ไออุ่นรัก(ร้าย) จากใจคุณ นิยาย บท 37

ติงฉิงเชิดคางขึ้น สายตาเต็มไปด้วยความเย้ยหยัน พูดอย่างดูถูก：“กะอีแค่คนบ้านนอกคนหนึ่งยังคิดจะไปเทสหน้ากล้อง ไม่ดูสารรูปของเธอเลยสักนิด จะมีส่วนไหนบ้างที่ทำให้ผู้กำกับดังเขาเลือกเธอ”

หลี่ซานพูดต่อ：“แต่เขาก็เป็นคนที่คะแนนดีที่สุดในคณะการแสดงของพวกเรานะ”

ติงฉิงอิจฉาถังเฉียวหว่านตรงจุดนี้ “ไม่มีถังเฉียวหว่าน โอกาสที่พวกเราจะถูกเลือกมันก็มากขึ้นไง เธอจะให้เขามาแย่งบทของพวกเราเหรอ? ไปละ ไปเทสหน้ากล้องก่อน”

ภายในหอพัก ถังเฉียวหว่านยังคงใช้แรงดึงที่จับประตู แล้วเคาะประตูไปด้วย

“เปิดประตูนะ หลี่ซาน ติงฉิง พวกเธอจะล็อคประตูไปทำไม? เปิดประตู…...เปิดประตูสิ......”

ตะโกนอยู่นาน ด้านนอกไม่มีปฏิกิริยาอะไรตอบกลับมา ประตูก็ไม่ได้ถูกเปิดออก ถังเฉียวหว่านรู้ว่าพวกเขาไปแล้ว แถมยังล็อคประตูไว้ด้านนอกด้วย

น่าเกลียด พวกเขาทำเกินไปแล้ว

ประตูเปิดไม่ออก ด้านนอกหน้าต่างก็ไม่ได้ติดตั้งราวเหล็กแล้วเธอจะออกไปยังไง?

ถังเฉียวหว่านค่อนข้างจะรีบร้อน โอกาสครั้งนี้มันไม่ง่ายเลย เธอกลัวว่าถ้าพลาดไป ครั้งหน้าจะไม่มีโอกาสดีๆแบบนี้อีกแล้ว

ดึงประตูด้วยความโมโห พอเห็นว่ามันเปิดไม่ออกจริงๆ เธอเลยรีบปล่อยมือ แล้วไปเอากุญแจในกระเป๋ามา

สิ่งที่ทำให้เธอหมดหวังก็คือหลังจากที่เสียบกุญแจเข้าไป มันบิดไม่ได้เลยสักนิด หมายความว่าทำได้แค่เปิดจากด้านนอก

สีหน้าเธอรีบร้อน หลังจากที่ดึงกุญแจออก ก็ยื่นมือทุบไปที่ประตู แล้วตะโกน：“ข้างนอกมีคนไหม? ช่วยฉันเปิดประตูหน่อย มีใครอยู่ไหม? ......”

มีผู้กำกับดังมาที่โรงเรียน เวลานี้ทุกคนต่างก็ไปเข้าร่วมการเทสหน้ากล้องเลือกนักแสดงกันหมดแล้ว จะมีคนที่ไหนกัน

ตะโกนไปหลายครั้งก็ไม่มีใครตอบกลับมา ถังเฉียวหว่านก็เลยทำได้แค่โทรหาชุยเสี้ยวเสี้ยว ขอความช่วยเหลือจากเธอ

แต่ฟ้าก็ไม่เข้าข้างเธอ สายโทรติด แต่ฝั่งชุยเสี้ยวเสี้ยวกลับไม่ได้รับสาย

เธอโทรไปสี่ห้าครั้ง ชุยเสี้ยวเสี้ยวก็ไม่รับสายสักครั้ง

เอามือถือแนบข้างหู อีกฝั่งรับสาย เสียงทุ่มมีเสน่ห์ดังเข้าหูของเธอ

“คิดถึงผมเหรอ?”

ด้วยความที่มือถืออยู่ใกล้มาก เสียงทุ้มที่มีเสน่ห์นั้นก็จู่โจมเข้าไปในแก้วหูของเธอทันที เธอตกใจไปชั่วครู่ แล้วเอามือถือออกจากหูด้วยความรวดเร็ว

เสียงคุ้นหูมาก ทำไมถึงเหมือน......หลงอี้เชิน?

เอามือถือกลับมาที่เดิม แล้วถามด้วยความตกใจ：“คุณ…...คุณคือหลงอี้เชิน?”

เมื่อคืนหลงอี้เชินเขียนชื่อเขาบนมือของเธอ ตอนนี้เธอจำชื่อเขาได้แม่น

“ตอบผมสิ คิดถึงผมแล้วใช่ไหม?” อีกฝั่งหลงอี้เชินเหมือนว่าถ้าเธอไม่ตอบเขาก็ยังจะถามอยู่เรื่อยๆ