แฝดชายหญิง：แด๊ดดี้ต้องชนะใจหม่ามี๊นะ นิยาย บท 45

บทที่45 ตอนนี้เริ่มรู้สึกกลัวแล้วสินะ

งานเลี้ยงของสองสามีภรรยาจัดขึ้นที่โรงแรมที่มีชื่อเสียงที่สุดในเมืองหลินชวน

รถยนต์สีดำจำนวนมากจอดอยู่ที่บริเวณประตูด้านหน้าของโรงแรม บอดี้การ์ดกลุ่มหนึ่งลงมาจากรถพร้อมสำรวจสภาพแวดล้อมรอบๆด้าน จากนั้นจึงเดินมาข้างๆบริเวณกลางรถเบนท์ลีย์สีดำ “ประธานลี่ ไม่มีปัญหาอะไรครับ”

วินาทีต่อมา บอดี้การ์ดก็เปิดประตูรถออก

ขาที่เรียวยาวในชุดสูทกางเกงขายาวก็ก้าวออกจากประตูรถ วินาทีต่อมามือที่เรียวยาวก็ยื่นเข้าไปในรถ

มือข้างหนึ่งของหญิงสาววางบนฝ่ามือของชายหนุ่ม ขาราวยาวสีขาวผ่องที่สวมรองเท้าส้นสูงสีดำยืนอยู่ข้างๆเขา

มือข้างหนึ่งของสวี่รั่วฉิงจับที่ข้อพับของลี่ถิงเซิ่งเบาๆอย่างตื่นเต้น เธอพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงทุ้มต่ำว่า：“ประธานลี่ แบบนี้ได้ไหมคะ ？”

ลี่ถิงเซิ่งเหลือบมองท่าทางของสวี่รั่วฉิง พลางยิ้มอ่อน

เดิมคิดว่าการที่เธอเสแสร้งแกล้งทำเป็นสุขุม น่าจะเคยผ่านงานเลี้ยงแบบนี้มาไม่น้อย

แต่ตอนนี้ดูเหมือนว่าเธอน่าจะไม่เคยออกงานกับชายใดๆ

ไม่เสียแรงที่สองสามีภรรยาสามีภรรยาฮิลล์เป็นผู้ก่อตั้งแบรนด์เสื้อผ้าที่ใหญ่ที่สุดในโลก ผู้ที่มาร่วมงานในวันนี้ต่างเป็นบุคคลในวงการแฟชั่นในเมืองหลินชวนที่สวี่รั่วฉิงคุ้นเคยเป็นอย่างดี

เธอจับที่ข้อพับของลี่ถิงเซิ่งและใบหน้ายังคงรอยยิ้มอยู่

ขณะที่กำลังก้าวเข้าสู่งานเลี้ยง เธอก็รับรู้ได้ว่ามีสายตาซุปซิบมองมาที่เธอไม่น้อย

“ประธานลี่ ไม่ได้เจอกันนานเลยนะครับ”ชายวัยกลางคนหันมายังลี่ถิงเซิ่งพลางยกแก้วเหล้าขึ้น

เขามองไปที่สวี่รั่วฉิงด้วยความประหลาดใจ สายตาราคะคู่นั้นมองไปที่เธอตั้งแต่หัวจรดเท้า

สวยมากๆเลยครับ ถึงว่าประธานบริหารของลี่ซื่อกรุ๊ปให้เธอมายืนข้างกาย

“ได้ข่าวมาว่าประธานลี่กับคุณหนูตระกูลสวี่ใกล้จะมีข่าวดีกันแล้ว แล้วทำไมผู้หญิงที่อยู่ข้างกายถึงได้เป็นผู้หญิงคนนี้ล่ะ？ไม่กลัวว่าคุณหนูตระกูลสวี่จะหึงเหรอครับ？ผมได้ยินมาว่าตอนนี้พวกคุณอาศัยอยู่ด้วยกันแล้ว！”

ชายวัยกลางคนเริ่มพูดเรื่องต่างๆตามอำเภอใจ และยังจงใจที่จะบอกสวี่รั่วฉิงว่าลี่ถิงเซิ่งมีคู่หมั้นอยู่แล้ว

สวี่รั่วฉิงรู้สึกหมดคำพูด

ตอนนี้ผู้ชายที่อยากจะป้อหญิง แต่ก็เลือกใช้วิธีที่ไม่มีระดับเอาเสียเลย

“คุณคือประธานหวังใช่ไหมครับ？”สวี่รั่วฉิงยิ้มอ่อน แล้วค่อยๆปล่อยมือออกจากข้อพับของลี่ถิงเซิ่ง

เมื่อประธานหวังเห็นเช่นนั้น มุมปากก็ยิ้มออกมาอย่างมีเลศนัย

หรือว่าตนจะมีหวัง？

สายตาราคะมองไปที่ใบหน้ารูปไข่ของสวี่รั่วฉิง และอดไม่ได้ที่จะกลืนน้ำลาย

“คุณแอนนา พวกเราไปคุยกันที่อื่นดีไหมครับ？”

“ไม่ดีกว่าคะ”สวี่รั่วฉิงปฏิเสธอย่างมีมารยาท อดไม่ได้ที่จะแขวะในใจ ต่อหน้าลี่ถิงเซิ่งยังกล้าป้อสาว มันเหมาะสมแล้วเหรอ？ไม่กลัวว่าในอนาคตลี่ถิงเซิ่งจะแก้แค้นเลย？

สีหน้าของลี่ถิงเซิ่งราบเรียบ มือข้างหนึ่งล้วงกระเป๋า และมองดูการแสดงของสวี่รั่วฉิงอยู่ข้างๆ

“ประธานหวังคุณเข้าใจผิดแล้วค่ะ ประการแรกฉันไม่ใช่ผู้หญิงของประธานลี่ ฉันเป็นเพียงลูกน้องของประธานลี่เท่านั้น และวันนี้มางานเลี้ยงเป็นเพื่อนประธานลี่เท่านั้น”ขณะที่พูดเธอก็ชี้ไปยังหลี่อานที่อยู่ไม่ไกลนัก“คุณเห็นคนๆนั้นไม่คะ？เขาเป็นเพื่อนร่วมงานของฉันเองคะ พวกเรามาร่วมงานเป็นเพื่อนประธานลี่ เพียงแต่ว่าฉันเป็นผู้หญิงก็เลยสะดวกที่จะอยู่ข้างกายประธานลี่ เพราะถึงอย่างไรนี่ก็คืองานเลี้ยง คงจะให้เพื่อนร่วมงานคนนั้นควงประธานลี่ออกงานก็เห็นจะไม่ได้？”

ลี่ถิงเซิ่ง：“……”

เปลือกตาของเขาขยับไปมาพลางเหลือบมองหลี่อานที่อยู่ไม่ไกลนักและยิ้มออกมาอย่างเย็นชา

เธอช่างกล้าพูดจริงๆ

น้ำเสียงทุ้มต่ำของเขาทำให้สวี่รั่วฉิงรู้สึกจั๊กกะจี้

ไหล่ของเธอสั่นเล็กน้อย แต่ไม่นานก็กลับเข้าสู่ภาวะปกติ เธอพยายามระงับความรู้สึกแปลกไว้ในใจและเหลือบมองไปยังผู้ชายที่อยู่ไม่ไกลจากเธอมากนัก

“ประธานลี่ หากทำเช่นนี้ก็เท่ากับว่าคุณกำลังโยนฉันเข้าไปในกองไฟ？คุณสวี่อาศัยอยู่บ้านเดียวกับคุณ หากคุณต้องการหลอกให้ฉันตกหลุมพรางก็ไม่เห็นต้องทำขนาดนี้เลย”สวี่รั่วฉิงแขวะ

ลี่ถิงเซิ่งมองไปยังหญิงสาวด้วยสายตาขี้เกียจ “รู้สึกกลัวขึ้นมาแล้วเหรอ？”

สวี่รั่วฉิงกัดริมฝีปากล่างเบาๆ ไม่พูดอะไรออกมา

……

ด้านนอกงานเลี้ยง

สวี่รั่วยีถอดแว่นตาดำออก แล้วยื่นให้กับผู้ช่วยที่อยู่ข้างๆ

เล็บมือที่ถูกเคลือบด้วยน้ำยาทาเล็บที่เหน็บบัตรเชิญอยู่ ถูกยื่นให้กับพนักงานที่อยู่ด้านข้าง

เธอไม่ชายสายตามองพนักงานเลยแม้แต่น้อยและเดินเฉิดฉายเข้าไปในงานเลี้ยง

โดยปกติแล้วสวี่รั่วยีจะแต่งตัวสไตส์คุณหนูอ่อนหวาน

แต่ไหนแต่ไหนมาไม่เคยใส่ชุดราตรีที่เรียบหรูดูเซ็กซี่มาก่อน

ไม่นาน สายตาของผู้คนก็มองมายังสวี่รั่วยี

แต่ไม่นานพวกเขาก็พบว่าชุดที่สวี่รั่วยีใส่ดูคุ้นตา

ชุดนั้นไม่ใช่ชุดราตรีสีดำแบบเดียวกับผู้หญิงที่อยู่ข้างๆลี่ถิงเซิ่งเหรอ？