงไปตรงมา

เธอคิดไม่ถึงเลยว่า ลี่ถิงเซิ่งจำเป็นต้องใช้น้ำหอมช่วยในการพักผ่อน ถึงว่าเขาต้องการให้เธอนอนกลางวันเป็นเพื่อนเขา

เดิมทีคิดว่า ลี่ถิงเซิ่งเห็นว่าเธอหน้าตาสะสวยก็เลยมีข้อเรียกร้องอยากคาดไม่ถึงของเขา แต่สุดท้ายดูเหมือนว่า……เขาทำเช่นนั้นก็เพียงเพราะกลิ่นหอมจากร่างกายเธอ？

สวี่รั่วฉิงเบ้ปากอย่างเสียดาย

“ประธานลี่ หากคุณต้องการใช้น้ำหอมในการพักผ่อน คุณบอกฉันก็ได้ว่าคุณชอบกลิ่นแบบไหน ฉันสามารถช่วยคุณผสมกลิ่นให้คุณได้ และคุณก็จะได้นำกลับบ้านไปใช้ด้วย”

ลี่ถิงเซิ่งเหลือบมองสวี่รั่วฉิงครู่หนึ่งและยิ้มอย่างราบเรียบ：“กลิ่นหอมของตัวคุณไม่เลวเลย สามารถผสมออกมาได้ไหม？”

สวี่รั่วฉิงหมดสิ้นคำพูด

ลี่ถิงเซิ่งคิดว่าเธอเป็นเด็กเล็กๆเหรอ？ก่อนหน้าที่สวี่รั่วยีไว้วานให้เธอช่วยผสมน้ำหอมให้หล่อน ก็คงเป็นภารกิจหนึ่งที่สำคัญในการเป็นคู่หมั้นของลี่ถิงเซิ่งเป็นแน่

แม้ว่าจะไม่รู้ว่าทำไมน้ำหอมที่แม่บ้านหวังทิ้งไว้เมื่อหลายปีก่อนถึงสามารถลดอาการนอนไม่หลับของลี่ถิงเซิ่งได้ แต่ว่าหากต้องการที่จะผสมน้ำหอมเพื่อรักษาอาการนอนไม่หลับ สำหรับสวี่รั่วฉิงแล้วก็เป็นเรื่องที่ไม่ง่ายเลย

“ประธานลี่ ฉันรู้ดีว่ากลิ่นหอมบนตัวของฉันไม่เลวเลย แต่ว่าหากต้องการที่จะผสมน้ำหอมให้ออกมาได้กลิ่นนี้นั้นไม่ใช่เรื่องง่าย หากคุณชอบกลิ่นนี้จริงๆ สู้คุณขอฉันแต่งงานดีกว่า ฉันจะได้อยู่ข้างกายคุณตลอดเวลา คุณอยากจะพักผ่อนตอนไหนก็ได้ได้ผลดีด้วยกันทั้งสองฝ่าย！”

ลี่ถิงเซิ่งขยับเปลือกตาเล็กน้อย แล้วมองไปยังหญิงสาวที่พูดจาเหลวไหล

ผู้หญิงที่พูดเรื่องแต่งงานติดปากตลอดเวลา จะมีคำพูดที่พูดจริงสักกี่ประโยคกัน？

ริมฝีปากบางของลี่ถิงเซิ่งพูดออกมาอย่างเย็นชาไร้น้ำใจ

“คุณอย่าโลกสวย”

สวี่รั่วฉิง：“……”

ผมยอมคุณเลย คุณมันปากร้ายจริงๆ！

……

ห้างสรรพสินค้าLIKเป็นห้างขนาดใหญ่ที่มีชื่อเสียงในเมืองหลินชวน

ให้ห้างแห่งนี้มีสินค้าที่หรูหรารวมไปถึงแบรนด์เสื้อผ้าระดับไฮเอนด์มากมาย

นักผสมกลิ่นน้ำหอมถือเป็นอาชีพหนึ่งที่ต้องสัมผัสอยู่ในแวดวงของแฟชั่น

ขณะที่พูดเขาก็ได้กำชับลูกน้องที่อยู่ข้างๆว่า：“รีบไปเรียกให้พนักงานขายที่ดีที่สุดมาที่นี่！”

หลังจากนั้นไม่กี่นาที พนักงานขายที่ปกติดูแลแต่ลูกค้าบัตรโกล์ดการ์ดก็รีบมา จากนั้นก็คำนับให้กับลี่ถิงเซิ่ง และเดินมายังด้านข้างของสวี่รั่วฉิง“คุณแอนนา ขอถามหน่อยนะคะ ไม่ทราบว่าคุณต้องการชุดแบบไหนคะ？”

สวี่รั่วฉิงหยิบแว่นตาดำขึ้นมาแล้วห้อยไว้ที่หน้าอก

ใบหน้าไร้เดียงสาที่ไม่ค่อยเหมาะกับบุคลิกท่าทางที่สุขุมสง่างามของเธอเปิดเผยให้กับคนที่อยู่เบื้องหน้าได้เห็น

“คงต้องถามประธานลี่แล้วล่ะ เพราะพรุ่งนี้ฉันจะไปออกงานคู่กับเขา แน่นอนว่าชุดของฉันจะต้องเข้ากับชุดของเขา ไม่งั้นคุณลองถามประธานลี่ดูก็ได้ว่าว่าพรุ่งนี้เขาวางแผนที่จะใส่สูทแบบไหน？”

พนักงานขาย：“นี่……”หล่อนจะมีสิทธิ์อะไรที่จะไปถามประธานลี่ว่าวันพรุ่งนี้จะใส่ชุดอะไร

ลี่ถิงเซิ่งเหลือบตามองไปที่สวี่รั่วฉิงครู่หนึ่ง แล้วพูดด้วยน้ำเสียงราบเรียบว่า：“เลือกชุดสีดำให้เธอก็แล้วกัน”

สวี่รั่วฉิงนั้นมีผิวที่ขาว

ยิ่งสวมใส่ชุดสีดำก็ยิ่งทำให้ผิวของเธอดูผ่องยิ่งขึ้น

แม้ว่าเธอจะไม่ได้แต่งหน้า แต่เมื่อเปลี่ยนชุดพร้อมทั้งสวมรองเท้าส้นสูง ก็เห็นได้ชัดว่าสง่างามไม่น้อย

ชุดราตรีสีดำที่ทำด้วยมือ ทำให้สัดส่วนของสวี่รั่วฉิงเผยออกมาอย่างเด่นชัด

ลี่ถิงเซิ่งเงยหน้าขึ้นมามองไปยังหญิงสาวที่สวมชุดราตรีสีดำพลางทำท่าเท้าสะเอวอยู่

แววตาดำคู่นั้นก็ยิ่งเผยความมหัศจรรย์เพิ่มขึ้นเข้าไปอีก

เขาจำต้องยอมรับว่า ผู้หญิงที่อยู่เบื้องหน้า แม้ว่าปกติจะพูดจาไม่ระมัดระวังตัว แต่เธอก็มีสิทธิ์ที่จะพูดแบบนั้นจริงๆ

สีดำและขาวหลวมรวมกันเป็นอย่างดีทำให้เธอดูสวยอย่างสมบูรณ์แบบ

แม้ว่าจะไม่ได้แต่งหน้า แต่ในเวลานี้กลับไม่ได้ถูกชุดที่ออกแบบอย่างประณีตบดบังรัศมี

ริมฝีปากเผยรอยยิ้มยั่วยวนออกมา

“ประธานลี่ คุณคิดว่าชุดนี้เป็นยังไงบ้างคะ？”