"อ้วก อ้วก อึก..อ้วก..." ฉันนั่งอ้วกในห้องน้ำนานพอสมควร แทบจะไม่มีแรงลุกขึ้นอยู่แล้ว
"คุณเป็นอะไร กอบัว?" พี่ดินยืนพิงขอบประตูห้องน้ำแล้วเลิกคิ้วถามฉัน
"ไม่รู้ พี่ดินไปไกลๆ หน่อยบัวเหม็นบุหรี่"
ฉันยกมือขึ้นมาปิดจมูกตัวเองเอาไว้ แล้วก็ผลักพี่ดินออกจากห้องน้ำ ก่อนจะปิดประตูแล้วอ้วกออกมาอีกครั้ง มันเหม็นมากจนรู้สึกมวนท้องคลื่นไส้ไปหมด
ก๊อกๆ เสียงเคาะประตูห้องน้ำดังเบาๆ
"กอบัว คุณโอเคหรือเปล่าไปหาหมอไหม"
"มะ...ไม่ค่ะ บัวโอเค พี่ดินถอยออกไปไกลๆ หน่อย บัวจะเปิดประตู"
แกร่ก!
พอฉันเปิดประตูห้องน้ำออกก็เห็นพี่ดินยังยืนอยู่ตรงหน้าฉัน กลิ่นบุหรี่ที่ตัวเขาทำไมมันถึงได้แรงขนาดนี้เนี่ย
"พี่ดินบัวบอกให้ไปไกลๆ บัวไง"
"อะไรของคุณ ทุกวันผมดูดบุหรี่คุณก็ไม่เหม็น ทำไมมีชู้งั้นเหรอ อยู่ดีๆ ถึงได้เหม็นผัวขึ้นมา" พี่ดินจ้องหน้าฉันด้วยสายตาจ้องจับผิดอยู่
"ก็วันนี้บัวเหม็น..." ฉันรีบเดินเลี่ยงพี่ดินเข้าไปในห้องนอน
"กอบัวมาคุยกันให้รู้เรื่อง!" พี่ดินคว้าแขนฉันแล้วกระชากฉันเข้าหาตัวเองจนหน้าฉันมันกระแทกเข้ากับแผงอกของเขาพอดี
ฉันรีบผละออกแล้วเอามือดันหน้าอกของพี่ดินไว้ไม่ให้พี่ดินเข้ามาใกล้ฉันไปมากกว่านี้ แค่นี้ฉันก็จะอ้วกอีกรอบแล้ว
"คุณมีใครใหม่เหรอ ?"
"จะบ้าหรือไง พี่ดินไปอาบน้ำก่อนได้ไหมบัวเหม็น"
พี่ดินมองหน้าฉัน มองอยู่สักพัก เขานิ่งเงียบไปเหมือนกำลังครุ่นคิดอะไรสักอย่าง
"คุณอ้วก รู้สึกคลื่นไส้ใช่ไหมกอบัว"
"ค่ะ" ฉันพยักหน้าตอบพี่ดิน
จู่ๆ พี่ดินก็ดึงฉันให้ฉันเดินตามเขาออกจากห้อง
"พี่ดิน จะไปไหนนี่มันจะตีสามแล้วนะคะ" ฉันร้องท้วงพี่ดินเพราะเขาจูงมือพาฉันเดินออกไปแบบไม่พูดไม่บอกอะไรเลย
"ไปโรงพยาบาล"
"ฮะ! ไปทำไมคะ"
"ก็พาคุณไปตรวจไงว่าคุณท้องหรือเปล่า"
คำพูดของพี่ดินมันทำให้ฉันฉุดคิดขึ้นมาได้ทันที ว่าไอ้อาการของฉันมันเหมือนกับคนท้องจริงๆ ด้วย ทำไมฉันไม่เอะใจตั้งแต่แรกนะ
พี่ดินดูจะร้อนรนมาก เหมือนพยายามเก็บอาการตื่นเต้นของตัวเองเอาไว้ พอฉันเห็นพี่ดินเป็นแบบนี้ก็อดที่จะยิ้มไม่ได้เลยจริงๆ
ตลอดระยะทางที่ไปโรงพยาบาล ฉันต้องให้พี่ดินลดกระจกรถลง ไม่งั้นฉันต้องอ้วกใส่รถเขาแน่ๆ
หลังจากตรวจเสร็จเรียบร้อย ผลออกมาคือฉันตั้งครรภ์แบบที่คิดไว้จริงๆ ฉันเองก็ลืมสังเกตประจำเดือนของตัวเองว่ามันไม่ได้มาตั้งแต่เดือนที่แล้ว
สรุปคือฉันตั้งครรภ์ได้เดือนกว่าๆ อาการแพ้ท้องก็เพิ่งจะมีวันนี้
"ดีใจไหมคะ^_^"
พอกลับจากโรงพยาบาลเข้ามาในห้องฉันก็เอ่ยถามพี่ดิน แต่ฉันยืนห่างพี่ดินมากๆ เพราะเหม็นกลิ่นบุหรี่ที่ตัวเขา
"พี่ดินคะ..."
"พี่ดิน" ฉันเรียกพี่ดินเสียงดัง ไม่รู้ว่าเอาแต่เหม่ออะไรของเขาอยู่กัน
"อื้มๆ คุณว่าไงนะ"
"บัวถามว่าดีใจไหมคะ บัวท้องแล้วเรากำลังจะมีลูกด้วยกัน^_^" ฉันคลี่ยิ้มหวานให้พี่ดิน
"ดีใจสิ" พี่ดินยิ้มจางๆ ให้ฉันกลับมา
ถึงเขาไม่ได้แสดงออกอะไรมาก แต่ท่าทางร้อนรนของพี่ดินก่อนที่จะพาฉันไปตรวจที่โรงพยาบาลมันก็พอจะทำให้ฉันรู้ว่าพี่ดินตื่นเต้นและดีใจแค่ไหน
เช้าวันใหม่...
ฉันรีบตื่นแต่เช้าอาบน้ำแต่งตัว เพราะเมื่อคืนพี่ดินบอกฉันว่าจะพาฉันกลับบ้านเขา
มันรู้สึกดีใจแบบบอกไม่ถูกเลยจริงๆ เพราะที่ผ่านมาพี่ดินไม่เคยพาฉันไปที่บ้านเขาเลย แต่ครั้งนี้พี่ดินจะพาฉันไปเจอพ่อของเขาด้วย ทำเอาฉันรู้สึกตื่นเต้นจนอยู่ไม่นิ่งเลยตอนนี้
"พี่ดินคะ พี่ดินตื่นได้แล้ว" ฉันนั่งลงบนเตียงข้างๆ พี่ดินที่กำลังนอนหลับไม่รู้เรื่องอยู่ ชั่งใจเรียกเขาอยู่สักพักก็ต้องจับตัวพี่ดินเขย่าเบาๆ แทนเพราะเขาไม่ตื่นสักที
"พี่ดิน สายแล้วนะคะ"
"อื้อ..." พี่ดินค่อยๆ ลืมตาขึ้นมาพลางยกมือขึ้นมาขยี้ตาตัวเอง จากนั้นพี่ดินก็มองมาที่ฉัน ขณะที่คิ้วหนาของพี่ดินเริ่มขมวดเข้าหากันเป็นปม
"คุณแต่งตัวจะไปไหน ?"
"ก็ไปพบคุณพ่อของพี่ดินไงคะ ^_^" ฉันคลี่ยิ้มหวานให้พี่ดิน รู้สึกอิ่มเอมใจอย่างบอกไม่ถูก
พี่ดินเงียบไปสักพักก่อนจะถอนหายใจออกมาเบาๆ
"คุณอยู่ห้องนี่แหละกอบัว กำลังท้องกำลังไส้อยู่ผมไม่อยากให้คุณนั่งรถบ่อย"
"กะ...ก็ไหนเมื่อคืนพี่ดินบอกบัวว่า...."
"ผมเป็นห่วงคุณกับลูก" พี่ดินพูดสวนขึ้นมาก่อนที่ฉันจะพูดจบ
ฉันก้มหน้าลงต่ำ ฉันคงจะหูแว่วไปเองสินะ เมื่อคืนพี่ดินคงไม่ได้บอกว่าจะพาฉันไปพบคุณพ่อของเขา
เอาจริงๆ ตอนนี้ฉันรู้สึกจุกตรงกลางอกยังไงก็ไม่รู้ เรากำลังจะมีลูกด้วยกันแล้วนะทำไมถึงไม่พาฉันไปพบคุณพ่อของเขาสักทีล่ะ มันน่าน้อยใจนะ รู้สึกน้อยใจมากจริงๆ
พี่ดินเอนตัวขึ้นมานอนบนตักของฉัน จากนั้นเขาก็จูบท้องฉันเบาๆ
"ผมจะรีบกลับนะ"
"ค่ะ"
จบคำพูดของฉันพี่ดินก็ลุกขึ้นไปอาบน้ำแต่งตัว เสร็จแล้วก็ออกจากห้องไปทั้งที่ยังไม่ได้กินข้าวเลย แต่เขาก็คงจะไปทานที่บ้านนั่นแหละ วันนี้พี่ดินคงอยากจะทานข้าวพร้อมกับคุณพ่อของเขาด้วย
บางทีฉันก็แอบคิดนะว่าพี่ดินจะให้ฉันอยู่ในห้องแคบๆ แบบนี้ไปอีกนานแค่ไหน เรากำลังจะมีลูกด้วยกันแล้ว ถึงแม้เราจะไม่ได้แต่งงานกัน เรื่องอนาคตเราก็ต้องมีวางแผนกันไว้บ้างสิ เห็นทีฉันคงต้องคุยเรื่องนี้กับพี่ดินอย่างจริงจังแล้วสักที
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: แรงรัก แรงสวาท 20+
อีดอก ร้องไห้แม่ร่งทุกตอน อีฟายยยยยย...